«Έφυγε» ο Ηλίας Μελετόπουλος

ΣΠΑΡΤΗ. Ο Ηλίας Μελετόπουλος, αποχαιρέτησε τα εγκόσμια την περασμένη Πέμπτη, πλήρης ημερών εν μέσω των οικείων του ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά.

Η κηδεία του έγινε την Δευτέρα 30 Οκτωβρίου από τον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών και η ταφή του στον εκεί οικογενειακό τάφο. Ο Θεός να τον αναπαύσει.

Ο Ηλίας Μελετόπουλος ήταν γιός του Μελέτη Μελετόπουλου και της Στέλλας Κούτση. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα το 1933. Το 1934 η οικογένεια μετοίκησε στην Φιλοθέη, της οποίας ο πατέρας του (διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα το 1947-1952 και διευθυντής στην Βασιλική Πρόνοια το 1956-64) υπήρξε εκ των πρώτων οικιστών και πρώτος Κοινοτάρχης μετά την Απελευθέρωση. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Φιλοθέης και στην συνέχεια στο Κολλέγιο Αθηνών (απόφοιτος 1951). Ενεγράφη στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Λωζάννης (EPFL), αλλά μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προπαρασκευαστικού έτους (CMS) μετεγράφη στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, λόγω της υποτίμησης της δραχμής. Στο ΕΜΠ είχε δασκάλους τον Πικιώνη, τον Μιχελή, τον Εγγονόπουλο, τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα κ.ά.

Κατά την διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε στην ανοικοδόμηση του Βόλου, που είχε ισοπεδωθεί από τον σεισμό το 1955. Διετέλεσε βοηθός - επιμελητής στην έδρα της Αισθητικής του Μιχελή, ενώ συνδέθηκε ιδιαίτερα και επηρεάστηκε από τον Πικιώνη. Η διπλωματική του εργασία ήταν η αποτύπωση του παραδοσιακού οικισμού της Λίνδου στην Ρόδο.

Υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του Μηχανικού στην Λαμία και συμμετείχε στην εποποιία της ΜΟΜΑ, διανοίγοντας δρόμους στην κατεστραμμένη από την δεκαετή πολεμική περίοδο ελληνική ύπαιθρο. Το 1959 μαζί με τον αδελφό του επίσης αρχιτέκτονα Γεώργιο Μελετόπουλο, τον συμμαθητή τους πολιτικό-μηχανικό Άγγελο Κοκκώνη και τον γραφίστα Τάκη Σπηλιώτη, ίδρυσαν αρχιτεκτονικό γραφείο στην οδό Ακαδημίας 23. Το γραφείο αυτό πραγματοποίησε κατά την δεκαετία του ΄60 και ΄70 πολλά εμβληματικά και πρωτοποριακά για την εποχή τους έργα, όπως τα εργοστάσια της KELVINATOR και της ΒΟΚΤΑΣ, το CLUB της Εκάλης (1970), την ΜΑΡΠΟΥΝΤΑ στην Αλόννησο (1969), από τα πρώτα τουριστικά χωριά στην Ελλάδα σε κυκλαδίτικη τεχνοτροπία, το ξενοδοχείο ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ (1963) στην Σπάρτη σε στυλ Bauhaus με εμφανές σκυρόδεμα, το ξενοδοχείο ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ στο Ναύπλιο (1970) και το ξενοδοχείο ΛΗΔΑ στην Σπάρτη (1976) στην ίδια τεχνοτροπία. Από τα τελευταία έργα του υπήρξε το ξενοδοχειακό συγκρότημα ΝΗΡΗΙΔΕΣ στην Σελινίτσα Γυθείου (1989) σε κυκλαδίτικη τεχνοτροπία.

Αν και συμμετείχε δυναμικά στο έπος της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης, απείχε για λόγους αρχής από την κατασκευή πολυκατοικιών. Ασχολήθηκε αποκλειστικά με την οικοδόμηση μονοκατοικιών κυρίως στα βόρεια προάστια, με τεχνοτροπία επηρεασμένη κυρίως από το ύφος του Πικιώνη (πέτρα, πλάκες Πηλίου, χαγιάτια κλπ.). Εκτός από την αρχιτεκτονική, είχε πολλά πνευματικά ενδιαφέροντα, διετέλεσε αντιπρόεδρος του ΣΑΚΑ, πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Μυστρά κλπ.