Ὁ ἐγωισμός δέν εἶναι πολιτική ἀτζέντα

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης / estianews.gr

Γιατί γάμος, ὅταν οἱ ΛΟΑΤΚΙ ἀπορρίπτουν τό σύμφωνο συμβίωσης σύμφωνα μέ τήν ΕΛΣΤΑΤ;

ΜΕΡΙΚΕΣ σκέψεις γιά τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τούς ΛΟΑΤΚΙ ἀτομικῶς, τώρα πού ἡ Κυβέρνηση ἀνέστειλε προσωρινά μέχρι τό Πάσχα τήν νομοθέτησή του, προκειμένου νά ἐξηγήσει (ὅπως εἶπε ὁ Πρωθυπουργός) στήν κοινωνία τί ἀκριβῶς σχεδιάζει. Χρειαζόμαστε τήν νηφάλια προσέγγιση καί ὄχι τόν φανατισμό.

1. Σεβόμαστε ἀπολύτως τούς συμπολῖτες μας πού ἔχουν ἐπιλέξει αὐτόν τόν τρόπο ζωῆς. Κανείς δέν μπορεῖ νά ἐπιβάλει σέ κανέναν στόν σύγχρονο κόσμο πῶς θά ζήσει τήν ζωή του. Ὅποιος ἔχει τήν ἐλευθερία, ἔχει καί τήν εὐθύνη. Σεβόμαστε δέν σημαίνει μόνο ἀνεχόμαστε. Σημαίνει δέν μισοῦμε, δέν ἀδικοῦμε, κι ἄν μποροῦμε καί νά ἀγαπᾶμε, ἀκόμη καλύτερα. Προσωπικῶς, διατηρῶ φιλικές σχέσεις μέ ζευγάρια ΛΟΑΤΚΙ ἀνδρῶν καί ΛΟΑΤΚΙ γυναικῶν ἐδῶ καί χρόνια. Δέν συμφωνῶ, ἀλλά καί δέν τούς κρίνω γιά τίς ἐπιλογές τους, ὅπως κι αὐτοί δέν θέλω νά μέ κρίνουν γιά τίς δικές μου. Πάντα προσπαθῶ νά κατανοῶ. Οἱ ἀτέλειωτες συζητήσεις μέ τήν φίλη μου Ἄννα Μαρία καί ἡ συχνή ἀλληλογραφία μέ τόν φίλο μου Μιχάλη μέ βοηθοῦν νά ἀντιλαμβάνομαι τόν τρόπο σκέψης τῶν συμπολιτῶν μου. Νά μέ ἐπηρεάζουν καί νά τούς ἐπηρεάζω! Σέ κάθε περίπτωση, νά τούς σέβομαι συζητῶντας καί διαφωνῶντας μαζί τους. Ὄχι ὀρθώνοντας τοῖχο.

2. Δέν μοῦ ἀρέσει νά βλέπω συντηρητικούς νά μισοῦν τούς συμπολῖτες τους γιά τήν διαφορετική σεξουαλική τους ταυτότητα. Πόσῳ μᾶλλον, ὅταν στίς περισσότερες τῶν περιπτώσεων μέλη τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἴδιων ἔχουν διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα. Αὐτό πού μισοῦν, ὑπάρχει μέσα στό σπίτι τους. Ἡ ἔξαρση τοῦ φαινομένου δέν ὀφείλεται σέ κάποια ἐκ γενετῆς ἀνωμαλία ὅπως πιστεύουν κάποιοι, ἀλλά στήν κρίση τῆς πυρηνικῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας. Αὐτή ἡ κρίση ἐξωθεῖ πολλές φορές τά νεώτερα μέλη της, σέ συνδυασμό μέ τήν ἰδεολογική ἀτμόσφαιρα πού ἐπικρατεῖ, νά ἀλλάζουν ταυτότητα.

3. Δέν μοῦ ἀρέσει, ἐξ ἴσου, νά βλέπω ἐπώνυμους ὁμοφυλόφιλους νά κλαίγονται ὅτι καταπιέζονται καί ὅτι στεροῦνται τήν ἰσότητα. Ἄν ὑπάρχει ἐνοχή, αὐτό εἶναι κυρίως πρόβλημα δικό τους καί δευτερευόντως πρόβλημα τῆς κοινωνίας. Οἱ ἴδιοι μέ τούς μηντιακούς ἐξουσιαστικούς μηχανισμούς τους ἀντικατέστησαν τήν κακόηχη τουρκική λέξη pust (ντροπή), διαδοχικά, μέ τίς λέξεις gay, ὁμοφυλόφιλος, ὁμόφυλος (λάθος κατά τό λεξικό Μπαμπινιώτη), ΛΟΑΤΚΙ, γιατί δέν ἔνοιωθαν βολικά μέ ἄλλες τρέχουσες φορτισμένες χρήσεις. Δέν ἄλλαξε τό λεξιλόγιο ἡ κοινωνία. Ἡ ΛΟΑΤΚΙ ἐλίτ τό ἄλλαξε, γιά νά οὐδετεροποιηθεῖ ἡ θηλυπρέπεια. Χωρίς ἀποτέλεσμα. Δέν μοῦ ἀρέσει, ἐπίσης, νά βλέπω μέλη τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας νά ἀναφέρουν τήν σεξουαλική τους ταυτότητα ὡς στοιχεῖο τοῦ βιογραφικοῦ τους. Δέν εἶναι. Ὅπως καί τό νά εἶναι ἡ σεξουαλική ταυτότητα διαβατήριο γιά τήν ἐργασία καί γιά τήν προώθηση. Αὐτό ἀφορᾶ βεβαίως ὅλες τίς σεξουαλικές ταυτότητες. Δέν μοῦ ἀρέσει, ἐπίσης, νά ἀκούω τήν λέξη ὁμοφοβία, ὅταν πολλοί ΛΟΑΤΚΙ ἀπαρνήθηκαν τήν σεξουαλική τους ταυτότητα καί ζοῦν διπλή ζωή. Παντρεύτηκαν, ἔκαναν οἰκογένεια, παιδιά, ἔχουν γυναῖκα σύζυγο, καί ζοῦν μυστικά μέ τόν σύντροφό τους. Οἱ πρῶτοι πού φοβοῦνται, εἶναι οἱ ἴδιοι. Τόν δικό τους τόν φόβο γιά τήν μή φυσική ἐπιλογή τους δέν πρέπει νά τόν φορτώνουν στήν κοινωνία.

4. Ἡ ἐπιλογή αὐτοῦ τοῦ τρόπου ζωῆς, ὅπως καί κάθε τί πού ἀποφασίζουμε στόν βίο μας, ἔχει συνέπειες. Τό ἀνθρώπινο σῶμα δέν προορίζεται μόνο γιά τήν φιληδονία ἀλλά καί γιά τήν δημιουργία. Ἡ ἐπιλογή αὐτοῦ τοῦ τρόπου ζωῆς συνεπάγεται τήν θυσία αὐτή τῆς προνομίας. Τά παιδιά δέν εἶναι καταναλωτικά προϊόντα γιά νά τά ἀγοράσουμε ἀπό τό ράφι ὅταν δέν μποροῦμε νά τά φέρουμε οἱ ἴδιοι στήν ζωή. Οἱ γυναῖκες δέν ἔρχονται στήν ζωή γιά νά ἀσκήσουν τό ἐπάγγελμα παρένθετης μητέρας καί νά πληρώνονται μέ 20.000€ τό νεογνό γιά νά φέρουν στήν ζωή παιδιά ἄλλων. Οἱ γυναῖκες ἔρχονται στήν ζωή γιά νά φέρουν τά δικά τους παιδιά. Ἡ ζωή δέν εἶναι βιομηχανία, τά παιδιά δέν βγαίνουν ἀπό γραμμές παραγωγῆς σέ ἐργοστάσιο γιά νά τά ἀποκτήσουν κάποιοι πού ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τήν ἀποδοχή τῆς κοινωνίας. Τό νά ἀνατρέφεις καί νά μεγαλώνεις παιδιά εἶναι ἀποστολή, ὄχι ἐπιβεβαίωση. Δέν εἴμαστε ὅλοι γιά ὅλα.

5. Τό θέμα πού ἔχει προκύψει μέ τόν γάμο, στήν πραγματικότητα ὑποκρύπτει ἕνα εὐρύτερο ἰδεολογικό πολιτικό καί κοινωνικό ζήτημα: Τί προηγεῖται; Ἡ ἀτομική ἐπιθυμία ἤ ἡ στέρεη συγκρότηση τῆς μεγάλης κοινωνίας; Τό θέμα ξεπερνᾶ κατά πολύ τήν διαμάχη ἑτερόφυλων – ὁμόφυλων. Διότι πίσω ἀπό τήν διαφωνία τοῦ ἄν εἶναι οἰκογένεια δύο ἄντρες καί ἕνας σκύλος ἤ δύο ἄντρες κι ἕνα παιδί, ἐπειδή ἔτσι τό θεωροῦν αὐτοί, κρύβεται ἕνα μεγάλο θέμα. Τό ποιοί εἶναι οἱ κανόνες πού διέπουν τίς ἀνθρώπινες σχέσεις δέν τό ὁρίζουμε ἐμεῖς ἀτομικά, ἀλλά οἱ σύγχρονες συντεταγμένες δημοκρατικές πολιτεῖες. Ἄν ἐμεῖς ἀτομικά ὁρίζουμε τόν κανόνα, τότε τό ἑπόμενο εἶναι, ὅταν βλέπουμε κόκκινο φανάρι καί τόν δρόμο ἄδειο, νά τό παραβιάζουμε. Μέ ἄλλα λόγια, δέν εἶναι δυνατόν νά φτιάχνουμε ὁ καθένας γιά τόν ἑαυτό του ξεχωριστό οἰκογενειακό δίκαιο, ξεχωριστό κώδικα ὁδικῆς κυκλοφορίας, ξεχωριστό φορολογικό σύστημα κ.λπ. Στήν προκειμένη περίπτωση, συμπολῖτες μας πού ἔχουν τήν ἰσχύ μέσα στούς θεσμούς, θεωροῦν ὅτι μπορεῖ νά ἐπιβάλλουν στήν διαφωνοῦσα κοινωνία τό πρότυπο μιᾶς οἰκογένειας ἀπό τήν ὁποία θά λείπει κατά περίπτωση ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα. Μέ τό ἐπιχείρημα, ὅτι ἀφοῦ οἱ παραδοσιακές πυρηνικές οἰκογένειες γεννοῦν σέ ἕνα ποσοστό τραυματισμένες ψυχές, γιατί νά μήν ρισκάρουμε νά δημιουργήσουμε καί ἐμεῖς; Ὁ ἐγωισμός δέν εἶναι πολιτική ἀτζέντα. Ἐπειδή ἔχουμε τήν δύναμη νά ἐπιβάλουμε βολονταριστικά μέ τό «ἔτσι θέλω» στήν κοινωνία τό δικό μας. Καί θά ἦταν λιγώτερο ἀπόλυτοι στίς ἀπόψεις τους ἄν ἄκουγαν τήν σπαραχτική φωνή τοῦ νεαροῦ Δημήτρη, ὁ ὁποῖος πρόσφατα μοῦ ἀποκάλυψε ὅτι ἐπειδή μεγάλωσε σέ ἕνα σπίτι ἀποκλειστικά μέ γυναῖκες, τήν μητέρα του καί τίς θεῖες του, χωρίς τόν διαζευγμένο πατέρα του, αἰσθάνεται σήμερα ἐλλιπής. Καί ὅτι ἡ θηλυπρέπειά του ὀφείλεται στήν ἔλλειψη γνώσης τοῦ ἀνδρικοῦ προτύπου στά κρίσιμα ἐφηβικά χρόνια.

6. Ὁ ὁρισμός τοῦ γάμου εἶναι ἐδῶ καί αἰῶνες γνωστός, καί δέν μᾶς ἔρχεται μέσα ἀπό τόν ἀστικό κώδικα, ἀλλά τό πρῶτον μέσα ἀπό τά κείμενα τῆς θρησκείας μας. Γι’ αὐτό, καλά θά κάνει ἡ Κυβέρνηση νά μή μιλᾶ ἀπαξιωτικά στήν Ἐκκλησία, σάν νά κάνει χάρη πού ἀκούει τίς ἀπόψεις της. Ὁ γάμος γεννήθηκε πρῶτα μέσα στήν ὀρθοδοξία καί μετά περιεβλήθη τόν ἀστικό τύπο. Γι’ αὐτό ἄλλως τε σήμερα γιά τήν λύση τοῦ ἐκτός ἀπό ἀπόφαση δικαστηρίου χρειάζεται καί ἡ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν πνευματική λύση του. Ὁ γάμος ἔχει δύο χαρακτηριστικά. Συνάπτεται μεταξύ ἀνθρώπων διαφορετικοῦ φύλου. Συνάπτεται μεταξύ δύο ἀνθρώπων. Αὐτό ὅρισε ἡ θρησκεία μᾶς. Ἄν ἀλλάξει τό πρῶτο μέρος, γιατί νά μήν ἀλλάξει στό μέλλον καί τό δεύτερο μέρος; Ὁ γάμος νά συνάπτεται μέ περισσότερους τῶν δύο ἀνθρώπων. Ποιός μπορεῖ νά τό ἀποκλείσει;

7. Τά στατιστικά στοιχεῖα πού ἔχουμε στήν διάθεσή μας γιά τά ἔτη 2021, 2022 δείχνουν ὅτι τά μέλη τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ἀπορρίπτουν τήν προοπτική νά δώσουν νομική ὑπόσταση καί δημοσιότητα στήν συμβίωσή τους. Τό ἔτος 2021, ἕξι ὁλόκληρα χρόνια μετά τήν νομοθέτηση τοῦ συμφώνου συμβίωσης γιά τό ὁποῖο ἔγινε ἐπίσης μεγάλη ἰδεολογική σύγκρουση, μόνο 314 ὁμόφυλα ζευγάρια σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, 225 ἀνδρῶν καί 89 γυναικῶν, ἐπέλεξαν τό σύμφωνο συμβίωσης. Τό 2022 μόλις 507 ὁμόφυλα ζευγάρια ἀπό τήν Ἑλλάδα ἐπέλεξαν τό σύμφωνο συμβίωσης, 394 ἀνδρῶν καί 113 γυναικῶν. Ἄν λοιπόν οἱ ΛΟΑΤΚΙ δέν κάνουν χρήση τοῦ συμφώνου συμβίωσης πού τούς παρέχει πλήρη ἀστικά δικαιώματα, τί νόημα ἔχει ὁ γάμος; Ποιό νόημα ἔχει λοιπόν νά διχάζεται ἡ ἑλληνική κοινωνία γιά τό ζήτημα τοῦ γάμου, ὅταν ἡ ἴδια ἡ κοινότητα τῶν ΛΟΑΤΚΙ ἀπορρίπτει τούς συμβατικούς δεσμούς καί ἐπιλέγει τήν ἐλεύθερη συμβίωσή της γιά τήν ζωή της; Ἐπί πλέον: ἡ Κυβέρνηση μοιάζει νά μήν διαβάζει τά data. Τό πρόβλημα αὐτήν τήν στιγμή μέ βάση τούς ἀριθμούς δέν εἶναι ἡ διεύρυνση τῆς νομικῆς ἔννοιας τοῦ γάμου, ἀλλά ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ γάμου. Τό 2022 ἔγιναν, σύμφωνα μέ τήν ΕΛΣΤΑΤ, 22.000 θρησκευτικοί γάμοι, 22.000 πολιτικοί γάμοι καί 13.550 σύμφωνα συμβίωσης στήν συντριπτική τους πλειονότητα μεταξύ ἑτερόφυλων ζευγαριῶν. Ἡ πορεία εἶναι ἀντίστροφη. Ἀπό τά δεσμά πᾶμε στήν ἀποσύνδεση, καί αὐτό ὀφείλεται στήν σκληρή οἰκονομική πραγματικότητα. Καί ἄς νομοθετήθηκε τό διαζύγιο μέ συμβολαιογραφική πράξη γιά νά εἶναι πιό ἑλκυστικός ὁ γάμος. Ἀντί λοιπόν ἡ Κυβέρνηση νά ἑστιάσει τήν προσοχή της στήν παραδοσιακή οἰκογένεια πού εἶναι ἡ μήτρα ὅλων τῶν σημερινῶν ἐξελίξεων ἀλλά καί παράγων κοινωνικῆς συνοχῆς καί οἰκονομικῆς προόδου, ἀσχολεῖται μέ ζητήματα πού δέν ἔχουν σχέση μέ τήν ζῶσα πραγματικότητα.

8. Ἡ μεγάλη κοινωνία εἰσπράττει αὐτήν τήν νομοθετική πρωτοβουλία τῆς Κυβέρνησης ὡς ἄσκηση ἰσχύος ἡγετικῶν στελεχῶν τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας καί ὄχι ὡς ἄσκηση δικαιοσύνης. Ὡς ἐπιβολή. Ὄχι ὡς φιλελευθερισμό. Ἡ κεντροδεξιά κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος κάνει λάθος.

Ἐλπίζουμε, στό τέλος, νά τό καταλάβει ὁ κύριος Μητσοτάκης. Μπορεῖ νά προαχθεῖ σέ εὐρωπαϊκή θέση καί χωρίς νά κάνει ἄνω-κάτω τήν ἑλληνική κοινωνία…