Κρίση αξιοπιστίας

Γράφει ο Διονύσης Θωμάς, Οικονομολόγος

Είναι κοινή διαπίστωση πλέον ότι η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει πάψει να κινείται στα «στενά» πλαίσια των εφαρμοζόμενων πολιτικών στο πεδίο της οικονομίας και έχει γίνει πλέον μια συνολική κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού συστήματος. Έχει αποκτήσει σαφείς αναφορές στο σύνολο των εκφράσεων της κοινωνίας Τεράστιες είναι οι επιπτώσεις με διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης σε αυτό που αποκαλούμε κοινωνικό κράτος.

Η κρίση έχει αγκαλιάσει και το ίδιο το πολιτικό σύστημα που έθρεψε και στήριξε αυτές γενεσιουργικές πολιτικές. Αυτό το πολιτικό σύστημα και αυτό το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τη χώρα από το 1974 μέχρι σήμερα. Είναι επομένως, απόλυτα φυσιολογικό να δημιουργείται μια μεγάλων διαστάσεων κρίση αξιοπιστίας απέναντι σε όλους αυτούς οι οποίοι από θέσεις ευθύνης διαχειρίστηκαν τις τύχες της κοινωνίας όλο αυτό το διάστημα. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας, είτε στη Βουλή, είτε στην Αυτοδιοίκηση (σε όλα τα επίπεδα) αλλά και εκείνοι που διορίστηκαν να ασκήσουν διοίκηση «για λογαριασμό» μας οφείλουν να σταθούν – έστω και τώρα – αυτοκριτικά απέναντι στις ευθύνες που τους αναλογούν για τις συνθήκες που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνικός λαός, ο κόσμος της εργασίας, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, η κοινωνία στο σύνολο της.

Αυτή η κρίση αξιοπιστίας αγγίζει και αφορά και το πολιτικό προσωπικό της Λακωνίας σε όλα τα επίπεδα. Τόσο τους Βουλευτές όσο και τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες.

Η περίοδος από το 2010 και μετά όπου έχουμε την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για να κρίνει κανείς τη πολιτική στάση των όσων διατέλεσαν Βουλευτές της Λακωνίας (με εξαίρεση την ορκωμοσία των 48 ωρών μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012). Οι αντιφάσεις στη πολιτική δραστηριότητα των Βουλευτών είναι τόσο κραυγαλέες που δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά και απορίες στο σύνολο των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων και των ψηφοφόρων τους.

Η πρώτη διαπίστωση – γεγονός που μπορούμε να κάνουμε είναι ότι από το 2011 και μετά, την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου με την στήριξη των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και του Λ.Α.Ο.Σ. αλλά και την τρέχουσα περίοδο με την τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) Οι Βουλευτές της Λακωνίας είναι στη λογική του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ και στην υπερψήφιση των πολιτικών που έχουν οδηγήσει στα συνεχώς εντεινόμενα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Εξαίρεση είχε αποτελέσει η στάση της Ν. Δ. και της ΔΗΜΑΡ απέναντι στο πρώτο μνημόνιο (το 2010) το οποίο καταψήφισαν. Που βρίσκεται η αντίφαση; Στο γεγονός ότι όταν τα μέτρα που ψηφίζουν νύχτα στη Βουλή βρίσκουν εφαρμογή και στη Λακωνία και στους ψηφοφόρους τότε διαμαρτύρονται! Δηλαδή όταν τα ψηφίζουν στη Βουλή «νομίζουν» ότι θα εφαρμοστούν σε όλη την Ελλάδα και όχι στην εκλογική τους περιφέρεια;

Όταν ψηφίζουν τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, στην υγεία, την παιδεία, τις συντάξεις, τους μισθούς. Όταν ψηφίζουν τη φορολόγηση της φτώχειας και αφήνουν τον πλούτο ανέγγιχτο. Όταν ουσιαστικά δικαιολογούν και «νομιμοποιούν» τη ρήση του κ. Στουρνάρα ότι έχουμε ακριβό κοινωνικό κράτος!!

Σε ποιόν διαμαρτύρονται, για το κλείσιμο των σχολείων, για τη συρρίκνωση των υπηρεσιών του Νοσοκομείου Μολάων, για το κλείσιμο των πέντε (5) Δ.Ο.Υ. της Λακωνίας και την απίστευτη ταλαιπωρία και επιβάρυνση των πολιτών, για τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, κλπ., κλπ.;

Πως αλλιώς, εκτός από υποκρισία μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση τους; Πόσο συμβάλει στην αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και στην υγιή σχέση του πολίτη με την πολιτική;

Θεωρούν ότι με επικοινωνιακά τερτίπια, έχοντας στο πλευρό τους κάποια – πολύ συγκεκριμένα και πρόθυμα για ευνόητους λόγους ΜΜΕ του Νομού – θα μπορούν να ρίχνουν στάχτη στα μάτια μας για πολύ ακόμα;

Αντίστοιχη βέβαια είναι και η στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των αιρετών της Αυτοδιοίκησης, Περιφερειακής και Τοπικής. Από τη μια διαμαρτυρίες για τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην άσκηση των καθηκόντων τους, και ταυτόχρονα υποστήριξη των μνημονιακών πολιτικών και του πολιτικού προσωπικού της κεντρικής πολιτικής σκηνής που ψηφίζουν τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με συνοπτικές διαδικασίες και μαύρα μεσάνυχτα στη Βουλή! Κυρίες και Κύριοι, και η υποκρισία έχει τα όρια της!

Όσο και να προσπαθείτε με μονόλογους και κρυπτόμενοι πίσω από τα φιλικά σας- τοπικά - μέσα να γνωρίζετε ότι σας πήραμε χαμπάρι. Δεν πάει άλλο! Τα προβλήματα και οι ανάγκες της κοινωνίας είναι συγκεκριμένα και απαιτούν λύσεις προς όφελος των πολιτών. Φτάνει πια με την εξυπηρέτηση των δανειστών, των τραπεζιτών, των μεγαλοεργολάβων, των καναλαρχών. Οι πολιτικές που οδήγησαν στη κρίση και την διαιωνίζουν είναι αυτές που ΕΣΕΙΣ ψηφίσατε, στηρίζετε και εφαρμόζετε. Είναι πλέον καιρός και το πολιτικό προσωπικό της Λακωνίας που υπηρέτησε και υπηρετεί αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο «κλεπτοκρατικό» σύστημα να αναλάβει τις ευθύνες του! Φτάνει πια!!!