Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Παρακολουθούμε τον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη, εμφανώς θορυβημένο από την δημοσκοπική του κατρακύλα, να προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, την οποία δήθεν έφερε ο πόλεμος. Αφού ανέχθηκε από το περασμένο Φθινόπωρο τα ληστρικά υπέρ-κέρδη των «παρόχων ενέργειας», τώρα υποχρεώνεται καθυστερημένα να πάρει κάποια μέτρα ανακούφισης για τους πολίτες, έντρομος μπροστά στην κοινωνική δυσφορία που συνεχώς διογκώνεται.

Εξήγγειλε λοιπόν αναδρομική αναπλήρωση ποσού το πολύ έως 100 Ευρώ για τους τρέχοντες 6 μήνες, το οποίο θα αφορά αποκλειστικά στην κύρια κατοικία του κατόχου και εφόσον αφαιρεθούν τυχόν ενδιάμεσες μικρές μειώσεις-παροχές που προηγήθηκαν. Σημειωτέο πως, εάν διαιρεθεί το διαθέσιμο συνολικά ποσό των 280 εκατ. Ευρώ με το σύνολο των δικαιούχων καταναλωτών που ανέρχονται σε 4,2 εκατ., το αποτέλεσμα που προκύπτει (67 Ευρώ) αποκαλύπτει πως πρόκειται για μεγάλη πολιτική απάτη, κοινώς ονομαζόμενο μπαλαμούτι. Το φιάσκο που θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες με τις «πλατφόρμες» και την τσέπη τελικά του καταναλωτή θα είναι το οριστικό Βατερλό για αυτήν την Κυβέρνηση. Υποσχέθηκε όμως ο Μητσοτάκης το οικονομικό όφελος που θα προκύψει στους λογαριασμούς από τον Σεπτέμβριο, όταν αποσυνδεθεί η τιμή του ρεύματος από αυτήν του φυσικού αερίου.

Πρόκειται σαφώς για πυροτεχνήματα ελεημοσύνης, για μέτρα προεκλογικού χαρακτήρα, με χρήματα που θα αντληθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή τα λαϊκά και πάλι νοικοκυριά. Εδώ, στην περίπτωση αυτής της κρίσης, απαιτούνται σημαντικά θεσμικά μέτρα άμεσης ανακούφισης και ταυτόχρονα μέτρα δομικού χαρακτήρα, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ακρίβειας διαχρονικά και στη ρίζα του.

Ένα τέτοιο δοκιμασμένο θεσμικό μέτρο είναι η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή, η γνωστή μας ΑΤΑ. Η ΑΤΑ λοιπόν όπου και όποτε έχει εφαρμοστεί, αποτελεί μία προσωρινή απάντηση στα ανεξέλεγκτα παιχνίδια της Παγκοσμιοποίησης, του ελεύθερου ανταγωνισμού και μιας εξαρτημένης γεωπολιτικά Οικονομίας. Έχει αποδειχθεί μακροοικονομικά, ότι η ΑΤΑ δεν προκαλεί σοβαρό αλληλοτροφοδοτούμενο πληθωρισμό, αλλά αντίθετα ότι προστατεύει μέσομακροπρόθεσμα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.

Το παράδειγμα της ΑΤΑ επί των Κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου είναι ζωντανό και λειτουργεί ακόμη και σήμερα θετικά στις συνειδήσεις των παλαιοτέρων τουλάχιστον από εμάς τους εργαζόμενους. Το παράδειγμα του σύγχρονου Καναδά, όπου ισχύει σήμερα σταθερά και διαχρονικά η ΑΤΑ ειδικά για τους συνταξιούχους, είναι αποκαλυπτικό. Ο οποίος Καναδάς στην τελική, διαθέτει και νομισματική πολιτική, έχει δηλαδή δικό του νόμισμα. Συμπερασματικά, οι Χώρες, οι κυβερνήσεις που σέβονται τους πολίτες των, ιδιαίτερα σε περιόδους Οικονομικής κρίσης, καταφεύγουν στην πολιτική λύση της ΑΤΑ.

Με 10% επίσημα τον τρέχοντα πληθωρισμό στη Χώρα μας, 20% και βάλε ανεπίσημο, αυτοί που αυξάνουν τα κέρδη τους θησαυρίζοντας είναι μόνο οι έχοντες και κατέχοντες. Οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια, οι μεγάλοι ιδιοκτήτες κλπ. Αντίθετα αυτοί που χάνουν και φτωχοποιούνται όλο και περισσότερο είναι όλοι οι υπόλοιποι πολίτες, οι καταναλωτές, οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι ενοικιαστές. Μα κυρίως και πάνω από όλους οι συνταξιούχοι. Όσο για τους καταθέτες στις Τράπεζες, αυτοί και εάν χάνουν…

Θυμηθείτε ότι την επόμενη Κυβέρνηση θα την κερδίσει το κόμμα εκείνο που θα θεσπίσει αποφασιστικά μέτρα για την ακρίβεια. Όσο για την μεσαία τάξη για την οποία όλοι κόπτονται: Αυτή, η μεσαία λεγόμενη τάξη, τότε και μόνο τότε, στον βαθμό που θα αισθανθεί αρκετά ανασφαλής και φτωχοποιημένη μπορεί να ψηφίσει προς τα …αριστερά.

ΑΤΑ λοιπόν παντού και για όλα. Κόντρα στις Ευρωπαϊκές νόρμες που την αντιπαλεύουν. ΑΤΑ στους μισθούς, τα μεροκάματα, τις κοινωνικές παροχές και ιδιαίτερα στις συντάξεις. Ναι, να στείλουν οι πολίτες τους λογαριασμούς πίσω.

Αλλά οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. ΑΤΑ επομένως τώρα. Αυτή η ΑΤΑ, ως ένα αποτελεσματικό δείγμα προστατευτισμού των εργαζομένων, μαζί με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τα 800 Ευρώ κατώτατο μισθό, θα ήταν το ισχυρότερο κίνητρο για καθοριστική και ανεπίστροφη μεταβολή, άρδην του πολιτικού κλίματος.

Ένα καλό Συμβόλαιο με τον Λαό, οφείλει μέσα από τις δεσμεύσεις του, ιδιαίτερα από προοδευτικές κυβερνήσεις σε περιόδους ανέχειας για τον κοσμάκη, να προβλέπει λύσεις όπως αυτή της ΑΤΑ, προκειμένου να προστατέψει αξιόπιστα και αποτελεσματικά το βιοτικό του επίπεδο. Η Αντιπολίτευση γενικά και ιδιαίτερα ο εκλογικός σχεδιασμός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα έπρεπε να είχε ήδη υιοθετήσει έγκαιρα στις παρεμβάσεις του, μαζί με το αίτημα για εκλογές, μία σχετική πολιτική πρόταση τόσο πειστική, όσο αυτή της ΑΤΑ. Ποτέ βέβαια δεν είναι αργά.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr