Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Αυτή η Κυβέρνηση δεν αποδείχτηκε απλώς απροετοίμαστη και αναποτελεσματική. Αποδείχτηκε ανίκανη και παραλυτική. Υπάρχει ακόμα εδώ για να μας θυμίζει ότι είναι ταυτόχρονα και επικίνδυνη. Σε όλους τους τομείς της πολιτικής διαχείρισης. Πουθενά, σε κανένα από τα θέματα που ασχολήθηκε δεν τα κατάφερε. Το παραδέχτηκε κάνοντας για πολλοστή φορά αυτοκριτική, ο ίδιος ο αποκλειστικά υπεύθυνος διαχειριστής Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Όμως όσες φορές και να κάνει κάποιος αυτοκριτική, η ζημιά, το κόστος, τα θύματα δεν γυρίζουν πίσω.

Η βλάβη που έχει υποστεί η Κυβέρνηση είναι ήδη ανήκεστος. Σάπισε. Οι άνθρωποι που την πίστεψαν και την εμπιστεύτηκαν, της γυρίζουν τώρα την πλάτη. Την σιχάθηκαν για τις άθλιες πρακτικές της. Τα φίλια ΜΜΕ άρχισαν να κρατάνε αποστάσεις. Οι Υπουργοί του, αλλά και ο ίδιος προσωπικά ο «ανέμελος», κρύβονται από την Βουλή. Όταν κάποια στιγμή θα φύγει, θα αφήσει πίσω της αυτή η Κυβέρνηση συντρίμμια και πόνο. Τελευταία της ελπίδα ο επερχόμενος Ανασχηματισμός και το Εμβόλιο.

Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής η Χώρα έχει υποστεί πλήγμα των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, του κύρους και της αξιοπρέπειάς της. Στα θέματα της πανδημίας, με την αλλοπρόσαλλη αντι-κοινωνική πολιτική της, η Κυβέρνηση κατάφερε να έχουμε κορεσμένο ΕΣΥ με εκατό (100) θανάτους την ημέρα. Εκτός ελέγχου. Σαν να πέφτει καθημερινά και ένα αεροπλάνο. Και φως να μην βλέπουμε στον ορίζοντα. Στα θέματα της οικονομίας. Η Ελληνική Οικονομία είναι επ’ αόριστο «διασωληνωμένη». Χωρίς καμία προοπτική ταχείας ανάκαμψης. Ύφεση 12%. Στον πάτο της Ευρώπης. Χρέος 220%. Ανεργία στα χαρτιά 20%. Στην πραγματικότητα 50%. Φτώχεια με το τσουβάλι. Λουκέτα, ών ουκ έστι αριθμός. Ο Μητσοτάκης όμως συνεχίζει απτόητος τις «μεταρρυθμίσεις» που του ξέμειναν από τη εποχή των …Μνημονίων. Στο μεταξύ μας θυμίζει κάθε τόσο μέσω της Αστυνομίας, τι σημαίνει «νόμος και τάξη».

Η Κυβέρνηση τα έχει χαμένα και κουνάει το δάχτυλο σε αυτούς που την πίστεψαν, την ψήφισαν και τώρα δεν την εμπιστεύονται εξ αιτίας της καταστροφική πολιτική της. Σε ένα Λαό που ανακαλεί σιγά-σιγά την συλλογική του μνήμη. Σαν να μην ήξεραν ποτέ, τι σημαίνει για την Ελλάδα Μητσοτάκης και με πόσα δεινά είναι συνδεδεμένο, για τους παλαιότερους, αυτό το όνομα. Κάλιο αργά όμως, παρά ποτέ.

Έτσι και τότε, έτσι και τώρα, ξανά Αριστερά. Κάτι περίπου σαν το 1981, κάτι στο περίπου σαν το 1993. Και βέβαια σαν το 2015. Δεύτερη φορά Αριστερά. Είναι πολλοί που λένε στον Αλέξη Τσίπρα: «Πάρτο λίγο αλλιώς, άνοιξε λιγάκι την στροφή, διευκόλυνε τα πράγματα, δηλαδή τους αναποφάσιστους». Ξεκαθαρίζουμε πως είμαστε από αυτούς που αισθανόμαστε ευτυχείς στα γεράματά μας, να βλέπουμε το τιμόνι εκεί σταθερά στην σωστή θέση. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα αποσιωπήσουμε τους προβληματισμούς, τις επιφυλάξεις, τις αγωνίες και τα ζητούμενα της κοινωνίας η οποία έχει τις διαφορές της αλλά ταυτόχρονα και κυριολεκτικά, υποφέρει. Είναι ένα θέμα που θα πρέπει να το λύσει αυτός ο ίδιος, διότι αυτός είναι ο ηγέτης. Ο αναγνωρισμένος και έμπειρος ηγέτης της προοδευτικής παράταξης. Το πρώτο βέβαια μεγάλο βήμα έγινε με την προσθήκη του ονόματος ΠΣ στην μαρκίζα του ΣΥΡΙΖΑ. Το δεύτερο θα είναι η συνεννόηση όλου του προοδευτικού χώρου. Για να γίνει ξανά αυτός ο χώρος ελκτικός και να αποκτήσουν ξανά τα όνειρα ελπίδα.

Προφανώς και δεν θα επηρεάσει ο Αλέξης Τσίπρας αυτούς που μπερδεύτηκε στα πόδια τους και τον φοβούνται. Ούτε χρειάζεται πλέον να έχει μαζί του αυτούς που στήσανε αριστοτεχνικά το καθεστώς του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και βεβαίως ούτε τα δολοφονικά πιστόλια που τον σημαδεύουν προσωπικά. Τον απλό πολίτη που παλεύει να επιβιώσει, χρειάζεται να επηρεάσει. Με έμπνευση, με ρεαλισμό, με Σχέδιο και Πρόγραμμα. Α ναι! Και με ανθρώπους. Διότι οι άνθρωποι κάνουν τις καρέκλες και όχι το αντίστροφο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει πλέον εμπειρία στην πολιτική διαχείριση, στην πολιτική διακυβέρνηση. Έβγαλε την Ελλάδα από τα Μνημόνια, αποκατέστησε το κύρος της Χώρας και χωρίς κανένα οικονομικό σκάνδαλο μας πέρασε με ήθος στην εποχή της ανάπτυξης. Και ο κόσμος το αναγνωρίζει αυτό στον Τσίπρα. Ο «μικρός», πράγματι έγινε μεγάλος. Είναι νέος, ωραίος, θέλει και μπορεί. Είναι ο αδιαμφισβήτητος σταθερός πυλώνας της πολιτικής ζωής της Πατρίδας μας για τα επόμενα χρόνια. Οφείλει να το αποδείξει.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr