Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς

Σάλος γίνεται στο διαδίκτυο διότι την Κυριακή των Βαΐων, 12 Απριλίου 2020, ένας παπάς στο Κουκάκι κοινώνησε ένα μικρό παιδί από την πίσω πόρτα του ιερού.
Ως γνωστόν το αγαπημένο σπορ των Ελλήνων είναι η ρουφιανιά. Βρέθηκε και ένας καλοθελητής, αντίχριστος εγώ θα τολμήσω να πω, να καλέσει την αστυνομία και να τον βγάλει και φωτογραφία που μοίρασε στο ίντερνετ. Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία δεν γίνεται το αδιαχώρητο. Άρα δεν υπήρχε συνωστισμός και κινδύνους για τη δημόσια υγεία για την διάδοση του κορονοιού. Προφανώς τον ρουφιάνο τον πείραξε ότι κάποιος πήρε μέσα του το Χριστό και έγινε Χριστόφορος και Θεοφόρος.

Τον ιερέα αυτόν τον ξέρω προσωπικά. Ήταν επί τρία χρόνια πνευματικός μου πατέρας και με βοήθησε πάρα πολύ τα χρόνια που ήμουνα στην Αθήνα φοιτητής. Είναι πολύτεκνος με μεγάλο έργο, μεγάλο έρεισμα στη νεολαία. Μιλούσε σε προκαθορισμένη συνάντηση εβδομαδιαία και γινόταν το αδιαχώρητο. Έχει και κοινωνικό έργο, χαρακτηριστικό είναι ότι διοργανώνει μπαζάρ το Πάσχα με τη βοήθεια των κυριών της ενορίας του που φτιάχνουν χειροποίητα καλούδια και μπιμπελό για να βοηθήσει τους φτωχούς με τα έσοδα που θα συγκεντρωθούν .
Έχει συνεργασία με φαρμακείο και δεν διστάζει να κάνει και το ζητιάνο πολλές φορές για να εξυπηρετήσει άπορους αδελφούς για να τους βοηθήσει να πάρουν τα φάρμακά τους.

Είναι παπάς Λεβέντης και όχι κότα. Το να δώσεις το Χριστό σαν ιερέας στον συνάνθρωπο έχει αξία ανεκτίμητη. Δεν θα σχολιάσω λοιπόν αν έκανε καλά ή όχι και αν έπρεπε να πάει κατ’ οίκον να κοινωνήσει το μικρό παιδί.

Το μόνο που θα πω και πιστεύω είναι κάτι που δείχνει την αξία του ιερέα και εκπρόσωπου του Χριστού στη γη είναι ότι η μέση ώρα αναμονής για να εξομολογηθείς σε αυτόν αγγίζει τις 2,5 ώρες!

Αυτό είναι το δημόσιο ευχαριστώ στον πατέρα Γεώργιο, που μπορεί να μην το διαβάσει και ποτέ βέβαια, για όσα μου έχει προσφέρει!
Συνέχισε έτσι Παπαγιώργη και μακάρι να σε μιμηθούν πολλοί ιερείς.

* Μαθηματικός