ΣΠΑΡΤΗ. Μάρτιος 2016. Η Σπάρτη προετοιμάζεται για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Οι άρχοντες ασπρίζουν με ασβέστη τα πεζοδρόμια της πόλης. Οι εργάτες του Δήμου προετοιμάζουν την εξέδρα για τον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης. Τα παιδιά αποστηθίζουν τα ποιήματα τους για τους μεγάλους άνδρες του 1821. Κάποιοι, ενόψει δεινών, προσπαθούν να εξηγήσουν πως τότε οι Έλληνες είχαν τη δύναμη να ξεσηκωθούν.

Στην είσοδο της Σπάρτης από την Μάνη πλανόδιοι πωλητές χαρταετών «ανοίγουν» μαγαζί. Διαλαλούν την πραμάτειά τους… Ξεπουλούν και φεύγουν.

Δείτε λοιπόν πως και πόσο η Σπαρτιατική Πολιτεία σέβεται, αναγνωρίζει και προστατεύει τα Ιερά και τα Όσια. Δείτε πως οι πλανόδιοι μετέτρεψαν το μνημείο του Καπετάν Ζαχαριά σε απλώστρα…
Ντροπή σε εκείνους που διαφεντεύουν την πόλη!
Ντροπή σε εκείνους που σιωπούν ακόμα και όταν μαθαίνουν.

Ποιος ήταν ο Καπετάν Ζαχαριάς. Ο δάσκαλος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη!

Ο θρυλικός Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης (1759-1805) έρχεται απο τα υψώματα του του Πάρνωνα και συσκεκριμένα από την Μπαρμπίτσα όπου γεννήθηκε το 1759, έτσι πήρε και το κατά κόσμο όνομα του. Το πραγματικό του όνομα είναι Ζαχαρίας Παντελεάκος, η οικογενειά του έφτασε στην Μπαρμπίτσα (1.200 μέτρα υψόμετρο) από την Μάνη όπως συνέβη και με πολλές άλλες οικογένειες του Μοριά και από τα νησιά μιας και βρήκαν ασφαλές καταφύγιο κατά την τουρκοκρατία καθώς ηταν κυνηγημένοι και επαναστατημένοι Έλληνες κλέφτες.

Ο καπετάν Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης ονομάστηκε αρχιστράτηγος του Μοριά, είχε σπάνια προσόντα και παλικαριά που έδρασε σε όλο τον Μοριά, είχε βαθύτερους εθνικούς σκοπούς. Ήταν ο μεγάλος πρόδρομος του 21 , γιατί προετοίμαζε και σχεδίαζε το γενικό ξεσηκωμό του σκλαβωμένου ελληνικού λαού, δηλαδή αυτό που έκανε το 1821 ο μαθητής του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Κλέφτης και αρματολός της Από τους πρόδρομους του κινήματος της Εθνικής ανεξαρτησίας, προσπάθησε να ενώσει τους αρματολούς όλης της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων και τα θρυλικά του κατορθώματα πέρασαν στην περιοχή του Θρύλου και στο δημοτικό τραγούδι.

Παιδί ακόμα κατατάχτηκε σε αρματολικό σώμα για να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του και του αδελφού του, και 18 ετών συγκρότησε δική του ομάδα. Η φήμη του εδραιώθηκε στη κοινή συνείδηση με τη μάχη του Σάλεσι (1781). Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν μαζί του. Έγινε αρχηγός των κλεφτών με υπαρχηγό το Θ. Κολοκοτρώνη και συνένωσε γύρω του τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά, Νικηταρά, Πετμεζά, κ.ά. Με ορμητήριο τον πύργο του στο Σκουφομύτη οργάνωνε συχνές επιδρομές εναντίον των Τούρκων και των Ελλήνων συνεργατών τους.
Αργότερα οι Τούρκοι τον διόρισαν «μπασμπόγου και ζαμπίτη» (αστυνομικό επόπτη) όλης της Πελοποννήσου. Με το νέο του αξίωμα ο Ζαχαριάς ενίσχυε τους αρματολούς «όσο να μπορέσωμεν να σηκώσωμεν τον τόπον, την μικρολογίαν, να γλυτώσωμεν τη πατρίδα».