Μέχρι και πραξικόπημα θα κάνουν

Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Έγραφα στο τελευταίο άρθρο μου «ο τελευταίος προϋπολογισμός», ότι «ο Τσίπρας με σταθερά βήματα βγάζει τον Αύγουστο του 2018 την Ελλάδα από τα μνημόνια, με την κοινωνία όρθια». Και συνέχιζα πως, «ακριβώς αυτό είναι που δεν θέλει η αντιπολίτευση», να φθάσει δηλαδή ο Τσίπρας μέχρι τον Αύγουστο νικητής και τροπαιοφόρος, και «μάχεται λυσσαλέα για να το αποτρέψει». Για το άρθρο μου αυτό είναι η αλήθεια δέχτηκα μερικά συγχαρητήρια τηλέφωνα, βασικά για τον τρόπο σκέψης μου. Σήμερα λοιπόν θα το πάω λίγο παρακάτω, θα το τερματίσω…

Σήμερα λοιπόν σας λέω πως ο άνθρωπος (ο Μητσοτάκης ντε) δεν είναι βιαστικός να μας κυβερνήσει. Είναι απελπισμένος να μας κυβερνήσει. Τα παίζει όλα για όλα. Όλα τα λεφτά σε μια ζαριά. Δεν σταματάει ούτε μπροστά στο εθνικό συμφέρον, ούτε μπροστά στο καλό των πολιτών και της Χώρας, ούτε στα κοινοβουλευτικά ήθη, ούτε καν στην δική του αξιοπρέπεια. Σαν κάτι να φοβάται, σαν κάτι να τον κυνηγάει, σαν κάτι να πρέπει να προλάβει να ολοκληρώσει, να γίνει δηλαδή πρωθυπουργός μας. Και βέβαια έχει να φοβάται. Και βέβαια κάτι τον κυνηγάει και μάλιστα μέσα από το σπίτι του. Αλλά εγώ δεν θα ασχοληθώ ούτε με τον πατέρα του, ούτε με την αδελφή του, ούτε με την σύζυγό του. Με αυτόν τον ίδιο θα ασχοληθώ, ο οποίος θέλει να με κυβερνήσει, αραδιάζοντας μου συνεχώς ένα σωρό κούφιες και ανόητες υποσχέσεις για «επενδυτική έκρηξη» με ύφος …Μουσολίνι.

Δυστυχώς όμως, στην πρεμούρα του Μητσοτάκη να μας κυβερνήσει, έχει επιστρατευτεί όλο το παλιακό σύστημα διαπλοκής μαζί του. Πρόκειται για όλους αυτούς που ξεβολεύονται διότι έχουν τα ίδια συμφέροντα μαζί του, αλλά και τους ίδιους …φόβους. Φοβούνται λοιπόν όλοι αυτοί πως θα χάσουν όχι μόνο τα «λεφτά» τους, τα προνόμιά τους, την εξουσία που κατείχαν και την αίγλη που τους παρείχε. Προκειμένου λοιπόν να μην φθάσει ο Τσίπρας στον επόμενο σημαδιακό Αύγουστο, μέχρι και πραξικόπημα είναι ικανοί να κάνουν. Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι πολιτικό, οικονομικό, τραπεζικό, εκδοτικό, δικαστικό ή αθλητικό. Αυτό που γνωρίζω και το έχει γνωρίσει καλά στο πετσί του αυτός ο τόπος, είναι πως κάτι θα δοκιμάσουν ποιο ισχυρό από αυτά που μεταχειρίζονται τώρα. Από την άποψη αυτή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός οφείλουν να είναι περισσότερο υποψιασμένοι και προσεκτικοί.

Παρακολούθησα από την τηλεόραση τα τεκταινόμενα στο συνέδριο της ΝΔ. Παγωμένο ήταν, χωρίς έμπνευση και ενθουσιασμό μου φάνηκε. Δεν ήταν που ο Μητσοτάκης μιλούσε για προβλήματα της κοινωνίας για τα οποία είναι αυτός ο ίδιος προσωπικά υπόλογος. Σαν να ήλθε από το πουθενά, με παρθενογένεση. Δεν ήταν που ο Κώστας Καραμανλή έβαλε διαφορετική της εισήγησης κοινωνική ατζέντα και σύνταγμα, παρόμοια με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, αιφνιδιάζοντας τους συνέδρους. Ήταν που στο συνέδριο της ΝΔ την παράσταση έκλεψε η παρουσία και κυρίως η ομιλία της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη. Φάνηκε πως τα έχουν βρει σε όλα και ότι το «όφελος» στις επόμενες εκλογές θα προέλθει από αυτή την εκ των προτέρων συνεργασία τους.

Ευθυγραμμίστηκαν απολύτως μεταξύ τους και τα έριξαν συντονισμένα στην κυβέρνηση. Έδωσαν μάλιστα ραντεβού για «να συναντηθούν» μετά τις κάλπες. Του αρραβώνος έπεται ο γάμος.

Λοιπόν πιστεύω πως Δεξιά, Κεντροαριστερά, άντε και το ΚΚΕ δυστυχώς από κοντά, αντιμάχονται τον ΣΥΡΙΖΑ, με τέτοιο τρόπο και τέτοιο μένος, όχι για να τον αποκόψουν απλώς από την πολιτική εξουσία. Αγωνίζονται λυσσαλέα υπονομεύοντάς τον με σκοπό να τον εξαφανίσουν από τον πολιτικό χάρτη της Χώρας, να τον ακυρώσουν. Για αυτό ακριβώς τον λόγο τον αποκαλούν εσκεμμένα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Διότι δεν ανέχονται όλοι αυτοί «οι περίεργοι» την Αριστερά , την Αριστερά να κυβερνά και την Αριστερά να κυβερνά με τόση επιτυχία. Τα ακροδεξιά στοιχεία έχουν επικρατήσει βλέπεις στην ΝΔ.