Γράφει ο Ιωάννης Χρηστάκης, Καθηγητής 1ου Γυμνασίου Σπάρτης - Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Σπάρτης

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,

αποτελεί κοινή διαπίστωση, ακόμα και αυτών που ελάχιστα ασχολούνται με τα εκπαιδευτικά ζητήματα της χώρας ότι το Υπουργείο Παιδείας επιδεικνύει τον τελευταίο καιρό μια ακραία συμπεριφορά επίδειξης κρατικής εξουσίας. Τολμά να φανερώνει χωρίς αιδώ, το αυταρχικό του πρόσωπο, την ηθική του αναλγησία, τον πολιτικό του εκτροχιασμό και την πολιτισμική του ανεπάρκεια με μέτρα που πλέον έχουν ξεφύγει της λογικής κλίμακας αντιπαράθεσης ιδεών και βαίνουν προς τη συνταγματική εκτροπή και μαρτυρούν φασίζουσα ιδεολογική προσέγγιση στην αντιμετώπιση κοινωνικών αγώνων.

Με τρομάζουν δύο πράγματα ιδιαίτερα. Αντιπαρέρχομαι την οικονομική εξαθλίωση, τη βάναυση αύξηση ωραρίου διδακτικού και εξωδιδακτικού, τα καθηκοντολόγια, τις ανερμάτιστες αξιολογήσεις, την κοινωνική κατασυκοφάντηση, την έκπτωση του λειτουργήματός μου σε παρκαδόρο ψυχών, την πολτοποίηση της τάξης, τη πειθαρχοποινικοποίηση των πάντων, την ψύχωση των Πανελλαδικών, τα περσινά βιβλία -φαντάσματα, τις αίθουσες με τοίχους από κόντρα πλακέ, το μαγείρεμα των αναθέσεων μαθημάτων, το συνδικαλισμό του ρουσφετιού, τη σαλαμοποίηση της γλώσσας στην αποτυχημένη συγχρονική διδασκαλία της, την ψυχική αποξένωση του Συλλόγου Διδασκόντων και μύρια άλλα.

Όμως, εξεγείρεται η δημοκρατική μου συνείδηση όταν κάποιος μου κολλάει τη ρετσινιά του επιστρατευμένου, περιορίζοντας την εργασιακή μου ελευθερία και καταδυναστεύοντας με πνευματικά και ηθικά με το στίγμα του αναγκαστικώς πράττοντα σε ένα λειτουργηματικό περιβάλλον , όπου η εθελούσια προσφορά και το περίσσευμα ψυχής ήταν, ανέκαθεν, το σήμα κατατεθέν του.

Αρνείται να μου παράσχει την ελευθερία να εξασκώ τη συντεταγμένη ακαδημαϊκή μου επάρκεια σε γνωστικά αντικείμενα, διασαλεύοντας την τάξη με τις περίεργες αναθέσεις και δίνοντας σε άλλες ειδικότητες το προνόμιο της διδασκαλίας κάποιων φιλολογικών μαθημάτων ,για την οποία, λίγα χρόνια πριν, ουδεμία αμφισβήτηση εγείρετο, ακόμα και από τους τωρινούς λάβρους διεκδικητές της. Διασαλεύει το εργασιακό μου ωράριο, αποτιμά με αλχημίστικους τρόπους οργανικά κενά και καλλιεργεί διασπαστικές τάσεις μεταξύ των διδασκόντων.

Απειλεί την καθηγητική μου οντότητα μετά από δεκάδες χρόνια προσφοράς με το αν κατέχω οργανική θέση, αμφισβητώντας με τον πιο γελοίο τρόπο τα 230 μόρια επιτυχούς αντισταθμιστικής παιδαγωγικής μέθεξης με το μαθητικό επαρχιακό δυναμικό της χώρας μας. Με τον μπαμπούλα της διαθεσιμότητας προσβάλλει την "ετοιμοπόλεμη" διάθεση μου για καταπολέμηση των μαθησιακών στεγανών και τρομοκρατεί τα υπηρεσιακά μου όνειρα και τις φιλοδοξίες μου. Με τις αξιολογήσεις που ετοιμάζει διασύρει τους επιμορφωτές και τους συμβούλους που πλάτυναν τους διδακτικούς ορίζοντές μου, όλα αυτά τα χρόνια. Κονιορτοποιεί βεβαιώσεις, τίτλους, επαίνους, βραβεύσεις σε διαγωνισμούς .

Βάλλει ευθέως κατά της οικογενειάς μου, της φυσικής της υπόστασης , στερεί το δικαίωμα της εργασίας στον υποφαινόμενο εν τη ακμή του εργασιακού του βίου, αναιρεί το δεδομένο ασφαλιστικό καθεστώς εισφορών, αποποιείται των χρόνιων παραλείψεων ελέγχου υπηρεσιακών δομών επιρρίπτοντας την ευθύνη για την ανυπαρξία αξιολογικών μηχανισμών στην Αριστερά που εμπόδιζε-τάχα- το κυβερνητικό έργο στο χώρο της Παιδείας.

Ίσως η νέμεση γίνεται πραγματικότητα. Με πλησιάζουν φίλοι τον τελευταίο καιρό και μου λένε , στερεότυπα, την ακόλουθη φράση "Γιατί σας τα κάνουν όλα αυτά; Είστε ακόμα σε επιστράτευση; Τι πράγματα είναι αυτά;" Διαβλέπω αλλαγή στάσης και οργή για τον κοινωνικό διασυρμό , που επιχειρούν οι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι, στους δασκάλους των παιδιών τους.

Αλλά, αν ακολουθήσει η τίσις, θα μιλήσει ο κυρίαρχος ΛΑΟΣ, και τότε θα αποκαταστήσει το τρωθέν κύρος του Έλληνα Εκπαιδευτικού. Αν υπάρξουν διώξεις και άδικες απολύσεις ή βουλευτικές λίστες με ονόματα που δε θα πειραχτούν , θα αποκατασταθούν οι Συνάδελφοι-"Μάρτυρες" όταν κατισχύσει η ευνομία της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που θα επωμιστεί να διορθώσει τα πολλά κακώς κείμενα, στον τυραννισμένο χώρο των κίβδηλων πειραματισμών και να υποβαστάξει τη ρακένδυτη Παιδεία στα στιβαρά της χέρια τα άμωμα, τα τίμια, τα πατριωτικά. Για να ορθοποδήσει το μέλλον αυτής της Χώρας και να μη γίνεται μεταναστευτικό γρανάζι στην τελειοποίηση της επιστημονικοτεχνικής μηχανής της -ήδη κραταιάς-Γερμανίας.