ΛΑΚΩΝΙΑ. Η λέξη που είναι γραμμένη στην πρύμνη και στις παρειές του σκάφους, το όνομα που το συντροφεύει στα ταξίδια του, σημαίνει πολλά. Φέρει κάτι από τη μνήμη και την ιστορία του και από την αρχαιότητα είναι και σύμβολο καλοτυχίας.
Το όνομα «Λακωνία» στην ναυτική ιστορία έχει γραφτεί με μαύρα γράμματα.
Τρία κρουαζιερόπλοια έχουν φέρει το όνομα αυτό και τα τρία έχουν βυθιστεί.

Το πρώτο ναυάγιο έγινε στις 25 Φεβρουαρίου του 1917. Επρόκειτο για ένα πολυτελές υπερωκεάνιο της εταιρίας Cunard. Από το 1914 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1916, χρησιμοποιήθηκε ως ένοπλο εμπορικό καταδρομικό για τις ανάγκες του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Στις 25 Φεβρουαρίου του 1917 όταν εντοπίστηκε από ένα γερμανικό υποβρύχιο, το «Λακωνία» είχε επιστρέψει στα κανονικά του καθήκοντα ως εμπορικό πλοίο. Οι Γερμανοί το τορπίλισαν και άφησαν τους ναυαγούς στη θάλασσα. Εκείνη την μέρα έχασαν τη ζωή τους 12 άνθρωποι μεταξύ των οποίων και δύο Αμερικανίδες. Η Γερμανική επιθετικότητα εξαγρίωσε του Αμερικανούς που μετά από πέντε εβδομάδες κήρυξαν τον πόλεμο στη Γερμανία.

Το δεύτερο ναυάγιο έγινε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1942. Για άλλη μια φορά επρόκειτο για ένα κρουαζιερόπλοιο που είχε επιταχθεί για τις ανάγκες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αυτή τη φορά. Εντοπίστηκε από το γερμανικό υποβρύχιο U-156 που άνοιξε πυρ εναντίον του «Λακωνία». Πάνω στο πλοίο επέβαιναν 463 ναυτικοί, 286 Άγγλοι στρατιώτες, 103 Πολωνοί, 80 γυναικόπαιδα και 1.800 Ιταλοί αιχμάλωτοι. Αυτή τη φορά ο Γερμανός κυβερνήτης, Βέρνερ Χάρτενσταϊν, όταν είδε τους ανθρώπους στη θάλασσα προσπάθησε χρησιμοποιώντας αγγλικά να τους βοηθήσει, αλλά οι ναυαγοί θεώρησαν ότι είναι παγίδα και δεν ανταποκρίθηκαν. Εκείνη τη μέρα χάθηκαν στη θάλασσα περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι. Η ανθρωπιά του Γερμανού κυβερνήτη δεν επιβραβεύτηκε. Οι Γερμανοί απαγόρευσαν ρητά οποιαδήποτε βοήθεια σε ναυαγούς.

Το τρίτο ναυάγιο έγινε στις 22 Δεκεμβρίου του 1963. Αυτή τη φορά σε καιρώ ειρήνης το κρουαζιερόπλοιο «Λακωνία» ναυάγησε ύστερα από πρόκληση πυρκαγιάς. Το πλοίο ήταν ελληνικό. Είχε κατασκευαστεί από Ολλανδούς το 1929 και το 1963, πουλήθηκε σε ελληνικά συμφέροντα. Ήταν ένα εντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο, με έπιπλα από έβενο, βαριές ταπετσαρίες και πολύτιμα έργα τέχνης στους τοίχους. Όταν έγινε το ατύχημα, τον Δεκέμβρη του 1963, πραγματοποιούσε 16ημερη κρουαζιέρα στη Μεσόγειο. Στις 22 Δεκεμβρίου, στις 11 το βράδυ, ανοιχτά της Μαδέρας, καπνός άρχισε να βγαίνει απ’ το κομμωτήριο του πλοίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η φωτιά προήλθε από το σίδερο για τις μπούκλες μαλλιών. Από τους 1.022 ανθρώπους που βρίσκονταν πάνω στο Λακωνία, χάθηκαν οι 128.