Γράφει ο Ιωάννης Χρηστάκης*

Συνέβη στο χωριό μου (Κεφαλάς Λακωνίας,16 χιλιόμετρα ανατολικά της Σπάρτης), την προηγούμενη Τρίτη, ένα ιστορικό καιρικό φαινόμενο, μία μπόρα χιονοχάλαζου που ακόμη και οι γηραιότεροι κάτοικοι του χωριού μου δεν έχουν ξαναδεί!!!

Λες και το χωριό μου χτυπήθηκε από έναν παγερό κυκλώνα, σαστίσαμε, κρυφτήκαμε στα σπίτια μας για μία ολόκληρη ώρα, όσο η μανιασμένη φύση, ο οργισμένος δρόλαπας χιονιού και χαλαζιού μετριάσει κάπως την έντασή του.

Όταν - με φόβο - ξεμυτίσαμε, αντικρίσαμε και το μέγεθος της καταστροφής: Θα αναφερθώ στα του σπιτιού μου, γιατί ήταν αδύνατη η πρόσβαση στα χωράφια:100% ολοκληρωτική σε ανθόκηπο και λαχανόκηπο, διαλυμένη ανθοφορία σε εσπεριδοειδή του κήπου μου, κατεστραμμένο ένα μικρό θερμοκήπιο, σπασμένες σωληνώσεις αποχέτευσης, τρύπες σε εγκατάσταση υδρορροής και πολλά άλλα που δεν θα αναφέρω γιατί ξέρω ότι κανείς δεν θα με βοηθήσει να αποκαταστήσω. Το δέχομαι! Απλά ήμουν θύμα της ακραίας καιρικής συγκυρίας.

Υπάρχει όμως και ένα ολόκληρο χωριό εδώ, μια ολόκληρη ελαιοπαραγωγή, ένας πληθυσμός που ζει από αυτή την παραγωγή!

Απλά γράφω γιατί μου κάνει εντύπωση η οργή των συγχωριανών μου για μία «εθιμοτυπική» επίσκεψη δημαρχαίων, βουλευτών και του περίφημου ΕΛΓΑ στα πληγέντα ελαιοχώραφα. Εξαπολύουν μύδρους εναντίον τους, ισχυριζόμενοι πώς μας επισκέφτηκαν για τα μάτια του κόσμου, για επικοινωνιακούς λόγους.

Αν εξαιρέσω τη συμπαράσταση και ταχύτατη παρακίνηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και σχετικού με τέτοια θέματα κ. Αραχωβίτη, οι υπόλοιποι κύριοι γιατί ακριβώς ήρθαν στο χωριό μου;

Σήμερα ακόμα ο πάγος υπάρχει στα χωράφια μας!!!

Τρείς ολόκληρες ημέρες καταστροφής!

Απορίας άξιον πώς δεν διαπίστωσαν καταστροφές οι «ειδικοί»;

Γιατί θα γνωρίζουν εβδομάδες αργότερα και όχι τώρα το μέγεθος των ζημιών;

Ο βουλευτής και ο δήμαρχος σε τι ακριβώς συνέδραμαν ως προς την απάλειψη του πόνου των ελαιοπαραγωγών του χωριού μου που πλήττεται 3 χρόνια τώρα εισοδηματικά.

Γιατί δεν κηρύχτηκε το χωριό σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, όπως ζήτησε ορθότατα ο πρόεδρος της κοινότητας μας;

Νταλίκες δίπλωναν, παγοδρόμια οι δρόμοι, ολιγόχρονη απαγόρευση κυκλοφορίας. Άσπρο παγερό τοπίο του θανάτου όλη η ύπαιθρος του Κεφαλά!

Εύχομαι να μην εγκαταλείψουν αυτή την κοινότητα οι αρχές του τόπου.

Είναι η ίδια κοινότητα που υμνούν και μακαρίζουν για τις καινοτομίες στην προώθηση του παρθένου ελαιολάδου, της ποιοτικής βρώσιμης ελιάς μέσω του πρότυπου συνεταιρισμού τυποποίησης των που εδρεύει στο χωριό μου.

Υστερόγραφο: Ευτυχώς,που δε βασίζομαι βιοποριστικά στα λίγα και μη ποτιστικά ελαιοχώραφα μου!!!

Γιατί η κατάσταση θυμίζει λίγο τον πάγο του 1987 και τις κατοπινές δύσκολες δύο χρονιές χωρίς εισόδημα!!!

Πιστεύω ότι δε συγκρίνεται το χτύπημα της χαλαζο-χιονοκαταιγίδας ως προς τη διάρκεια και την ένταση με ότι συνέβη σε όμορα χωριά (Σκούρα, Γκοριτσά, Λευκόχωμα)

Πραγματικά, φίλοι αναγνώστες, ο Κεφαλάς βρέθηκε στο μάτι του Κυκλώνα !!!

(*) Φιλόλογος