Σε βλέπω. Σε ακούω. Σε νιώθω. Σε ξέρω…

Είμαι ο Λεωνίδας Α´, Βασιλιάς της Σπάρτης μας, από τη δυναστεία των Αγιαδών. Πατέρας μου ο βασιλιάς Αναξανδρίδας ο Β’. Αδέλφια μου ο Κλεομένης, ο Δωριέας και ο Κλεόμβροτος. Σου είπαν και σένα πως είμαι απόγονος του Ηρακλή; Ας είναι…

Ανέβηκα στο θρόνο της Σπάρτης το 488 π.Χ., μετά τον αδελφό μου τον Κλεομένη, αν και τριτότοκος γιος εγώ, γιατί ο Κλεομένης εξορίστηκε και τελικά πέθανε στη φυλακή και ο Δωριέας πέθανε στη Σικελία, οδηγώντας μια ομάδα μισθοφόρων. Για να ξέρεις πως έγινα Βασιλιάς.

Το 490 π.Χ., παντρεύτηκα τη Γοργώ, κόρη του ετεροθαλούς αδελφού μου, Κλεομένη. Έτσι κάναμε τότε οι βασιλείς για να διατηρήσουμε το βασιλικό αίμα. Αποκτήσαμε έναν γιό, τον Πλείσταρχο. Έτσι ήμουν ισότιμος με τους Τριακόσιους, τους οποίους διάλεξα να με συνοδεύσουν στις Θερμοπύλες. Είχαμε όλοι μας γιο. Έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον ένα γιο, ώστε να διατηρηθεί η γενιά μας.

Θερμοπύλες… Υπάκουσα στον χρησμό του μαντείου των Δελφών που είπε: «Ή πόλη της Σπάρτης θα σβηστεί από το χάρτη ή θα θρηνήσει τον βασιλιά της».

Ανέλαβα την ηγεσία του συμμαχικού ελληνικού στρατού και κατάφερα να τους κρατήσω ενωμένους, να ξεχάσουν τις διαφορές τους. Επέλεξα το στενό των Θερμοπυλών για να δώσουμε τη Μάχη για την οποία όλοι μιλούν αιώνες τώρα. Παραταχθήκαμε για μάχη σώμα με σώμα, μάχη με ταχύτητα και εναλλαγές και ακρίβεια που ξέραμε καλά στο πεδίο που διάλεξα να τη δώσουμε.

Είδα μπροστά μου μεγάλο πλήθος Περσών. Εμείς 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς έπρεπε να εκμεταλλευτούμε τη φυσική διαμόρφωση της θέσης μας. Όταν ο Ξέρξης μου απέστειλε αγγελιαφόρο και μου ζήτησε να παραδώσω τα όπλα και να παραδοθώ, του απάντησα αυτό που σίγουρα ξέρεις: «Μολών λαβέ». Δηλαδή «έλα να τα πάρεις». Ήθελα να τον προκαλέσω να δώσει μάχη εκεί που ήμουν δυνατός. Και ήρθε… Και δώσαμε μάχες χωρίς διακοπή. Αντέξαμε όσο αντέχουν οι Σπαρτιάτες. Πέσαμε…

Αφήσαμε εκεί την τελευταία μας πνοή, ακολουθώντας τις σπαρτιατικές παραδόσεις. Γιατί αυτές οι παραδόσεις, η πίστη στο νόμο, η αγάπη στη Σπάρτη, μας κράτησαν όρθιους και τότε και μετά από αιώνες… στην παγκόσμια Ιστορία. Νάξερες πόσοι από τότε προσπάθησαν να μας νικήσουν αλλά ηττήθηκαν με την ίδια αυτή θυσία στις Θερμοπύλες.

Δύσκολα θα πιστέψεις ότι δεν δειλιάσαμε στιγμή. Δεν θα καταλάβεις πως τραγουδούσαμε περιμένοντας τον θάνατο. Με τη σκέψη στη Σπάρτη που αφήσαμε πίσω μας αλλά και στη Σπάρτη που θα αφήναμε στους αιώνες. Αυτή τη Σπάρτη που σήμερα ζεις και βασιλεύεις εσύ… Γιατί όποιος ζει στη Σπάρτη, αντάξια με την Ιστορία της, είναι Βασιλιάς.

Σπαρτιάτη θέλω να με ακούσεις με προσοχή και να μην ξεχάσεις ποτέ όσα θα σου πω.

Δεν με πειράζει αν κάθε τόσο με ξεχνάς. Δεν με ενοχλεί που δεν έχεις καταλάβει την αξία όσων σου αφήσαμε κληρονομία. Δεν με στεναχωρεί που δεν έχεις κρατήσει τη θέση που σου αναλογεί στον σύγχρονο κόσμο. Δεν νοιάζομαι που κάποτε θέλησαν να εξαφανίσουν κάθε σημάδι μας από τη γη που γεννηθήκαμε και ζήσαμε. Δεν στέκομαι στην αδυναμία σου να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Όλα τα παραπάνω ήταν και στην εποχή μας σημεία και πάθη, λάθη και ελαττώματα. Δεν είμαστε ποτέ τέλειοι.

Μπορείς αν θέλεις να αλλάξεις τα πράγματα. Εσύ ο ίδιος. Από θυσία ξέρεις; Αν ξέρεις τότε μπορείς να σταθείς όρθιος. Πρέπει να σηκωθείς και να προχωρήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Μην αφήσεις την ανάγκη και την παρακμή να σε οδηγήσει σε λάθος προορισμό. Μην απαξιώσεις τον τόπο σου. Στάσου εδώ φρουρός και ξεκίνα την πορεία προς το μέλλον. Άνοιξε την Κιβωτό που σου αφήσαμε και νιώσε ότι είσαι «καταδικασμένος» να νικήσεις, να ξαναγράψεις ιστορία, να νιώσεις υπερήφανα, να προσκυνήσεις τον δίκαιο νόμο, να ξαναβγείς στη Φύση και να πιστέψεις ξανά στον άνθρωπο.

Περιμένω από σένα να σφίξεις τις γροθιές σου και να σηκωθείς. Να ανοίξεις τα μάτια και να δεις καθαρά μπροστά και ψηλά. Να πάρεις κοντά σου τα παιδιά της Σπάρτης. Να λατρέψεις τη δύναμη των νέων. Να σεβαστείς τη γνώμη των γέρων. Να δυναμώσεις πρώτα στην ψυχή. Μετά στο νου και τέλος στο σώμα.

Αν νομίζεις ότι εμείς μείναμε στην Ιστορία από τη γυμνασμένη μυϊκή μας μάζα, νομίζεις λάθος. Λάθος στα είπαν και στα έδειξαν. Μέσα από τα σίδερα και τους μύες υπήρχε καρδιά και σκέψη που έδινε νόημα σε κάθε τι… Καρδιά που έδινε φλόγα στο νου και αίμα στο σώμα.

Σπαρτιάτη κρίνε πρώτα τον εαυτό σου. Αυστηρά και καθημερινά. Δείξε εσύ πρώτος πως πρέπει να είναι ο έντιμος πολίτης. Ο μαχητής. Νιώσε πόσο απέχεις από το καλό καγαθό. Κατέκτησε μέρα με τη μέρα τη ζωή. Την αληθινή ζωή. Δώσε το παράδειγμα. Έτσι «ξεγυμνωμένος» από πάθη και λάθη , την εξάρτηση και την παραίτηση, με συνείδηση και δύναμη δώσε τον εαυτό σου στον τόπο. Δεν θα πέσεις θύμα κανενός γιατί τίποτα δεν θα σε αγγίζει αν είσαι έντιμος και έτοιμος. Και κάτω να βρεθείς θύμα θα είναι ο θύτης σου.

Σκληρός να είσαι με όποιον επιβουλεύεται και υπονομεύει την αλήθεια και κρύβει το φως. Αμείλικτος να είσαι με όποιον αδικεί τον αδύναμο και αποκεφαλίζει τον ικανό. Καλός να είσαι με όποιον είναι ταπεινός αλλά θαρραλέος. Άριστος να στέκεσαι δίπλα σε όποιον θυσιάζει όσα έχει, λίγα ή πολλά, για τον κοινό καλό σκοπό.

Διάβασε Σπαρτιάτη. Ζήσε πραγματικά. Κοίτα ψηλά. Νιώσε τον αέρα που κατεβάζει ο Ταϋγετος. Ξύπνα πρωί. Περπάτα μόνος. Άκου τη σιωπή. Σβήσε τον θόρυβο. Κρίνε δίκαια. Δώσε το χέρι δυνατά. Στάσου δίπλα στον συμπολίτη. Γνώρισε τον συμπατριώτη. Μίλα λίγο. Μίλα την ίδια γλώσσα. Πιες το ίδιο κρασί. Τίμα τους νεκρούς σου. Αγάπα τα παιδιά σου. Νιώσε την Σπάρτη σήμερα στις φλέβες σου και προχώρα…

Θα δεις πως θα ανοίγουν οι δρόμοι. Θα καταλάβεις πως γίνεται η υπέρβαση. Πως θα ξεθωριάζουν οι αριθμοί. Πως κάνει κι ο άνθρωπος θαύματα. Πως νικάς ακόμα και όταν πέφτεις. Πως γράφεις ιστορία και πάλι… ενώ κάνεις απλά το αυτονόητο.

Σήκωσε το κεφάλι, κάρφωσε τη ματιά σου μπροστά, πάρε βαθιά ανάσα και γίνε καλύτερος. Μην αργείς Σπαρτιάτη. Μην φοβάσαι. Μη λυπάσαι. Μη διστάζεις.

Η Ιστορία πάντα θα σε περιμένει… Αρκεί να είσαι Σπαρτιάτης!

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις