Μια Σπάρτη στον Καύκασο! - Έχουν ζητήσει αδελφοποίηση με τη Σπάρτη από το 2022

ΣΠΑΡΤΗ. Η Εταιρεία Σπαρτιατικών Σπουδών, με ειλικρινή χαρά και συγκίνηση, «μοιράζεται» με τις Σπαρτιάτισσες και τους Σπαρτιάτες της Λακωνίας κάποιες από τις φωτογραφίες που έστειλαν οι Σπαρτιάτισσες και οι Σπαρτιάτες του Καυκάσου από τη Θεία Λειτουργία της 10^ης Σεπτεμβρίου!

«Ένας «αγώνας» που ξεκίνησε πριν από περίπου έναν χρόνο, επιτέλους τελεσφόρησε, κατορθώνοντας να αποστείλουμε μερικά συμβολικής αξίας «αντικείμενα» στους «Σπαρτιάτες» του μακρινού Καυκάσου*.

Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος Ποντίων Λακωνίας «Ο Πόντος», όντας αρωγός από την πρώτη στιγμή στην κοινή μας αυτή προσπάθεια, δώρισε μία εξαιρετικά καλαίσθητη εικόνα του πολιούχου της Σπάρτης, Οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε, η οποία πλέον κοσμεί τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Σπάρτη του Καυκάσου.

Επιπρόσθετα, αποστείλαμε για τη βιβλιοθήκη του σχολείου, μια σειρά τίτλων βιβλίων, Λακώνων και μη συγγραφέων. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρουμε το «Αφιέρωμα σε ηρωικές μορφές του ’21 (1821–2021)» της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας «Χείλων ο Λακεδαιμόνιος» και το κόμικ για την αρχαία Σπάρτη με τίτλο «Τρεις». Από τη μεριά τους, οι «Σπαρτιάτες» του Καυκάσου, οι οποίοι αγαπούν βαθιά τη Σπάρτη μας, έχουν προτείνει με επιστολή του κ. Chakhirov Fedor Georgievich (ενοριακός σύμβουλος του Ι.Ν. της Αγίας Τριάδας και «άτυπος εκπρόσωπος» της ελληνόφωνης ορθόδοξης κοινότητας) στον Δήμαρχο Σπάρτης, κ. Πέτρο Δούκα, την αδελφοποίηση των δύο πόλεων, επ’ ευκαιρία του εορτασμού των εκατό (100) ετών από την ίδρυση της Σπάρτης του Καυκάσου, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη Γενοκτονία των Ποντίων.

Η Σπάρτη του Καυκάσου (βλ. πληροφορίες εδώ: https://shorturl.at/rAX06), ως μια μικρή ορθόδοξη πόλη σε μια φτωχή μουσουλμανική επαρχία της Ρωσίας, αντιμετωπίζει πολύπλευρα προβλήματα «επιβίωσης» που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης.

Ως Ε.Σ.Σ., και με την ανιδιοτελή βοήθεια του Σ.Π.Λ. «Ο Πόντος», θα προσπαθήσουμε να υποστηρίξουμε την εκεί τοπική ελληνορθόδοξη κοινότητα με κάθε δυνατό τρόπο! Ήδη, με τις λιγοστές δυνάμεις μας, κατορθώσαμε να εξασφαλίσουμε την έγγραφη συμπαράσταση -και γενικότερη διαμεσολάβηση- της Πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα στην προσπάθειά μας για σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των πολιτών των δύο πόλεων.

Είμαστε γνήσια αισιόδοξοι και απόλυτα πεπεισμένοι ότι θα καταφέρουμε να υπερκεράσουμε κάθε δυσκολία και ότι η «ταυτότητα» μιας πόλης που χτίστηκε με «αίμα», θα διασωθεί!»

(*) Έστω και υπαινικτικά, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι δεν ήταν η απόσταση που δυσχέραινε την αποστολή του προαναφερθέντος «υλικού» όλον αυτόν τον καιρό, αλλά οι πολλές άλλες αντιξοότητες, που, όμως, δεν αποτελούν - τουλάχιστον προς το παρόν - αντικείμενο δημοσιοποίησης

Спа́рта στη δεξιά όχθη του ποταμού Μπολσόι Ζελεντσούκ

Η Σπάρτη ή Σπάρτα (ρωσικά: Спа́рта) αυτή, λοιπόν, είναι ένα μικρό σχετικά χωριό στην περιοχή Αντίγκε-Χάμπλσκι της Δημοκρατίας των Καρατσάι-Τσερκεσίων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στη δεξιά όχθη του ποταμού Μπολσόι Ζελεντσούκ, και αποτελεί διοικητικά μέρος του αγροτικού οικισμού Απσουά.

Το χωριό ιδρύθηκε από τους Έλληνες του Πόντου το 1924, οι οποίοι εκδιωγμένοι από τους Νεότουρκους και αργότερα από το κεμαλικό καθεστώς εγκαταστάθηκαν στον Βόρειο Καύκασο την περίοδο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου (1916-1923). Οι Έλληνες πρόσφυγες από τον Πόντο μέχρι το 1924 συγκεντρώνονταν στο μεγαλύτερο ελληνικό χωριό της περιοχής Χασάουτ-Γκρέτσεσκογιε, το οποίο ιδρύθηκε το 1864.

Αρχικά, το χωριό Σπάρτη ήταν το κέντρο της ελληνικής κοινότητας στην ευρύτερη περιοχή της πόλης Μινεράλνιγιε Βόντι, αλλά με την πάροδο του χρόνου, λόγω και της περαιτέρω εγκατάστασης Ελλήνων, το χωριό έχασε την αρχική του «υπόσταση». Το 1935, το χωριό μεταφέρθηκε διοικητικά στην περιοχή Κουβίνσκι (πρωτεύουσα - χωριό Ερσακόν), διατηρώντας, όμως, δικό του ανεξάρτητο συμβούλιο. Ωστόσο, το 1957, το χωριό υπήχθη οριστικά στο συμβούλιο του γειτονικού χωριού Απσουά της περιοχής Αντίγκε-Χάμπλσκι, «χάνοντας» έτσι τη διοικητική του αυτονομία.

Το βασικό αξιοθέατο του χωριού, εκτός από τη φυσική ομορφιά της «παραμυθένιας» δασο-στέπας του Καυκάσου που το περιβάλλει, είναι η πολύ όμορφη εκκλησία βυζαντινού ρυθμού της «Ζωηφόρου Τριάδος». Για την ιστορία, αν και οι εργασίες για την ανέγερση του ιερού ναού ξεκίνησαν το 1991, ολοκληρώθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα, καθώς μόλις στις 14 Απριλίου 2018, ο Αρχιεπίσκοπος του Πιατιγκόρσκ και της Τσερκεσίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κ.κ. Θεοφύλακτος τέλεσε την πρώτη Θεία Λειτουργία στον καθαγιασμένο ναό.

Τέλος, σύμφωνα με την πανρωσική απογραφή πληθυσμού του 2010, ο συνολικός πληθυσμός του χωριού μειώθηκε από 653 κατοίκους το 2002 σε 569 το 2010. Παρά ταύτα, είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι η δημογραφική του σύνθεση παραμένει κατά βάση ελληνική, όπως φαίνεται και από τον κάτωθι πίνακα. Αρκετοί απόγονοι των κατοίκων της Σπάρτης μένουν στις μέρες μας σε άλλες περιοχές του Καυκάσου και στην Ελλάδα.

φωτογραφίες