ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Ένα τέτοιο συμβάν σημειώθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ο βουλευτής της Ενωτικής Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), Γρηγόρης Λαμπράκης, έπεσε θύμα μιας φρικτής επίθεσης. Το συγκεκριμένο γεγονός σόκαρε την ελληνική κοινωνία και ξύπνησε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των πολιτικών αντιπροσώπων και την κλιμάκωση της βίας στον πολιτικό χώρο.

«Σαν σήμερα στις 22 Μαΐου 1963 , ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης, ο οποίος εκπροσωπεί την Ενωτική Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) στο ελληνικό κοινοβούλιο, έπεσε θύμα μιας δολοφονικής επίθεσης στη Θεσσαλονίκη. Η επίθεση ήταν ιδιαίτερα βίαιη, με τον δράστη να χρησιμοποιεί ένα αιχμηρό αντικείμενο, πιθανότατα μαχαίρι, που προκάλεσε σοβαρούς τραυματισμούς στον Λαμπράκη. Αμέσως μετά την επίθεση, ο δράστης διέφυγε από το σημείο του εγκλήματος, αφήνοντας πίσω του τον τραυματισμένο βουλευτή και την αναστάτωση στην περιοχή.

Μεταφέρθηκε άμεσα σε νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε σε επείγουσες ιατρικές περιποιήσεις. Οι αρχικές αναφορές κάνουν λόγο για σοβαρά τραύματα στον κορμό και τα άκρα του, αλλά η ακριβής κατάστασή του δεν έχει ανακοινωθεί δημόσια. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές προσπαθούν επίμονα να διασωληνώσουν τον βουλευτή και να σταθεροποιήσουν την κατάστασή του. Οι αστυνομικές αρχές έχουν ξεκινήσει έρευνα για το συμβάν και έχουν εκδώσει κάλεσμα για την παροχή πληροφοριών από το κοινό, με σκοπό την εντοπισμό και σύλληψη του δράστη.

Η επίθεση αυτή έχει προκαλέσει σοκ και αναστάτωση στην ελληνική κοινωνία, καθώς αποτελεί μια σοβαρή παραβίαση της δημοκρατικής διαδικασίας και της ελευθερίας έκφρασης. Η επίθεση κατά του βουλευτή Λαμπράκη αναδεικνύει τον επικίνδυνο πολιτικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα, με τον πολιτικό λόγο να γίνεται ολοένα και πιο πολεμικός και προκλητικός.

Ο ίδιος ο Γρηγόρης Λαμπράκης είναι γνωστός για τις πολιτικές του θέσεις και τις αντιδράσεις του κατά των ακροδεξιών και λαϊκιστικών κινημάτων. Έχει εκφράσει δημόσια την αντίθεσή του στην εθνικιστική ρητορική και τις πρακτικές που διακινδυνεύουν τα θεμέλια της δημοκρατίας. Ως εκπρόσωπος της ΕΔΑ, πολιτικού κόμματος που εστιάζει στην κοινωνική δικαιοσύνη και την ενσωμάτωση, ο Γρηγόρης Λαμπράκης έχει γίνει στόχος επιθέσεων και απειλών στο παρελθόν λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων.

Η κοινή γνώμη έχει αντιδράσει έντονα στην επίθεση εκφράζοντας ανησυχία για την κλιμάκωση της πολιτικής βίας. Πολλοί πολιτικοί αρχηγοί και κόμματα καταδίκασαν την επίθεση και κάλεσαν για την ενότητα και την αντίσταση κατά της βίας στον πολιτικό χώρο.

Οι αρχές έχουν αναλάβει την ερευνητική διαδικασία με σοβαρότητα και προσπαθούν να εντοπίσουν τους δράστες και να τους φέρουν στη δικαιοσύνη. Οι πολιτικές συζητήσεις και οι διαφορετικές απόψεις πρέπει να εκφράζονται με ειρηνικό τρόπο και να διεξάγονται μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας και του σεβασμού προς τους άλλους.»

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν έλληνας γιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ' όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943 ίδρυσε την «Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων τροφοδοτούσε τα λαϊκά συσσίτια. Στις εκλογές «της βίας και της νοθείας», όπως έμεινε στην ιστορία η εκλογική διαδικασία της 29ης Οκτωβρίου 1961, πολιτεύθηκε με το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος), έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Πειραιά. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ).

Στις 21 Απριλίου 1963 η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε Πορεία Ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η αστυνομία απαγόρευσε την πορεία και συνέλαβε πολλούς από τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Λαμπράκης προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, πραγματοποίησε μόνος την πορεία, κρατώντας ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης. Αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία.

Στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου 1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή. Την επομένη ένα πλήθος 500.000 ανθρώπων συγκεντρώθηκε στο Α' Νεκροταφείο για το «Ύστατο Χαίρε». Γρήγορα, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε διαδήλωση καταδίκης της δεξιάς κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Παλατιού.

Φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Λαμπράκη ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, αλλά η δικαστική έρευνα που διεξήγαγαν ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας και ο νεαρός ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης έφεραν στο φως σχέσεις των αρχών με ένα ακροδεξιό παρακράτος. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης απήγγειλε, μάλιστα, κατηγορίες και εναντίον ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής. Οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάσθηκαν τον Δεκέμβριο του 1966 σε πολυετή φυλάκιση και απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Η δολοφονία Λαμπράκη επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αφού διερωτήθηκε «Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;» εγκατέλειψε την πρωθυπουργία και την πολιτική τον Ιούνιο του 1963 και αποσύρθηκε στο Παρίσι. Χιλιάδες νέοι ίδρυσαν τον πολιτικό οργανισμό «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη», που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προοδευτικό κίνημα της δεκαετίας του '60. Πρώτος γραμματέας της οργάνωσης ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η επίθεση στον Λαμπράκη είναι ένα σοβαρό περιστατικό που υπογραμμίζει την ανάγκη για συνοχή, ανεκτικότητα και σεβασμό στην ελληνική κοινωνία. Είναι σημαντικό να απορρίψουμε τη βία και να ενισχύσουμε τη δημοκρατία, την ελευθερία του λόγου και την ασφάλεια όλων των πολιτικών εκπροσώπων. Η πολιτική διαμάχη και οι διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις πρέπει να εκφράζονται με ειρηνικό τρόπο και μέσα στα πλαίσια του σεβασμού προς τον άλλον. Η διαφωνία δεν δικαιολογεί τη βία ή την προσβολή της ανθρώπινης ζωής.

Οι πολιτικοί ηγέτες έχουν την ευθύνη να προάγουν την ενότητα και την αμοιβαία συμφιλίωση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Πρέπει να ενθαρρύνουν τον διάλογο και την ανταλλαγή ιδεών, καθώς αυτό είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας. Μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας, μπορούμε να βρούμε κοινές λύσεις για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης με την προσωπικότητα και τη δράση του παραμένει και σήμερα ένα σύμβολο της Δημοκρατίας και του αγωνιζόμενου ανθρώπου κατά της πολιτικής καταπίεσης. Η δολοφονική επίθεση του είναι μια στιγμή αλληλεγγύης και αντίδρασης για την ελληνική κοινωνία. Πρέπει να σταθούμε ενωμένοι ενάντια στη βία και την ανοχή της. Με αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα, μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που βασίζεται στον σεβασμό, την ειρήνη και την αλληλεγγύη.

Στη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και όλων των θυμάτων της πολιτικής βίας, ας συνεχίσουμε να προωθούμε τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία όπου η πολιτική διαμάχη μπορεί να εκφράζεται με ειρηνικό τρόπο και ο διάλογος είναι η βάση για την εύρεση λύσεων στα κοινά μας προβλήματα.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις