Κύριε συνδικαλιστή των εκπαιδευτικών

Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Το δικαίωμα στην απεργία είναι ιερό και αναφαίρετο στις ελεύθερες κοινωνίες και οριοθετεί τη διαφορά τους από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα παντός τύπου.

Από την άλλη μεριά το καταλαβαίνω πως είναι κομμάτι της δουλειά σας. Γιαυτό σας ψήφισαν άλλωστε οι ομότεχνοι σας. Για να υπερασπίζεσθε τα θεσμοθετημένα δικαιώματα τους αλλά και τα συμφέροντα τους. Βρήκαν δηλαδή όλους εσάς που δεν καιγόσασταν να μπείτε στην τάξη και να μεταγγίσετε τις γνώσεις σας (όποιες έχετε και όταν έχετε) στα βλαστάρια μας, στο μέλλον αυτού του πολύπαθου τόπου.

Έρχεστε λοιπόν σήμερα, στο παραπέντε των Πανελληνίων εξετάσεων και ετοιμάζετε απεργία, με τεκμηριωμένα αιτήματα δε λέω, όμως σε λάθος χρόνο. Να ξέρετε πως το μόνο που θα πετύχει είναι να διαλύσει την ψυχολογία των παιδιών που ολόκληρη σχολική χρονιά, αλλά και περισσότερο, έδωσαν τον αγώνα τους για το δικαίωμα σε ένα μέλλον με προοπτική. Και μαζί με τα παιδιά και τους ταλαίπωρους γονείς τους.

Και μέσα σε όλα περιφέρετε περισπούδαστα την έμφυτη ανοησία σας με την εμμονή σας να βάζετε μπροστάρη στις διεκδικήσεις σας την επέκταση του ωραρίου των καθηγητών κατά δύο ώρες τη βδομάδα γιατί έτσι λέει μειώνονται οι αποδοχές τους. Δηλαδή, έχουμε και λέμε, η κάθε διδακτική ώρα είναι 45 λεπτά. Δύο διδακτικές ώρες ίσον 90 λεπτά. Αν το διαιρέσουμε με το 5 που είναι οι διδακτικές ημέρες έχουμε κατά μέσο όρο 18 λεπτά την ημέρα.

Μπορείτε να το πείτε κατάμουτρα αυτό στον άνεργο του ιδιωτικού τομέα αποφεύγοντας το λιντσάρισμα; Μπείτε στην ψυχολογία του(δεν δαγκώνει) και θα αλλάξετε άρδην γνώμη.

Όσο για τις μεταθέσεις, εδώ σας θέλω. Αντί να διεκδικείτε την ματαίωση τους (ματαιοπονείτε και το ξέρετε μια και έχει υπογραφεί και δεν γίνεται να αποφευχθεί, αλλά το κάνετε για το θεαθήναι), ξεκινήστε αγώνα για να μην περάσουν οι μετακινήσεις μέσα από υπουργικά βουλευτικά και κομματικά γραφεία. Να γίνουν ορθολογιστικά χωρίς υπερβολές και με βασικό γνώμονα την οικογενειακή κατάσταση του κάθε εκπαιδευτικού. Το αντέχει το ίμαντζ σας και οι μελλοντικές βλέψεις σας (όχι όλων βέβαια) στην πολιτική μαρμίτα;

Λέτε πως θα χάσουν τη δουλειά τους 10.000 αναπληρωτές. Από Ελληνικά πως πάτε; Γνωρίζετε την σημασία των λέξεων; Αναπληρωτής είναι αυτός που εξυπηρετεί την θέση κάποιου που έχει πρόσκαιρη αδυναμία. Το χρονικό διάστημα που θα διδάξει ο αναπληρωτής είναι συγκεκριμένο. Όμως, κύριε συνδικαλιστή έχετε ποτέ εντοπίσει τις <αφορμές> που επικαλούνται οι έχοντες χρεία αναπλήρωσης; Επειδή μάλλον δεν προλαβαίνετε θα σας ενημερώσω εγώ και δεν θέλω ευχαριστώ.

Έχουμε και λέμε. Η Μ… πήρε άδεια από την μέρα που το τεστ βγήκε θετικό γιατί όπως λέει έχει <επαπειλούμενη κύηση>. Μια επαπειλούμενη κύηση μοντέρνα και πρωτοποριακή χωρίς τα ταμπού του παρελθόντος. Όχι όπως τη μάνα μου που κάθισε στο κρεβάτι κάμποσους μήνες. Ούτε όπως την Π… που έμεινε στο Νοσοκομείο ξάπλα και άλλα παρόμοια. Η σημερινή επαπειλούμενη κύηση είναι έξω καρδιά. Περιλαμβάνει εκδρομές, ταβέρνες, κλαμπ, ακόμη και γυμναστήριο, είναι μια επιδημία που κτυπάει <ανελέητα> τον δημόσιο τομέα αποκλειστικά και σνομπάρει επιδεικτικά τον ιδιωτικό. Και πλήρωνε κορόιδο Έλληνα τον αναπληρωτή.

Ο Γ… διορίστηκε χωρίς ΑΣΕΠ (τι να το κάνεις όταν έχεις το κόμμα που σε φρόντισε ακόμα και στο …μεταπτυχιακό και οι εκλογές είναι προ των πυλών) και την ίδια μέρα βρέθηκε με ψυχολογικά προβλήματα και αδυνατεί να μπει στην τάξη. Βάλτον σε ένα γραφείο να κωλοβαράει και πλήρωνε τον αναπληρωτή του μουζίκε Έλληνα.

Η Ε…. γουστάρισε καταχείμωνα να πάει Αμερική να δει τους συγγενείς της να πιεί και ορίτζιναλ κόκα-κόλα. Το καλοκαίρι είχε να πάει στη θάλασσα και δεν το θυσιάζει με τίποτα. Ένα χαρτάκι από τον πιστό στον όρκο του Ιπποκράτη γιατρό (με το αζημίωτο βέβαια) και νάτος ο αναπληρωτής στη θέση της Ε…

Είσαστε υπερήφανος για τις παραπάνω αναπληρώσεις κύριε συνδικαλιστή των εκπαιδευτικών; Για να διατηρηθούν παλεύετε;

Και αφού είσαστε ευαίσθητος στο άδικο και στην αδικία και παλεύεται για την καταστολή τους θέλω να σας ρωτήσω και εσάς και τους προκατόχους σας.

Που ήσασταν όταν στις τάξεις των εκπαιδευτικών των καταρτισμένων και αγαπόντων το λειτούργημα που επέλεξαν, μπήκαν από τις χαραμάδες και τα παράθυρα άνθρωποι που έχρισαν τον εαυτό τους δάσκαλο (όλων των βαθμίδων) χωρίς να έχουν ιδέα μουσικής του αντικειμένου που έγραφε το χαρτί που κράταγαν στα χέρια τους. Κάτι πτυχία ύποπτα, δασκάλων από τα Σκόπια και όχι μόνο, που έχουν σκορπίσει κυρίως στη Μακεδονία και που να ξέρουμε εκτός από ελλιπείς γνώσεις τι άλλο μπορεί να κουβαλάνε. Και από άλλες χώρες προερχόμενοι έχουν διοριστεί στα σχολειά μας με την προοπτική (και το θράσος) να διδάξουν και όσοι δεν έχουν κάνει στροφή στον συνδικαλισμό, στην αυτοδιοίκηση ή και πιο ψηλά, στραβώνουν τα παιδιά μας. Νάναι καλά το ΔΙΚΑΤΣΑ που αναγνώριζε άλλα αντί άλλων. Έτσι δικαιολογείται, κύριε συνδικαλιστή, να ρωτάς έναν από τους πρώτους μαθητές της τρίτης Λυκείου, μετέπειτα φοιτητή στη Φιλοσοφική Αθηνών, που είναι η Πρέβεζα και να σου απαντάει στη Θράκη. Για να μην χαρακτηρίσω τον Μαθηματικό (από αυτούς που δεν τα κατάφεραν με τον ΑΣΕΠ αλλά διορίστηκαν) που του μιλάς για τον Καραθεοδωρή, τον μεγαλύτερο Μαθηματικό μετά τον Ευκλείδη και να σε κοιτάει σαν να ήρθες από το Άρη.

Που ήσασταν κύριε συνδικαλιστή όταν, εκπαιδευτικοί που κατηγορήθηκαν για παιδική πορνογραφία, σεξουαλική παρενόχληση, ασέλγεια, εμπόριο ναρκωτικών, κλοπές και απάτες αθωώθηκαν από τα πειθαρχικά συμβούλια που απάρτιζαν συνάδελφοι τους, τους έναν ντα-ντα, έπαυσαν να τους πληρώνουν 4-5 μήνες και δικαιωμένοι επέστρεψαν στις τάξεις; Αλλά τι ρωτάω, η ανόητη! Εκεί ήσασταν και έχετε συνυπογράψει να πέσουν στα μαλακά μη και σας κατηγορήσουν πως δεν ασπάζεσθε την συναδερφική αλληλεγγύη. Θα ήθελα όμως να ήξερα πως θα αντιδρούσατε αν στη θέση του παρενοχλημένου παιδιού ήταν η κόρη ή ο γιός σας.

Δεν θα σας ρωτήσω άλλα, αν και έχω μπόλικα, γιατί γνωρίζω πως το σάλιο μου ξοδεύω. Εσείς θα κάνετε ότι σας ζητάνε τα κομματικά αφεντικά σας και τη συνείδηση σας την έχετε σε χρόνια χειμέρια νάρκη. Σαν τις αρκούδες στη Φλώρινα.

Τελειώνοντας θέλω να σας διαβεβαιώσω κύριε συνδικαλιστή των εκπαιδευτικών πως έτσι που τα κάνατε καταφέρατε να έχετε όλη την κοινωνία απέναντι σας να σας φασκελώνει. Κοιτάξτε μήπως όταν το καταλάβετε είναι αργά.

ΥΓ. Θα ήθελα να ζητήσω την κατανόηση όλων εκείνων των υπέροχων εκπαιδευτικών που αγαπούν το λειτούργημα τους, μεταγγίζουν τις γνώσεις που έχουν στη νέα γενιά χωρίς να φείδονται χρόνου και κόπου. Υπάρχουν και είναι τυχερά τα παιδιά που τους αντάμωσαν. Μακάρι να μπορούσανε να τους απομονώσουν και να πετάξουν στη χωματερή το άχρηστο αλλά και το αχρείαστο υλικό.