Το Ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβος Ματαπάς είναι το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, της βαλκανικής χερσονήσου, αλλά και της ηπειρωτικής Ευρώπης μετά τη Άκρα Ταρίφα (ή Πούντα Ταρίφα) της Ανδαλουσίας (Ισπανία).

Πρόκειται για το ακρωτήριο της μεσαίας νότιας χερσονήσου της Πελοποννήσου μεταξύ του Λακωνικού και του Μεσσηνιακού κόλπου. Το όνομά του οφείλεται στον επώνυμο ήρωα και οικιστή Ταίναρον, γιο του Δία που έκτισε την ομώνυμη πόλη Ταίναρο επί του ισθμού της Ακρωταινάριας χερσονήσου.

Το ακρωτήριο Ταίναρο στην αρχαιότητα λεγόταν και “Ποσείδιον”, ενώ από την εποχή της Φραγκοκρατίας αναφέρεται και ως “Κάβο Ματαπάς”, (αγνώστου ετυμολογίας), όπου και συνεχίζει με το ίδιο όνομα να φέρεται σε πολλούς ξένους ναυτικούς χάρτες.

Ανεξάρτητα απο τα ιστορικά ή και μυθολογικά στοιχεία το ακρωτήριο Ταίναρον αποτελεί μοναδικό σημείο διαφυγής της σκέψης, της ματιάς και της φαντασίας... Ο εγκλωβισμός του σε φωτογραφικές στιγμές δείχνει καταπιεστικός αλλά τελικά δικαιώνει τον δημιουργό που πασχίζει να αιχμαλωτίσει το χρόνο σε συνάρτηση με το φως και αργέγονα, ακόμα εκεί, στοιχεία του ύδατος και της γής... Πίσω απο την μηχανή, αλλά και μπροστά απ΄ αυτήν στη σύλληψη, ο Θοδωρής Λαμπρόπουλος 31 Αυγούστου 2012!
Καλή θέαση!