ΣΠΑΡΤΗ. Μια εξαιρετική παράσταση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν χθες στο Πνευματικό Κέντρο της Σπάρτης. Η θεατρική ομάδα «ἰᾶσθε θεάτρῳ» πρόσφερε στο κοινό το έργο Χάρβεϋ της Μαίρη Τσέις. Η ισόγεια αίθουσα που βρίσκεται στην Κεντρική Βιβλιοθήκη της πόλης ήταν γεμάτη παρόλη την έντονη βροχή που έπεφτε όλη την Κυριακή.

Ο Χάρβεϋ αν και δεν ήταν ορατός στα μάτια των περισσοτέρων ηθοποιών άγγιξε τις αισθήσεις των θεατών μέσα από τα λόγια του Έλγουντ που ενσάρκωσε εξαιρετικά ο Μπάμπης Λύρας. Η ευγενική φύση του πρωταγωνιστή κέρδισε σιγά σιγά όλους τους χαρακτήρες της Μαίρη Τσέις αλλά και τις καρδιές των θεατών. Ξεχωρίσαμε επίσης τον Δημήτρη Ψυχογιό που μας έφερε στη σκηνή με ψυχή και σώμα τον μοναδικό του Γουίλσον. Όλες οι ερμηνείες στο σύνολό τους ήταν ξεχωριστές με την σκηνοθεσία της Χριστίνας Λαμπούση να φωτίζει με τον δικό της τρόπο το ιδιαίτερα ευαίσθητο αυτό κείμενο που χαρακτηρίζεται κωμωδία, αλλά αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση στον θεατή για την διαφορετικότητα της ψυχικής ασθένειας και όχι μόνο.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Ο Ελγουντ Ντοντ έχει ένα φίλο το Χάρβεϊ, ο οποίος είναι ορατός μόνο απ’ αυτόν. Εκτός αυτού ο Χάρβεϊ είναι ένα γιγάντιο και φυσικά αόρατο κουνέλι. Η φιλία τους δυσαρεστεί την αδελφή του Έλγουντ, Βίτα που αποφασίζει να τον κλείσει σε ψυχιατρική κλινική. Στο ψυχιατρείο όμως γίνεται λάθος κι αντί του Έλγουντ, ο οποίος με την προσωπικότητά και το διαυγές πνεύμα του περνά για απόλυτα φυσιολογικός, κρατούν μέσα τη Βίτα.

Παίζουν

Μυρτώ: Ξένια Μαρματζάκου

Βέρα: Μαργαρίτα Σπυριδάκου

Έθελ: Χρυσούλα Βαρλόκωστα

Έλγουντ: Μπάμπης Λύρας

Κέλλυ: Ματίνα Αμπέρτου

Γουίλσον: Δημήτρης Ψυχογυιός

Σάντερσον: Βαγγέλης Διαμαντόπουλος

Τσάμλεϋ: Ντίνος Τρογκάνης

Μπέτυ Τσάμλεϋ: Βίκυ Δωδεκάτου

Γκάφνεϋ: Γιάννης Γκόγκας

Συντελεστές

Σκηνικά: Ελένη Βελλή

Κοστούμια: Ματίνα Αμπέρτου

Μακιγιάζ-κομμώσεις: Ξένια Μαρματζάκου

Φωτογραφίες: Δημήτρης Νανούρης

Μουσική επιμέλεια: Βίκυ Δωδεκάτου, Μάρα Τσατσαρώνη

Σκηνοθεσία-επιμέλεια: Χριστίνα Λαμπούση

Aπο τη Σύνταξη

Η παράσταση που παρακολουθήσαμε στην ισόγεια αίθουσα της Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Σπάρτης την Κυριακή 24 Νοέμβρη ήταν δωρεάν και είχε την υποστήριξη του Νομικού Προσώπου Πολιτισμού και Περιβάλλοντος του Δήμου Σπάρτης. Και ενώ από την πλευρά των συντελεστών όλα ήταν άρτια από την πλευρά των θεατών δεν θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο. Η πόρτα της αίθουσας της Κεντρικής Βιβλιοθήκης ήταν ανοιχτή καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης, οι θεατές μπαινόβγαιναν όποτε ήθελαν, μερικοί μάλιστα είχαν ανοιχτά τα κινητά τους τηλέφωνα τα οποία δεν δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια της παράστασης είτε για να φωτογραφήσουν (με φλας) είτε για να μιλήσουν! Η γενική συμπεριφορά του κοινού υποδήλωνε ένα άλλο είδος και όχι εκείνο του θεατρικού κοινού. Οι θεατές μιλούσαν μεταξύ τους χωρίς δεύτερη σκέψη, στην αίθουσα ακούγονταν μέχρι κλάματα μωρού (!). Δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί αν το «δωρεάν» της παράστασης είναι αυτό που φέρει αυτή τη συμπεριφορά ή η έλλειψη θεατρικής παιδείας σε μια πόλη που δεν έχει σταθερή θεατρική αίθουσα και επομένως δεν έχει εκπαιδευτεί σε αυτό που ονομάζουμε θεατρική σύμβαση και εμπεριέχει ξεκάθαρο ρόλο εκτός του ηθοποιού και για τον ίδιο το θεατή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η τελική εικόνα υποδεικνύει έλλειψη σεβασμού για τους ηθοποιούς που ο τίτλος του «ερασιτέχνη» το μόνο που κάνει είναι να μειώνει το έργο που ουσιαστικά επιτελούν.