Πιστεύεις ότι η ελληνική κοινωνία διχάζεται ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους πολίτες;

Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, δεν έχουμε την πολυτέλεια του διχασμού έγραφε στο Βήμα η κυρία Ρόη Δ. Παντελίδου είναι καθηγήτρια του Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θράκης, Πρόεδρος της Ένωσης Αστικολόγων.

Έγραφε: «Το πρώτο βήμα είναι η αποδοχή του προβλήματος. Ναι, υπάρχει διάσταση απόψεων, ακόμη και μεταξύ μελών της ίδιας οικογένειας. Εμβολιάζεται η σύζυγος και φοβάται να το αποκαλύψει στον σύζυγο. Δεν εμβολιάζονται όλα τα ενήλικα αδέλφια και οι γονείς ή ένας από αυτούς μπορεί να το αγνοεί. Όσοι εμβολιαστήκαμε περιφρονούμε τους ανεμβολίαστους και όσοι δεν εμβολιάζονται ασκούν αυστηρή κριτική στους εμβολιασμένους. Ο κοινωνικός ιστός κινδυνεύει.

Το δεύτερο βήμα είναι να παραδεχθούμε την αναποτελεσματικότητα της υποχρεωτικότητας, για την οποία άλλωστε μπορούν να εγερθούν και συνταγματικές επιφυλάξεις. Δεν επιλύεται το πρόβλημα με επιβολή υπερβολικών μέτρων, δυσανάλογων με τον επιδιωκόμενο σκοπό, όπως π.χ. η άδεια άνευ αποδοχών σε έναν οικογενειάρχη. Άλλο είναι το πρόστιμο και άλλο η στέρηση μισθού. Το ορθό είναι “συνιστώ και δεν επιβάλλω” . Εξάλλου ο εξαναγκασμός μπορεί να έχει εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Από την άλλη όμως μεριά, οι μη εμβολιασμένοι ας μην αρνούνται να εμβολιασθούν λόγω της υποχρεωτικότητας. Μπορούν να διαφωνούν με τον εξαναγκασμό όσο θέλουν, αλλά συγχρόνως να κατανοούν τις ωφέλειες του εμβολιασμού.

Εμβολιασμένοι και μη δεν αποτελούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Είναι συμπολίτες που οφείλουν να συζητήσουν, να υποχωρήσουν και να δείξουν αμοιβαία κατανόηση. Οι μη εμβολιασμένοι ας μη θεωρούν τον εμβολιασμό ως το μοναδικό και πρώτιστο ζήτημα της ζωής τους και ας μη λησμονούν τους συνανθρώπους τους. Εκτός από την οικογένεια και το στενό του περιβάλλον, ο νοσηλευτής να σκεφθεί τους ασθενείς του, ο δάσκαλος τους μαθητές του, οι μαθητές τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους, οι φοιτητές τους συμφοιτητές τους, ο ανακριτής τον ανακρινόμενο, ο δικηγόρος τους εντολείς του, ο κάθε εργαζόμενος τους συναδέλφους του. Εμβολιασμός για τους άλλους γίνεται ; Ναι, διότι αυτό δείχνει αλληλεγγύη.

Οι εμβολιασμένοι από την άλλη μεριά, ας αφουγκρασθούν την ευαισθησία των μη εμβολιασμένων. Η πεπερασμένη γνώση για οτιδήποτε νέο δικαιολογεί την πρόκληση ανησυχίας. Δεν χρειάζεται ούτε να υποβαθμίζονται ούτε να μεγαλοποιούνται οι παρενέργειες, διότι η αξία κάθε ανθρώπινης ζωής είναι μοναδική. Ας αξιοποιηθούν οι αντιρρήσεις, διότι πάντοτε η επιστήμη προάγεται με τη διαφωνία. Ας μη περιφρονηθούν οι ενδοιασμοί που προέρχονται από τη βιοηθική. Το ζήτημα των εμβρυϊκών κυττάρων για την προπαρασκευή ή τις δοκιμές ή τη διαδικασία παραγωγής εμβολίων είναι πολύ σημαντικό. Αν έχουν ληφθεί από εκτρωθέντα έμβρυα, υπάρχει πρόβλημα, είτε η άμβλωση έγινε για τον σκοπό αυτό (ακόμη μεγαλύτερο το πρόβλημα) είτε όχι. Και υπάρχει πρόβλημα για όλα τα εμβόλια, όχι μόνον για τα αντι-Covid. Αν όμως έχουν ληφθεί από τον πλακούντα ή τον ομφάλιο λώρο, οι αντιρρήσεις της βιοηθικής αποσύρονται.»

Κατέληξε δε ως εξής: «Η διαφωνία απαιτεί σεβασμό, αλλά και υπέρβαση, για να μη τραυματισθεί η ενότητα και συγχρόνως για να μη στερηθεί κανένας τη θωράκιση των εμβολίων»

Ποια είναι η γνώμη σου;