Γράφει ο Γιάννης Μητράκος

Κοντεύει να συμπληρωθεί ένας χρόνος από την εμφάνιση του κοροναϊού και την εφαρμογή της 1ης καραντίνας κι όλα μοιάζουν σαν να ξαναγυρίζουν από την αρχή, καθώς τα κρούσματα εξακολουθούν να υφίστανται, οι διασωληνωμένοι ζουν το προσωπικό τους δράμα, νέοι νεκροί έρχονται να μεγαλώσουν τον φρικτό κατάλογο του θανάτου, η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση επιπέδου 2009, όταν άρχιζε η οικονομική κρίση, οι μικρομεσαίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της καταστροφής, η ανεργία ζει και βασιλεύει και ο γενικός πληθυσμός καταρρέει ψυχολογικά όπως μαρτυρά η αύξηση της χρήσης ηρεμιστικών και υπνωτικών σκευασμάτων, ενώ η ελπίδα των εμβολίων αποδεικνύεται φρούδα (χαμένη).

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφώδη κατάσταση η Κυβέρνηση και οι «ειδικοί» σύμβουλοί της, που δεσπόζουν κάθε βράδυ στα παράθυρα των συστημικών τηλεοπτικών μέσων, συμπεριφέρονται κι ενεργούν σαν να βρίσκονται σε άλλο πλανήτη, σαν να μην βλέπουν τι γίνεται δίπλα τους και προφανώς αρνούμενοι να δεχτούν ότι μετά από ένα χρόνο η εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική και ατελέσφορη.

Πράγματι το ακολουθούμενο μοντέλο των αυστηρών οριζόντιων μέτρων, που στηρίζεται στον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση του πληθυσμού, όχι μόνο δεν αναχαίτισε δραστικά την πανδημία, αλλά μετά από τόσους μήνες φαίνεται πως έχει φέρει την κοινωνία στα όριά της και είναι πανθομολογούμενο πλέον πως υποβόσκει μια έντονη αγανάκτηση που μπορεί να οδηγήσει δεδομένων των συνθηκών σε ευρεία κοινωνική αναστάτωση.

Κλειστήκαμε στα σπίτια μας, διαλύσαμε την οικογενειακή και κοινωνική μας ζωή, μηδενίσαμε την οικονομική δραστηριότητα, υποβαθμίσαμε την υγεία μας, διαταράξαμε την ψυχική μας γαλήνη, αποκοπήκαμε από την Εκκλησία μας, αφήσαμε τα παιδιά μας ημιμαθή και το αποτέλεσμα είναι να ακούμε κάθε βράδυ τα κυβερνητικά στελέχη και τους προβεβλημένους ειδικούς να επιμένουν στο ίδιο αδιέξοδο τροπάρι του φόβου και του τρόμου. Μόνο που τα αυστηρά μέτρα που εισηγούνται και αποφασίζουν τα καταστρατηγούν πρώτοι αυτοί που έπρεπε να δίνουν το καλό παράδειγμα και μένει η εικόνα του πρωθυπουργού στην πρόσφατη περιοδεία του στην Καρδίτσα όπου γύρω του συνωστίζονται οι διάφοροι παρατρεχάμενοι κι αυτός «μαλώνει» το νήπιο κοριτσάκι λέγοντας: «Πού είναι η μάσκα σου παιδάκι μου;».

Στο μεταξύ, είναι ολοφάνερο πλέον ότι οι κυβερνώντες εκμεταλλεύονται την πανδημία για να «περάσουν» τα πιο αντεργατικά, αντιλαϊκά και ήκιστα δημοκρατικά σχέδιά τους για ένα πολιτικό πλαίσιο στηριγμένο στον αυταρχισμό και την καταστολή, όπου οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι! Αλλά ως πότε;

Τώρα, λοιπόν, που ήρθε η ώρα της πράξης, μετά από μία μεγαλόστομη επικοινωνιακή ρητορεία υπέρ των εμβολίων, αποκαλύφθηκε, μέσα από τη διάψευση των υποσχέσεων και τη σκληρή αντιπαράθεση εταιρειών κι ευρωπαϊκών θεσμών, ότι όλοι «έπαιζαν με τον πόνο του κοσμάκη» και στο βάθος κρυβόταν, όπως συμβαίνει πάντα στον καπιταλισμό, η κυνική επιθυμία του μέγιστου κέρδους ακόμα και σε βάρος της υγείας και της ζωής των ανθρωπίνων υπάρξεων.

Οι εταιρείες «βιάστηκαν» για να πάρουν το πάνω χέρι στην αγορά, η Ευρώπη πόνταρε μονόπλευρα σε ένα εμβόλιο του οποίου οι παρενέργειες έμεναν κρυφές ή υποβαθμίζονταν, η αποτελεσματικότητα των εμβολίων κλονίστηκε από τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των ειδικών και τις δημόσιες καταγγελίες, η ανεπάρκεια της παραγωγής και οι αντιφατικές (;) συμφωνίες έφεραν τη σύγχυση και ο δόλιος ο πολίτης δεν ξέρει κυριολεκτικά «τι να κάνει»!

Η γενική εμμονή στα αυστηρά οριζόντια μέτρα και σε συγκεκριμένα εμβόλια έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, που προτιμούν να περιμένουν παρά την εμφανή κυβερνητική αδημονία να προχωρήσουν «πάση θυσία» οι εμβολιασμοί με το ένα και μοναδικό ως τώρα εμβόλιο που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον δημιουργούνται, καθημερινά, ορισμένες απαράδεκτες, κατευθυνόμενες καταστάσεις στοχοποίησης ατόμων και ομάδων του πληθυσμού, όπως έγινε την περίπτωση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Νοσοκομείου Άγιος Ανδρέας των Πατρών. Εκεί υπήρξε και το τραγελαφικό φαινόμενο να καταγγέλλουν τα συστημικά μέσα και διάφοροι πολυπράγμονες κυβερνητικοί παράγοντες την ατυχή νοσηλεύτρια μητέρα, που νόσησε ο 9χρονος γιος της, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτή φταίει για την ασθένεια του παιδιού της, επειδή δεν είχε εμβολιαστεί, αποκρύπτοντας ότι ο εμβολιασμένος προστατεύει μόνο τον εαυτό του κι εξακολουθεί να είναι φορέας μετάδοσης παρά το εμβόλιο που έκανε! Τέτοια κατάπτωση δυστυχώς!

Η κοινωνία μας «βράζει» αγανακτισμένη και συγχυσμένη και οι αρμόδιοι περί άλλων τυρβάζουν! Ίσως γιατί «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» τουτέστιν «Ο Θεός αποβλακώνει όποιον σκοπεύει να καταστρέψει».

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr