Γράφει ο Γιάννης Μητράκος

Πηγαίνοντας στην Τρίπολη για κάποια υπόθεσή μου, το απόγευμα της προηγούμενης Παρασκευής, λίγο μετά τη Βλαχοκερασιά, είδα σωριασμένο πάνω στο οδόστρωμα έναν τετράπαχο ασβό! Κάποιος από τους διερχόμενους οδηγούς, ως είθισται, έπεσε με το αυτοκίνητό του πάνω στο κακόμοιρο ζώο και του αφαίρεσε τη ζωή!

Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, οι Έλληνες οδηγοί και των δύο φύλων έχουν επιδοθεί σε μια εντελώς απαράδεκτη και βάρβαρη συνήθεια να πατούν όσα ζώα, ήμερα ή άγρια, έχουν την ατυχή έμπνευση να «κυκλοφορούν με θρασύτητα» στους αυτοκινητόδρομους, που ως γνωστόν έχει προνομιακά δικαιώματα μόνον το αυτοκίνητο!

Για το θέμα αυτό, η χώρα μας, έχει εγκληθεί από φιλοζωικές και οικολογικές οργανώσεις, αλλά κι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατακρίνεται όχι μόνον για την εγκληματική τακτική μεγάλου μέρους των οδηγών της μα και για την απουσία κάθε κρατικής μέριμνας, ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους περιστατικά. Επιπλέον η Ελλάδα καταγγέλεται για το γεγονός ότι δεν υπάρχει αρμόδια κρατική υπηρεσία για τη συλλογή των πτωμάτων των ζώων, που αναδίνουν φοβερή δυσοσμία ιδίως κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου.

Γιατί πατούν οι Έλληνες οδηγοί τα καημένα τα ζώα; Είναι τόσο δύσκολο να τα αποφύγουν ή μήπως τα χτυπούν συνειδητά θεωρώντας πως κάνουν κάποιο κατόρθωμα, καθαρίζοντας τον τόπο απ’ αυτά τα βλαβερά μιάσματα; Μάλλον το τελευταίο συμβαίνει κι αυτό δεν προσπορίζει κανένα κολακευτικό στοιχείο για το λαό μας, τουναντίον!

Όλοι αυτοί οι οδηγοί-εκτελεστές των ζώων είμαι βέβαιος πως έχουν πλήρη άγνοια για το ρόλο και τη θέση των άγριων ζώων στο οικοσύστημα! Λειτουργούν μέσα σε στενά, εγωιστικά, ανθρωποκεντρικά πλαίσια, διακρίνοντας τα ζώα σε χρήσιμα και άχρηστα (επιβλαβή), ανάλογα με το τι προσφέρουν ή όχι στον άνθρωπο-καταναλωτή!

Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να τα εξοντώσουν μόλις τους δοθεί η ευκαιρία!

Επιπλέον, η μεταρρυθμισμένη μας δημόσια Παιδεία, έχοντας εξοβελίσει το μάθημα της Φυσικής Ιστορίας (Φυτολογία-Ζωολογία) από τη διδακτέα ύλη, έχει αφήσει τους σημερινούς ανθρώπους των τσιμεντουπόλεων, χωρίς προσλαμβάνουσες παραστάσεις, με συνέπεια να βλέπουν αθώα και άκακα άγρια ζωάκια π.χ. σκίουρους και να τα περνούν για τέρατα!

Ο καημένος ο ασβός, όμως, είναι ένα ακίνδυνο ζώο που ζει στις παρυφές των δασών, κοντά σε μέρη που καλλιεργούνται. Το σώμα του είναι χοντρό, παχύ και πλατύ προς τα πίσω. Σκεπάζεται από χοντρές τρίχες, όπως του αγριογούρουνου, οι οποίες στο κεφάλι του κάνουν γραμμές άσπρες και μαύρες. Ζυγίζει περίπου 12-15 κιλά. Τα αυτιά του είναι στρογγυλά. Το χρώμα του σταχτόμαυρο στη ράχη και μελαμψό στην κοιλιά. Τα πόδια του είναι κοντά με τέσσερα δάχτυλα το καθένα και φέρουν δυνατά, γαμψά νύχια, κατάλληλα για να σκάβει το χώμα. Μ’ αυτά ανοίγει μια μεγάλη σπηλιά, βαθιά στο έδαφος. Εκεί στρώνει τη φωλιά του με ξερά φύλλα και για να αερίζεται ανοίγει πολλές στοές, που βγαίνουν στην επιφάνεια. Ο ασβός διατηρεί τη φωλιά του πολύ καθαρή. Η αλεπού για να του την πάρει, επειδή είναι άνετη και αναπαυτική, μπαίνει μέσα όταν λείπει και του τη λερώνει! Αυτός τότε τη σιχαίνεται και φεύγει για να φτιάξει άλλη! Έτσι η φωλιά μένει στην ιδιοκτησία της πονηρής κυρά Μαριώς!

Ο ασβός είναι νυκτόβιο ζώο. Την ημέρα μένει στη φωλιά του και τη νύχτα βγαίνει για ν’ αναζητήσει την τροφή του. Είναι παμφάγος! Τρώει καρπούς, ρίζες, ποντικούς, σαύρες, βατράχια, σαλιγκάρια, σκουλήκια, φίδια κ.α..Το φθινόπωρο παχαίνει πολύ. Το χειμώνα, όταν η θερμοκρασία πέφτει για τα καλά, ο ασβός κλείνεται στη φωλιά του και πέφτει σε «χειμερία νάρκη»! Βγαίνει πάλι την άνοιξη! Τότε ζευγαρώνει και η θηλυκιά γεννά 3-5 μικρά, τα οποία θηλάζει μέχρι να μεγαλώσουν. Έπειτα τα μαθαίνει να βρίσκουν μόνα την τροφή τους!

Ο ασβός ή έσβος ή τροχός όπως είναι το επιστημονικό του όνομα έχει για εχθρούς τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα που τον κυνηγούν και ...τους Έλληνες οδηγούς! Η φύση τον έχει προικίσει μ’ ένα αποτελεσματικό όπλο με το οποίο αντιμετωπίζει τους θηρευτές του: μια δυσοσμία που αναδίνεται από το σώμα του όταν κινδυνεύει! Η μυρωδιά αυτή-τι κρίμα!- δεν τον προστατεύει από τον χειρότερο εχθρό του το αυτοκίνητο!

Υ.Γ.: Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος: Γιατί ο ασβός ήταν έξω τέτοια εποχή; Η απάντηση είναι απλή. Έπεσε θύμα των κλιματικών αλλαγών! Η περασμένη Παρασκευή θύμιζε άνοιξη!