Όταν το παιδί του Θεού φορολογείται για τα όνειρά του…
ΣΠΑΡΤΗ. Δύο χρόνια πέρασαν από την παρουσίαση του βιβλίου «Κεφάλι με δύο κορφές» του Γιώργου Ανωγειάτη. Προ ημερών καλοί φίλοι του συγγραφέα πλαισίωσαν την παρουσίαση των δύο νέων συλλογών του από διηγήματα.
Η συλλογή «Το παιδί που έστειλε ο Θεός» και η συλλογή « Φορολογία ονείρων» αναμένεται να απασχολήσουν τους φίλους του βιβλίου και του διηγήματος για αρκετό καιρό.
Πρόκειται για δύο συλλογές από τις εκδόσεις «Αδούλωτη Μάνη» ( κάποια έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο). Το πρώτο αφορά κάποιες σκληρές ιστορίες της ζωής, όσο σκληρή είναι η αλήθεια.
Το δεύτερο είναι μια καυστική και σατιρική προσέγγιση της πραγματικότητας.
Στο πάνελ της παρουσίασης βρέθηκαν, εκτός από τον συγγραφέα Γιώργο Ανωγειάτη ( Νικολόπουλο), ο εκδότης του βιβλίου Γιώργος Δημακόγιαννης, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κώστας Μουντάκης, η θεατρολόγος Άννα Τσοχαντάρη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Λακώνων δημιουργών Βασίλης Βλαχάκος και ο εκπαιδευτικός και υποστηρικτής του τμήματος λακωνικής λογοτεχνίας της Βιβλιοθήκης Κώστας Τζανετάκος.
Ο κ. Βλαχάκος, χαιρετίζοντας, επιχείρησε με επιτυχία έναν παραλληλισμό θεωρώντας τον συγγραφέα ως ένα παιδί που πράγματι έστειλε ο Θεός στους γονείς του για να αναδείξει με γράμματα, ιδέες και σκέψη τις πτυχές και τις στιγμές της καθημερινής παθιασμένης, ένοχης, όμορφης και σημαντικής ζωής.
Ο Κώστας Τζανετάκος αναφερόμενος στο συγγραφέα τόνισε ότι κινείται πλέον με άνεση έχοντας κατακτήσει το προσωπικό του ύφος όχι μόνο στο διήγημα αλλά και στο μυθιστόρημα. Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στον ακούραστο και σημαντικό εκδότη Γιώργο Δημακόγιαννη.
Ο καθηγητής Μουντάκης παρουσιάζοντας τα βιβλία ανέφερε μεταξύ άλλων ότι διέκρινε στη συγγραφή το δημοκρατικό αίσθημα του συγγραφέα «Οι αδικημένοι πάντα αδικημένοι…». Επίσης, τονίζει ότι, γίνεται αισθητή η αγάπη για τον τόπο του ενώ μέσα από τα διηγήματα γνωρίζεις και τον τόπο και τους ανθρώπους.
Ο συγγραφέας παίρνει θέση για την κοινωνική αδικία και καυτηριάζει ειρωνευόμενος τους δήθεν έντιμους και στυλοβάτες της αδικίας αυτής. Κτυπάει σκληρά την κοινωνική διαπλοκή… Συγχρόνως, δεν κρύβει την αγάπη του προς το ωραίο και την πίστη του «ότι δεν χρειαζόμαστε πολλά για να ανεβούμε πιο ψηλά…»
Περιγράφει έναν παραδοσιακό κόσμο όπου πρωταγωνιστούν οι άνδρες. Οι γυναίκες δεν έχουν ρόλο… Μια αυθεντική μεταφορά της κουλτούρας που επικρατεί στην εποχή και τον τόπο.
Ο καθηγητής διαπιστώνει μέσα από τα βιβλία του Ανωγειάτη ότι η επαρχία έχει τελικά τους δικούς της δημιουργούς και επιβεβαιώνει ότι τέτοια τα δημιουργήματα θα ζήσουν περισσότερο από τον δημιουργό τους.
Κλείνει μάλιστα την παρουσίασή του με μια μαντινάδα δηλωτική της καταγωγής του:
« Πως θα πεθάνεις κάποτε Ανωγειάτη
αυτό είναι μοιραίο,
Θα ζήσει ότι άφησες
στον κόσμο αυτό ωραίο»
Τη σκυτάλη από τον κρητικό καθηγητή πήρε ο μανιάτης εκδότης Γιώργος Δημακόγιαννης για να πει ότι αν και τον χωρίζουν βασικές ιδεολογικές αρχές από τον Ανωγειάτη είναι θερμός υποστηρικτής του ανθρώπου που «παράγει»!
«Οι μεγαλύτερες καταστροφές, θα σημειώσει, δεν επήλθαν από την ανυπακοή αλλά από την υπακοή» για να συνεχίσει «Οι περισσότεροι παράγοντες σήμερα δεν παράγουν τίποτα. Τα έργα του Ανωγειάτη έχουν βάση στην πραγματική ζωή. Δεν φοβάται ο συγγραφέας να αποκαλύψει τα πάθη του. Δεν διστάζει να καυτηριάσει…Από την μικρή μας κοινωνία μπορούμε να αντιληφθούμε αλλά και να καθορίσουμε το μέγεθος των πραγμάτων. Άνθρωποι με έμπνευση και τάλαντο μπορούν να αποτυπώσουν στο βιβλίο πείρα, γνώση, οράματα, πάθη, προσδοκία, βάσανα, ομορφιά, ασχήμια κ.λ.π. Θα είμαι πάντα δίπλα στον Γιώργο Ανωγειάτη».
Η Άννα Τσοχαντάρη διάβασε δύο διηγήματα του συγγραφέα με μοναδικό τρόπο, ενώ στο ακροατήριο παρακολουθούσαν μεταξύ άλλων οι Δημήτρης Πετσετίδης, Νίκος Γεωργιάδης, Μεταξία Παπαποστόλου και Ανίτα Λούβη.