Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Γιατί πρέπει να είμαι πολιτικός επιστήμων για να κατανοήσω τον λόγο των Ευρωπαίων πολιτικών;
Γιατί ο Πρωθυπουργός Τσίπρας είναι ο Αλέξης ενώ οι Πρωθυπουργοί Σαμαράς, Παπανδρέου, Καραμανλής και Σημίτης ήταν οι έγκριτοι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας;
Φύσει συντηρητική η Ευρώπη. Δεν μπορεί να χωνέψει ότι η εξ αριστερών πρόταση των Ελλήνων λειτουργεί ως καταλύτης στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Δεν φτάνει για να αντιληφθεί ότι στην Ελλάδα δεν έγιναν, ξαφνικά, όλοι αριστεροί και ριζοσπάστες.

Ένα Δημοψήφισμα. βγαλμένο απο την υψικάμινο… της ελληνικής κοινωνίας. Όπου βλέπεις 61% πίστευε 81%. Γιατί μόνον 20% μπορεί να είναι το ποσοστό εκείνων που δεν βλέπουν και δεν κατανοούν την αδικία σε βάρος των απλών πολιτών της χώρας και στις πλάτες των νέων ανθρώπων της.

Ένας πολιτικός ονόματι Βέμπερ, πρόεδρος λέει του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, εκεί δηλαδή όπου ανήκει η Νέα Δημοκρατία, χωρίς κανέναν σεβασμό στον πρώτο πολίτη της χώρας μας και στο λαό, που λίγα 24ωρα πριν δήλωσε την επιθυμία του, προσέβαλε βάναυσα την φυλή μας.

Η ψυχραιμία του Έλληνα Πρωθυπουργού, έναντι του Βέμπερ, είτε πηγάζει απο τα δεδομένα είτε απο τα επερχόμενα και ίσως να ήταν μια καλή απάντηση στον ανδρείκελο που δεν μπόρεσε να διακρίνει την ουσιώδη διαφορά.
Ο Τσίπρας προσπαθεί να αποδείξει στην Ευρώπη ότι ο λαός του είναι θύμα ενός πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Ο Βέμπερ προσπαθεί να αποδείξει στο λαό του ότι οι Έλληνες είναι θύτες και όχι θύματα και βέβαια ένας λαός απατεώνων.

Θα περίμενε κανείς αστραπιαία αντίδραση Σαμαρά, Μεϊμαράκη και γιατί όχι Καραμανλή όχι για να διασωθεί το κύρος του Τσίπρα αλλά για την Ελλάδα ρε γαμώτο… Αλλά είπαμε, η Ν.Δ. είναι κόμμα εξουσίας που απομακρύνθηκε από την λαϊκή δεξιά.
Ο Τσίπρας, έτσι κι αλλιώς θα είναι στα πολιτικά πράγματα πρωταγωνιστής και θα είναι αυτός που θα έχει δώσει στους έλληνες πολίτες την ευκαιρία, έστω να κάνουν το δικό τους λάθος… Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας όμως θα είναι υπόλογη εις τους αιώνας των αιώνων αφού δεν έχει επιτρέψει στους ανθρώπους της να κάνουν, έστω, το δικό τους λάθος…

Πρέπει, με την ευκαιρία αυτού του φαινομένου, να ξεκαθαριστεί κάτι προς όλους εκείνους τους δειλούς και ανίκανους πολιτικούς: Οι Έλληνες δεν εξαγοράζουμε την σύγχρονη φημολογούμενη τεμπελιά μας με τη θυσία των προγόνων μας απο την Γερμανική Κατοχή.
Οι Έλληνες θυμίζουμε απλά και ανθρώπινα ότι ένας λαός που έζησε πάντα δημοκρατικά και με τον σταυρό στο χέρι, υπέμεινε την Κατοχή της Γερμανίας, την πλήρωσε ποικιλοτρόπως, ακόμα και οικονομικά.
Αυτός ο λαός μέχρι σήμερα αποδέχθηκε την βεβαρυμμένη Γερμανία που με την ανοχή των Ευρωπαίων ξαναστήθηκε στα πόδια της χωρίς να διδαχθεί απο την αμαρτία της και απο την ιστορία. Αυτός ο λαός, ο ελληνικός γελάστηκε απο πολιτικούς τύπου Σημίτη και άνοιξε τις πόρτες στους Γερμανικούς κολοσσούς. Αυτός ο λαός έπεσε θύμα της γερμανικής SIEMENS. Αυτός λαός υποχρεώθηκε σε πανάκριβες αμυντικές δαπάνες αν και η χώρα του αποτελεί το ανατολικό σύνορο της Ευρώπης. Αυτός ο λαός έπεσε θύμα των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και των Επιδοτήσεων και παρα λίγο να θυσιάσει την ιστορία και τη γή του για ένα Mercedes και ένα καλύτερο σπίτι. Αυτός ο λαός έπρεπε σώνει και καλά να γίνει ευρωπαϊστής. Αυτός ο κάλπικος χαρακτήρας εξαγοράστηκε με πακτωλό επιδοτήσεων και προγραμμάτων.

Βρήκαν – και βρίσκουν πάντα – οι άσπονδοι φίλοι της Ελλάδας τον τρόπο να διεισδύσουν στις αδυναμίες της φυλής και να μετατρέψουν την αδυναμία σε κατάρα.

Οι εξελίξεις σίγουρα είναι στα χέρια ολίγων. Στα χέρια του Τσίπρα, της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ρωσίας. Αν απορείτε γιατί ο Καραμανλής εκτέθηκε τόσο πολύ στην υπόθεση με την σχεδιαζόμενη δολοφονία του σας απαντώ: Αυτό έγινε για να κατανοήσουν οι Έλληνες ότι κανείς δεν είναι άτρωτος… σε αυτή τη χώρα. Ούτε καν ο δεξιός Πρωθυπουργός της, πόσο μάλλον ο αριστερός.

Ο Τσίπρας, λοιπόν, έχει κάθε λόγο να ανησυχεί αλλά η μοίρα τον διάλεξε για τις κρίσιμες αυτές στιγμές της φυλής που τον ανέδειξε, τον εμπιστεύτηκε και τον στήριξε.

Αν ο Πρωθυπουργός, όπως δείχνει, αντλεί την δύναμή του από τον λαό τότε δεν έχει να φοβάται τίποτα παρα μόνον την στιγμή που θα απέχει απο το Εθνικό ( ελληνικό για να μην παρεξηγούμε) συμφέρον.

Φυσικά η ιδεολογία του σμιλεύει την Πρωθυπουργία του αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πάνω από την υπόθεση που λέγεται «Ελλάδα».

Αν για όλους εμάς είναι δυσδιάκριτοι οι κίνδυνοι και οι απειλές, για τον Πρωθυπουργό της χώρας και τους νέους συνεργάτες του, είναι ζήτημα επιλογής και απόφασης τους. Γνωρίζουν πλέον τη σημασία των αγορών, της χρηματοπιστωτικής φούσκας και της γεωπολιτικής θέσης της χώρας μας.

Η συμβουλή προς τον Πρωθυπουργό είναι μία: καθημερινή αναβάπτιση στις άφθαρτες και αυθεντικές ελληνικές αρχές και αξίες.
Η συμβουλή προς τον πολίτη είναι επίσης μία: καθημερινή ανάταση ψυχής και πνεύματος με δύναμη, τόλμη και καλή πρόθεση.