Γράφει ο Κλειγένης

Πέντε μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής , οι πολίτες διαπιστώνουν μιαν ξεκάθαρη αδυναμία ανταπόκρισης στις μεγάλες ανάγκες και στα ανοιχτά θέματα - προβλήματα του δήμου καθώς και την απουσία ενός επεξεργασμένου και στρατηγικού επιχειρησιακού σχεδίου και οργανωμένης-συντονισμένης δημοτικής πολιτικής .

Συγχρόνως , οι πολίτες εντοπίζουν και την πλήρη απουσία και αφωνία της αντιπολίτευσης στον δήμο Σπάρτης , τόσο στον εποικοδομητικό λόγο , όσο και στον ασφυκτικό πολιτικό έλεγχο, στην αυστηρή κριτική και καταγγελία και στην πρόταξη ολοκληρωμένων κι επεξεργασμένων προτάσεων για την ανάπτυξη του δήμου και τη βελτίωση της ζωής των δημοτών . Η αντιπολίτευση είναι πυλώνας της δημοκρατίας υπό τον θεμελιώδη όρο , όμως , να ελέγχει διαρκώς τη δημοτική αρχή σύμφωνα με την εντολή που έχει πάρει από το εκλογικό σώμα .

Η απουσία αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο υπόθεση προσώπων αλλά και παθογένεια του Ν 4555/2018 (Κλεισθένης) ο οποίος έβγαλε δημάρχους , σ’ ολόκληρη την Ελλάδα , οι οποίοι δεν έχουν πλειοψηφία στα δημοτικά συμβούλια (πολλές φορές δεν είναι ούτε καν πρώτη δύναμη) , με αποτέλεσμα η εκτελεστική εξουσία στο δήμο να είναι και «αντιπολίτευση» στο δημοτικό συμβούλιο και μάλιστα , σε πολλές περιπτώσεις, ελάσσων . Έτσι , ουσιαστικά , καταργήθηκε ο ελεγκτικός ρόλος ενός θεσμικού οργάνου της δημοκρατικής λειτουργίας των δήμων , με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει , αφού ο σχηματισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επαφίεται στις όποιες προεκλογικές και μετεκλογικές συναινέσεις .

Με ένα λόγο , η πλειοψηφία και η αντιπολίτευση στους δήμους δεν συγκροτείται , πλέον , «πρωτογενώς» από το κυρίαρχο εκλογικό σώμα αλλά «δευτερογενώς» από τους εκπροσώπους του στο δημοτικό συμβούλιο .
Και βέβαια είναι άριστο και δημοκρατικό σύστημα εκλογής η απλή αναλογική . Προϋποθέτει , όμως , πολιτικά πρόσωπα και σχηματισμούς που να ανταποκρίνονται στη βαριά ευθύνη που απορρέει από την εφαρμογή της .