Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Δεν θέλει ούτε πολύ αλάτι αλλά ούτε και πολύ μελάνι για να αντιληφθεί κανείς ότι η προσωρινή παράδοση της παράκαμψης των Βουτιάνων έγινε για εξίσου προσωρινά και μικρόψυχα πολιτικά οφέλη.

Ο κυβερνήτης της Πελοποννήσου κ Τατούλης θα έπρεπε να γνωρίζει πως όταν θέλεις να υποστηρίξεις έναν τόπο, που η πολιτική περιφερειακή ηγεσία τον έχει καταδικάσει σε απομόνωση, δεν αποδίδεις ξαφνικά και στο τέλος Ιουλίου τον δρόμο… αλλά εγκαίρως και έτσι ώστε να υπάρχει ικανός χρόνος το «προσωρινό» αυτό πλεονέκτημα να γίνει τουλάχιστον γνωστό στο κοινό που θα επισκεφθεί τη Λακωνία και σε όσους διαχειρίζονται τον προγραμματισμό του τουρισμού!

Τώρα το μόνο που «πέτυχαν» είναι μια τελετή παράδοσης και μια πρόκληση των πολιτών που ζουν και – γιατί όχι – υποφέρουν τον αποκλεισμό της Λακωνίας.

Τα οδικό δίκτυο είναι σημείο κρίσιμο στη Λακωνία και ο Περιφερειάρχης πρέπει να ανατρέψει την κακή εντύπωση… που έχουν η πολίτες για την Αυτοδιοίκηση σε Περιφερειακό επίπεδο.

Έτσι λοιπόν ήταν αναγκαία η «παράδοση» ενός δρόμου που τείνει να γίνει εποχιακός, όπως π.χ. τα κάμπινγκ… Μόνο που αυτός ο δρόμος στοίχισε και στοιχίζε πολλά εκατομμύρια ευρώ στον Λάκωνα πολίτη.
Αν στην Περιφέρεια «παίζουν» με τα έργα κι έχουν εξοικειωθεί σε τέτοιες παρτίδες καλό θα ήταν να μας προετοιμάσουν και μας…

Αλήθεια, μιας και αναφέρομαι στην Περιφέρεια τι απέγινε όλος εκείνος ο δαπανηρός σχεδιασμός της τουριστικής προβολής της Πελοποννήσου που θα καταδείκνυε το ενιαίον, το σύνολο, τη συνέχεια και τη συνάφεια των περιοχών της Πελοποννήσου στη βάση ενός κοινού τουριστικού προορισμού..;