Γράφει ο Γεώργιος Αλατσάς*

Στις 6 Δεκεμβρίου 2020 επιχειρήθηκε να γίνει άλλη μία πορεία για την επέτειο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η Αθήνα δεν κάηκε γιατί πολύ απλά λόγω κοροναϊού οι συνθήκες ήταν τέτοιες, ώστε να φροντίσει η αστυνομία να μην δημιουργηθούν καν πορείες και συγκεντρώσεις λόγω της σχετικής απαγόρευσης. Επίσης ρόλο έπαιξε η αποφασιστικότητα του υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Αφού λοιπόν δεν είχαμε να ασχοληθούμε με επεισόδια βρήκαμε έναν αποδιοπομπαίο τράγο και ένα θέμα από το πουθενά να ασχοληθούμε. Βρήκαμε έναν αστυνομικό που έπαιξε με μία ανθοδέσμη λουλούδια, αφημένα στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τα οποία διέλυσε παίζοντας στην πλάτη συναδέλφου του. Πού είναι το παράπτωμα; Πού είναι το αδίκημα; Πού είναι καν το πταίσμα ; Αναρωτιέμαι. Δεν έχουμε να ασχοληθούμε με κάτι σοβαρότερο σε αυτή τη χώρα και κοιτάμε το δέντρο αντί το δάσος για άλλη μία φορά;

Μας λέει ο υπουργός Χρυσοχοΐδης ότι αυτός ο ένας, δεν έκανε καλά τη δουλειά του. Και ποιος έκανε καλά τη δουλειά του; Την κάνανε καλά αυτοί που πετάξανε μέσα σε πολυκατοικία χειροβομβίδα κρότου λάμψης με κίνδυνο οι αποδέκτες της, εξαιτίας του κλειστού χώρου, να πάθουν κώφωση και απώλεια ακοής; Σε τέτοια επεισόδια, σε τέτοια γεγονότα αστυνομικής βίας υπερβολικης, πρέπει να στρέψουν τα βλέμματα της κοινωνίας, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κυβέρνηση, όχι στον αστυνομικό επειδή έπαιξε με τα λουλούδια, ανοήτως όπως και ο ίδιος ισχυρίστηκε.

Υ.Γ. Να χαιρετίσουμε την κίνηση Χρυσοχοΐδη, με την πρεμιέρα στις 6 Δεκεμβρίου ,των καμερών στις ομάδες άμεσης καταστολής της αστυνομίας. Σκοπός, η αποτροπή βίαιων επεισοδίων αλλά και εντοπισμού αστυνομικών που δρουν βίαια ενώ δεν χρειάζεται.

(*) Μαθηματικός

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr