ΣΠΑΡΤΗ. Μια αίθουσα σκοτεινή, σαν τον σκοτάδι των ημερών της κατοχής, σαν το σκοτάδι της κουκούλας που φορούσαν εκείνοι που όπως λένε οι μνήμες κατέδωσαν τους 118 Σπαρτιάτες που εκτέλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στο Μονοδένδρι. Μια αίθουσα σκοτεινή, αλλά γεμάτη με πρόσωπα σιωπηλά που έψαχναν στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, τις μνήμες. Ένα μόνο κερί αναμμένο στο κέντρο φωτίζει την πρώτη λέξη, την πρώτη μνήμη. Και σιγά σιγά μια μαρτυρία φέρνει άλλο ένα φως, μικρό αλλά ευδιάκριτο. Και ύστερα άλλη μια, και άλλη μια μέχρι η σκοτεινή αίθουσα να μην είναι πια σκοτεινή και η μνήμη να μην είναι πια μακρινή.

Μια διαφορετική εκδήλωση στη μνήμη των 118 πραγματοποίησε η Πνευματική Εστία της Σπάρτης χθες Τρίτη 26 Νοέμβρη 2019. Οι θεατές βρέθηκαν στην σκοτεινή αίθουσα και άκουσαν αποσπάσματα από μαρτυρίες όσων προηγήθηκαν και όσων ακολούθησαν της εκτέλεσης των 118 Σπαρτιατών στο Μονοδένδρι. Η θεατρική ομάδα «Σκηνή – Μεταξουργείο» διάβασε αποσπάσματα από τις «Λυσσασμένες Αλεπούδες» του Δημήτρη Πετσετίδη, από τα «Φύλλα Κατοχής» της Ιωάννας Τσάτσου, από τα «Εφτά χρόνια στη Σπάρτη» του Κ. Α. Γλεντή και την επιστολή του δικηγόρου Γιώργου Γιατράκου που έγραψε αλλά δεν πρόλαβε να στείλει γιατί τον πρόλαβε το εκτελεστικό απόσπασμα.