Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Η απόφαση του Δικαστηρίου , σύμφωνα με την οποία η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι εγκληματική οργάνωση , ικανοποίησε βαθύτατα τους δημοκρατικούς πολίτες , άργησε , όμως , χαρακτηριστικά , να έρθει .

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ιδρύθηκε το 1980 από το Νίκο Μιχαλολιάκο και εξελίχθηκε σε ένα σκληρό ακροδεξιό , νεοναζιστικό κόμμα . Έκτοτε δεν έκρυψε , ποτέ , ούτε τις προθέσεις , ούτε τις μεθόδους της , βάζοντας ως σκοπό να υπονομεύσει τη δημοκρατία και το Σύνταγμα και να ισχυροποιήσει μέσα στην κοινωνία τις ολοκληρωτικές φασιστικές - ναζιστικές ιδέες της , τον ρατσισμό , τον εθνικισμό , την ακροδεξιά τρομοκρατία , την ξενοφοβία και τον φασισμό .

Για να πετύχει τους στόχους της άρχισε να κλιμακώνει τη δράση της με βίαιες επιθέσεις εναντίον μεταναστών , μειονοτήτων , Ελλήνων αντιθέτου ιδεολογίας , συνδικαλιστών , δημοσιογράφων , πολιτικών , αριστερών ακτιβιστών κλπ . Επωφελούμενη από την ανοχή του κράτους και των θεσμικών αρχών η τρομοκρατική δράση της γινόταν συνεχώς εντονότερη . Η ηθική κατάρρευση και η πλήρης απαξίωση του ελληνικού πολιτικού συστήματος με την παράδοση της χώρας στα δόντια των αδηφάγων αφεντικών μέσω των μνημονίων και οι αλλεπάλληλες εθνικές ταπεινώσεις έδωσαν φτερά στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ , η οποία όχι μόνο οδήγησε την εγκληματική δράση της στα άκρα , αλλά είδε , συγχρόνως , ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού να την αγκαλιάζει εκλογικά , επικροτώντας τη ναζιστική ιδεολογία και πρακτική της :

Έτσι , στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 κέρδισε 1 έδρα , για πρώτη φορά , στον δήμο Αθηναίων και στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 μπήκε στη Βουλή παίρνοντας έγκριση με το εκπληκτικό ποσοστό 7% των ψήφων , ήτοι 440.894 ψηφοφόρους και 21 έδρες !!! Διαπιστώνοντας οι ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ότι οι μέθοδοί τους έχουν ανταπόκριση αλλά κι εξασφαλισμένη ανοχή και ατιμωρησία «ξέφυγαν τελείως» με ναζιστικές δράσεις , επιθέσεις , τρομοκρατία και τραμπουκισμούς , γενόμενοι , ουσιαστικώς , κράτος εν κράτει . Όλοι , πλέον , έβλεπαν ότι θα χυνόταν κι αίμα και μόνο η ελληνική πολιτεία , τα θεσμικά της όργανα και το πολιτικό κατεστημένο «περί άλλων ετύρβαζαν». Και το αίμα ήρθε : Ο 27χρονος Σαχζάτ Λουκμάν από το Πακιστάν δολοφονήθηκε από μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις 17 Ιανουαρίου 2013 στα Πετράλωνα της Αθήνας , ενώ ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος Τζαβέντ Ασλάμ δήλωνε (ποιος τον άκουγε , όμως ,) πως η Χρυσή Αυγή ήταν υπεύθυνη για έξι ή εφτά δολοφονίες ακόμα και δεκάδες επιθέσεις , για τις οποίες δεν υπήρξε δίωξη . Παρ’ όλα αυτά το σύστημα συνέχισε να στρουθοκαμηλίζει ,οι ακροδεξιοί οπαδοί πλήθαιναν και στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 ήρθε και το δεύτερο θύμα , η εν ψυχρώ και οργανωμένη , αυτή τη φορά , δολοφονία του Παύλου Φύσσα .

Η επακόλουθη συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας ήταν ακόμα τραγικότερη : Ένα, μόλις , χρόνο μετά από τις δύο στυγνές δολοφονίες και τα όργια της ακροδεξιάς, , η ελληνική κοινωνία , γενόμενη - ουσιαστικά – συμμέτοχος και ηθική αυτουργός , εκτόξευσε το ποσοστό της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στις ευρωεκλογές του 2014 στο 9% (!!!) περίπου , με 536.913 ψήφους (!!!) , ένα αιματόβρεχτο ποσοστό ντροπής που δεν θα διαγραφεί ποτέ από την Ιστορία , ένα ποσοστό ντροπής που δεν δικάστηκε ποτέ σε κανένα δικαστήριο και σε καμιά θεσμική έκφραση του κράτους . Βλέπετε , οι 536.913 ψήφοι ήταν (και είναι) ένα σημαντικότατο ποσοστό , που κανένα κόμμα δεν θα ήθελε (και δεν θέλει) να στενοχωρήσει , αφού η ψήφος (όπως και το χρήμα) δεν έχει χρώμα .

Παρ’ όλο που , επί 10ετίες , οι καμπάνες κινδύνου χτυπούσαν εκκωφαντικά «χρειάστηκε» το αίμα του Παύλου Φύσσα , για να ξεχειλίσει το ποτήρι , να γκρεμιστούν τα οχυρά που πίσω τους κρυβόταν η 30χρονη ανοχή της πολιτείας και της κοινωνίας απέναντι στο νεοναζιστικό μόρφωμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και να σταλεί – επιτέλους – ο φάκελος «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» στη Δικαιοσύνη , όπως έπρεπε –ήδη- να έχει γίνει από τα πρώτα χρόνια της δράσης της . Όταν αυτή η απλή και αυτονόητη ενέργεια πραγματοποιήθηκε και άρχισε να διαφαίνεται η απόδοση δικαιοσύνης το νεοναζιστικό «πουλόβερ» άρχισε να ξηλώνεται , στις εκλογές του Ιουλίου 2019 η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν μπήκε καν στη Βουλή και ύστερα διαλύθηκε οργανωτικά . Εδώ , ακριβώς , φαίνεται , εκτός άλλων πολλών , και η πολιτική ποιότητα των 536.913 ψηφοφόρων και οπαδών της , οι οποίοι εγκατέλειψαν το καράβι , όταν κατάλαβαν πως έρχεται φουρτούνα . Ό,τι μαύρο σκόρπισε στο ναζιστικό διάβα της η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ , επί τόσα χρόνια , ακόμα κι αυτός ο θάνατος , ΔΕΝ στάθηκαν ικανά να συνετίσουν τους υποστηρικτές και ψηφοφόρους της ακροδεξιάς . Αντίθετα σαν αφιονισμένοι θεατές σε ρωμαϊκή αρένα , σε κάθε ναζιστικό χτύπημα , «ζητούσαν» - συνεχώς - αίμα κι άλλο αίμα , φυσώντας αέρα στα πανιά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ . Όταν όμως αισθάνθηκαν πως ο νόμος , επιτέλους , θα κάνει τη δουλειά του , κρύφτηκαν μέσα στις τρύπες τους και διαχύθηκαν στα άλλα κόμματα , από τα οποία (δυστυχώς) κανείς δεν άκουσε , προεκλογικά , ότι δεν θέλουν τις ψήφους των χρυσαυγιτών !!!

Και τα καίρια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι :

-Γιατί οι «θεματοφύλακες» χώρας άργησαν τόσο πολύ , όταν ΟΛΟΙ γνώριζαν ποιες έπρεπε να είναι οι αναγκαίες θεσμικές ενέργειες , που θα χτυπούσαν - έγκαιρα - το κακό στη ρίζα του , πριν γιγαντωθεί ;

-Γιατί το πολιτικό σύστημα δεν αναφέρθηκε ποτέ (και δεν αναφέρεται) στο θεμέλιο και τον αιματοδότη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ , που ήταν μισό εκατομμύριο «έλληνες» πολίτες ;

-Γιατί το πολιτικό σύστημα δεν κάνει καμία αυτοκριτική και καμία αναφορά στις αιτίες που δημιούργησαν το νεοναζισμό στην Ελλάδα ; Πρόκειται για πολιτική παρθενογένεση ; Κανείς δεν ευθύνεται ; Δηλαδή , θα συνεχίσουμε , μετά την απόφαση και τις ποινές , στον ίδιο δρόμο σαν να μη συμβαίνει τίποτε ;

Όσοι υποστηρίζουν πως μετά την καταδίκη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ και των στελεχών της θα πρέπει πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι , πλανώνται πλάνην οικτράν και παραπλανούν την κοινή γνώμη και το λαό . Γιατί η μεγάλη απειλή για τη δημοκρατική κοινωνία είναι ακριβώς αυτοί οι 536.913 ακροδεξιοί οπαδοί – ψηφοφόροι της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ . Οι ιδεολογικοί αυτοί οπαδοί και υποστηρικτές ΔΕΝ εξαερώθηκαν . Υπάρχουν και κυκλοφορούν δίπλα μας , κοντά μας , μέσα στην κοινωνία μας . Η ιδεολογία τους παραμένει σε αναστολή μέχρι να βρουν ευκαιρία να ξαναβγούν στο προσκήνιο . Στο «πολιτικό» DNA τους είναι γραμμένη η 4η Αυγούστου , η δικτατορία του Μεταξά , η μοναρχία , ο δοσιλογισμός της κατοχής , τα χίτικα , το κυνήγι των κομμένων κεφαλών και ο ταγματασφαλιτισμός του εμφυλίου , τα στρατοδικεία της μετεμφυλιακής περιόδου , τα εκτελεστικά αποσπάσματα , τα ξερονήσια , οι εξορίες , οι φυλακίσεις και οι διωγμοί των δημοκρατών , οι δηλώσεις μετανοίας , το φακέλωμα, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων , η χούντα της 21ης Απριλίου , η ΕΠΕΝ, το ΕΝΕΚ και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ της μεταπολίτευσης κλπ , κλπ .

Άρα , το φίδι δεν κάνει , σήμερα , παρά εκείνο που έκανε πάντα όταν βρισκόταν στα δύσκολα : Κρύβεται και πάλι στο αυγό του και θα περιμένει την επόμενη ευνοϊκή συγκυρία για να ξαναβγεί . Άλλωστε , πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Ερευνών για τον Εξτρεμισμό (C-REX) του Πανεπιστημίου του Όσλο δείχνει ότι η Ελλάδα βίωσε περισσότερη ακροδεξιά βία κατά κεφαλήν το 2016-2019 από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Δυτικής Ευρώπης .

Με δεδομένο ότι η ανάπτυξη της ακροδεξιάς είναι άμεσα συνδεδεμένη με το εκάστοτε ιστορικό, πολιτικό , κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο της κάθε χώρας είναι φανερό πως δεν μένει άλλη λύση παρά μια ριζική αλλαγή της πολιτικής , οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας της χώρας , ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα «σκοτώσουν» το φίδι , για να μην , ποτέ , εμφανιστεί ξανά .

Η ακροδεξιά στην Ελλάδα δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει και να απειλεί , αν δεν αμφισβητηθεί η επικυριαρχία των ΗΠΑ , της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα , αν δεν τελειώσει η οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση της χώρας από ξένα κέντρα αποφάσεων , αν παραμείνει ως έχει η δομή της οικονομικής ανάπτυξης και της πολιτικής εξουσίας , αν δεν σπάσουν τα δεσμά που χάλκευσαν στη χώρα τα μεγάλα συμφέροντα του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου , αν δεν χαραχτεί μια πορεία της χώρας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τους οραματισμούς του ελληνικού λαού , αν ο Λαός δεν γίνει κυρίαρχος στον τόπο του μέσα σε μια δίκαιη κοινωνία , αν δεν πάψουμε ως Έλληνες να ελπίζουμε σε από μηχανής θεούς για προστασία του ελλαδικού χώρου και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων .

«(…)Την πρώτη φορά που αναφέραμε ότι σφάζανε τους φίλους μας με μέτρο και αραιά-αραιά , βγήκε μια κραυγή απόγνωσης και φρίκης . Είχανε σφάξει , τότε , εκατό . Όταν όμως ύστερα σφαχτήκαν χίλιοι , και τελειωμό δεν είχανε οι σφαγές , απλώθηκε παντού σιωπή .

Όταν έρχονται και πέφτουν σαν βροχή τα εγκλήματα , κανείς τότε δεν βγαίνει να φωνάξει Σταματήστε !


Όταν τα εγκλήματα γίνονται σωρός , γίνονται και αόρατα .
Όταν τα βάσανα είναι αβάσταχτα και θεριεύει ο πόνος , κραυγή από πουθενά δεν ακούγεται .

Γιατί και οι κραυγές ... έτσι πέφτουνε κι αυτές ... σαν βροχή , σαν βροχή καλοκαιριάτικη .»

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ