Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Όταν στις 24 Ιουλίου 1974 κατέρρευσε στην Ελλάδα η χούντα κάτω από το βάρος των ανομημάτων της και της εθνικής προδοσίας στην Κύπρο , ο ελληνικός λαός , εκείνο το βράδυ , αντί να αναζητά τους πάσης φύσεως χουντικούς για να τους λυντσάρει , να τους αποκεφαλίσει , να τους γυμνώσει , να τους σύρει στους δρόμους , να τους προπηλακίσει και να τους εξευτελίσει , περιορίστηκε να διαδηλώσει ειρηνικά για την πτώση της δικτατορίας και την επάνοδο της δημοκρατίας στη χώρα .

Ακόμα και στις δίκες των χουντικών και των αρχιπραξικοπηματιών "δε λύθηκε" μύτη . Ούτε αποδοκιμασίες ούτε "ντου" ούτε προπηλακισμοί ούτε βιαιοπραγίες ούτε απειλές ούτε τίποτε .

Στο δικαστήριο ήρθαν αντιμέτωποι οι δικτάτορες με τους δημοκρατικούς , οι στρατοδίκες με τους εξόριστους και τους φυλακισμένους , τα θύματα με τους θύτες , οι φονιάδες με τους συγγενείς των δολοφονημένων , οι βασανιστές με τους βασανισμένους, οι δεσμοφύλακες με τους δεσμώτες , αλλά επικράτησε το δημοκρατικό ήθος , η ανθρωπιά , η μεγαλοψυχία απέναντι στον ηττημένο και ο σεβασμός στο νόμο και στη δικαιοσύνη . Πολλές φορές , μάλιστα , οι μάρτυρες κατηγορίας έδειχναν κατανόηση για τα κατώτερα στελέχη και όργανα της χούντας , τα οποία κατονόμαζαν κι αυτά ως θύματα των δικτατόρων , απαλλάσσοντάς τα από τις ευθύνες .

Και η δημοκρατία , παρ' ότι ίσχυε τότε η θανατική ποινή και καταδικάστηκαν «εις θάνατον» οι πρωταίτιοι , μετέτρεψε την ποινή τους σε ισόβια , τα οποία , για κάποιους , έσπασαν κι αυτά .

Αυτά τα λίγα ως αντιδιαστολή με τα όσα συνέβησαν στην Τουρκία , που έκαναν τον πολιτισμένο κόσμο να φρίξει.

"Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον."
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος