Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που εορτάζεται σήμερα, Τρίτη 5 Ιουνίου, ο Οικολογικός Σύνδεσμος Λακωνίας απευθύνει σχετικό επίκαιρο μήνυμα, κάνοντας λόγο για ασυδοσία στη διαχείριση του φυσικού πλούτου της Λακωνίας και όχι μόνο. Το μήνυμα, το οποίο υπογράφουν ο πρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου, Κυριάκος Μιχαλακάκος και ο γραμματέας Ιωάννης Μητράκος, έχει αναλυτικά ως εξής:

«Η επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος βρίσκει τη χώρα μας μέσα στη δίνη της γενικευμένης οικονομικής και όχι μόνο κρίσης, η οποία στενεύει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες μιας αποτελεσματικής αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων του τόπου μας από τους ανεπαρκείς –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- καλλικρατικούς δήμους και τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

Κάνοντας μια επιλεκτική και συνοπτική περιγραφή των τοπικών προβλημάτων θα τολμούσαμε να πούμε ότι, σε πείσμα της σημασίας της ημέρας αυτής και σε διάψευση των κατά καιρούς μεγαλόστομων πολιτικών διακηρύξεων, η κατάσταση έχει ως εξής:

• Οι ανεξέλεγκτες χωματερές εξακολουθούν να λειτουργούν παρά τις ευρωπαϊκές εντολές και δικαστικές αποφάσεις, χωρίς κάποιος κρατικός ή αυτοδιοικητικός φορέας να ασχολείται σοβαρά με την υιοθέτηση της μοναδικής ολοκληρωμένης κι εμπεριστατωμένης λύσης, που προτείνει η εταιρία λαϊκής κοινωνικής βάσης, η οποία δραστηριοποιείται στην περιοχή μας.
• Ο Ευρώτας παραμένει απροστάτευτος χωρίς οριοθέτηση της κοίτης και των παρόχθιων περιοχών του, παρά τις προσπάθειές μας, αφού όλοι οι φορείς, ξεκινώντας από το Υπουργείο Περιβάλλοντος μέχρι την Περιφέρεια Πελοποννήσου, δηλώνουν αναρμόδιοι!!!
• Ο Ταΰγετος δεν διαθέτει Εθνικό Δρυμό και είναι στο έλεος των ποικίλων εκμεταλλευτών και εχθρών του.
• Τα βοθρολύματα παράκτιων κωμοπόλεων και οικισμών, που στερούνται βιολογικών καθαρισμών, συνεχίζουν να πέφτουν ανεπεξέργαστα στο Λακωνικό Κόλπο.
• Οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, εξαιτίας εγγενών προβλημάτων (ελλιπές προσωπικό, υποδομή, πολιτική βούληση κλπ) είτε υπολειτουργούν, είτε αδρανούν με συνέπεια η ρύπανση των φυσικών αποδεκτών, από υγρά και στερεά απόβλητα και οι καταπατήσεις ευαίσθητων περιοχών, να συνεχίζονται.
• Η βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν διεξόδους οικονομικής ανάπτυξης και παραγωγής υγιεινών και ποιοτικών προϊόντων, παραμένουν αβοήθητες και στηρίζονται κυριολεκτικά στο πάθος και στο ενδιαφέρον των βιοκαλλιεργητών.

Η ενδεικτική παράθεση κάποιων από τα χρονίζοντα περιβαλλοντικά προβλήματα του τόπου μας αποδεικνύει ότι το ελληνικό κράτος, δυστυχώς, παρά τις κατά καιρούς ανούσιες διακηρύξεις των φορέων του, παραμένει πολύ πίσω από τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη και σίγουρα το περιβάλλον δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές του.

Αλλά και παγκοσμίως το περιβάλλον χρησιμοποιείται ως άλλοθι και ως πρόσχημα από τους εκπροσώπους της εξουσίας, για τη επιβολή πολιτικών πρακτικών που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και όχι με την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος. Αντιμετωπίζουν δηλαδή το περιβάλλον ,όχι ως οικουμενική αξία ζωτικής σημασίας, αλλά ως προϊόν οικονομικής συναλλαγής και ως εργαλείο επιβολής νέων δυσβάστακτων φορολογιών.

Οι πολυδιαφημισμένες και επιδοτούμενες εναλλακτικές πηγές ενέργειας ( φωτοβολταικά πάρκα, ανεμογεννήτριες, ενεργειακές καλλιέργειες, βιοκαύσιμα, κ.α) δέχονται σοβαρή κριτική για τα φτωχά περιβαλλοντικά και ενεργειακά οφέλη, σε σχέση πάντα με το κόστος κατασκευής τους και την περιβαλοντική επιβάρυνση που απαιτεί η κατασκευή και η λειτουργία τους.

Αντιθέτως καινοτόμες ελπιδοφόρες προσπάθειες, με πειραματική τεκμηρίωση, για παραγωγή φτηνής, καθαρής και άφθονης ενέργειας, εξαφανίζονται εν τη γενέσει τους, λες και κάποια αόρατη δύναμη θέλει την ανθρωπότητα εξαρτημένη από το πετρέλαιο, τους γαιάνθρακες και τα πυρηνικά, όλα αυτά διανθισμένα με φωτοβολταικά πάρκα και ανεμογεννήτριες.

Με αυτά τα δεδομένα η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος φαντάζει μάλλον ως φάρσα παρά ως γιορτή. Μοναδική ελπίδα στο ζοφερό αυτό τοπίο, είναι οι λίγοι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι του πλανήτη, που συνεχώς αυξάνονται και θα αποτελέσουν κάποια στιγμή την κρίσιμη μάζα για θετικές αλλαγές στο άμεσο μέλλον».