Η διαχείριση των απορριμμάτων φαίνεται ότι έχει ακόμα πολύ δρόμο. Πολύ μακρύτερο από το Σπάρτη – Πύργος. Η δημιουργία σύγχρονων εργοστασίων διαχείρισης των στερεών αποβλήτων (και των υγρών που προκύπτουν) δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Αυτό που απασχολεί όλο και μεγαλύτερο αριθμό πολιτών είναι η τοξικότητα που διαχέεται στο περιβάλλον από την τυχαία, άναρχη, «προσωρινή» ή κρυφή διαχείριση των απορριμμάτων.

Μέχρις ότου και η Ελλάδα διαχειριστεί τα σκουπίδια της υποδειγματικά, οι πολίτες είναι εξαιρετικά ανήσυχοι για το που καταλήγουν τα τοξικά υγρά όταν τα σκουπίδια θάβονται, εγκαταλείπονται ή μεταφέρονται.

Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που συχνά στρέφονται κατά παντός υπευθύνου ελπίζοντας ότι η Δικαιοσύνη θα αντιλαμβάνεται πάντα πιο είναι, πραγματικά, το Δημόσιο Συμφέρον και τι συνιστά απειλή κατά της δημόσιας υγείας.

Ο άνθρωπος, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το περιβάλλον, ειδικά σε περιοχές όπως η Πελοπόννησος. Τοξικά υγρά στο περιβάλλον σημαίνει τοξικά κατά του ανθρώπου. Να λοιπόν ο κίνδυνος και η απειλή. Πολύ πιο σοβαρός από ένα ξεχειλισμένο κάδο σκουπιδιών τον χειμώνα.

Όσοι διαχειρίζονται στα σκουπίδια, όσοι βάζουν την υπογραφή τους σε αυτή τη διαδικασία, από τον οδηγό απορριμματοφόρου έως τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Τα τοξικά υγρά πάντα ενυπάρχουν και κατασταλάζουν όπου υπάρχουν σκουπίδια. Ομοίως προσεκτικοί πρέπει να είναι όσοι παρέχουν διευκόλυνση, δίνουν κάλυψη κι εξασφαλίζουν άλλοθι σε διαχείριση των σκουπιδιών που μολύνει το περιβάλλον και απειλεί τον άνθρωπο.

Για παράδειγμα, αν αποθέσεις σύμμεικτα σκουπίδια σε ένα χώρο χωρίς προδιαγραφές προκειμένου να τα μεταφορτώσεις να είσαι βέβαιος ότι ο χώρος έχει υποστεί τοξική επιβάρυνση.

Τοξικότητα είναι η διαβάθμιση του εγγενούς φυσικοχημικού γνωρίσματος μιας χημικής ουσίας (ή μίας ένωσης) να προκαλέσει βλάβη σε έναν οργανισμό. Μία τοξική ουσία μπορεί να εισέλθει στον οργανισμό με τρεις τρόπους: Με απορρόφηση μέσω του πεπτικού συστήματος, μέσω της αναπνοής ή μέσω του δέρματος. Σε συνέχεια αποθηκεύεται, αποβάλλεται ή μετατρέπεται σε κάποια άλλη ουσία (βιομεταλλαγή). Υπάρχουν κάποια όργανα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις τοξικές ουσίες. Το συκώτι για παράδειγμα προσβάλλεται από τις ηπατοτοξίνες, τα νεφρά από τις νεφροτοξίνες, το αίμα από τις αιματοτοξίνες.

Ένας τρόπος μέτρησης της τοξικότητας είναι η ποσότητα που απαιτείται για να προκληθεί οξεία αντίδραση του οργανισμού, όπως καταστροφή βασικών οργάνων, κώμα ή ακόμα και θάνατος. Η οξεία τοξικότητα αναφέρεται σε αντιδράσεις οι οποίες προκαλούνται σε μικρό χρονικό διάστημα μετά από μια έκθεση σε μια χημική ουσία (σε αντίθεση με την χρόνια έκθεση).

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις