ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ. Η αυτοκτονία που συγκλόνισε την Αρχαία Ολυμπία, λίγες ημέρες μετά από αυτή του νεαρού αστυνομικού, καθώς 74χρονος κάτοικος της τοπικής κοινότητας Φλόκα, προέβη στην απονενοημένη αυτή πράξη, όντας επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του.
Ο 74χρονος βρέθηκε σε αγροτική έκταση έξω από την κοινότητα του Φλόκα, πλησίον του αντλιοστασίου της περιοχής, όπου είχε μεταβεί με το αυτοκίνητό του προκειμένου να μην τον εντοπίσει κανείς έγκαιρα. Μαζί του είχε το κυνηγετικό του όπλο, το οποίο χρησιμοποίησε ελάχιστα λεπτά αργότερα, ενώ όμως οι αστυνομικές αρχές ειδοποιήθηκαν μερικές στιγμές πριν την τραγική αυτή πράξη, δεν πρόλαβε κανείς να τον αποτρέψει. Στο σημείο βρέθηκαν, πέραν των αστυνομικών δυνάμεων, άνθρωποι της σήμανσης, καθώς και ιατροδικαστής.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 74χρονος επέλεξε να μην αφήσει κανένα σημείωμα που να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους κατέληξε στην απόφαση αυτή, αλλά ειδοποίησε έναν στενό του φίλο, για να του αποκαλύψει όσα σκεφτόταν να κάνει.
Συγκεκριμένα, ο χρόνια πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αρχαίας Ολυμπίας Γιάννης Αρέστης ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο επικοινώνησε ο 74χρονος και του εκμυστηρεύτηκε την επιθυμία του να αυτοκτονήσει.
«Έχω πρόβλημα. Τελείωσε, θα φύγω. Θα αυτοκτονήσω», φέρεται να είπε ο 74χρονος στον κ. Αρέστη, ο οποίος στη συνέχεια εστίασε στον τρόπο με τον οποίο ο άνδρας έδωσε τέλος στη ζωή του, όπως του ανέφερε και ο ίδιος ο αυτόχειρας πριν το τραγικό τέλος. Έχοντας βγάλει το παπούτσι του, έστρεψε το κυνηγετικό όπλο προς το πρόσωπό του και, πιέζοντας τη σκανδάλη με το δάκτυλο του ποδιού του, έδωσε τέλος στη ζωή του.
Κατά τη συνομιλία τους, ο κ. Αρέστης κατέβαλε κάθε προσπάθεια προκειμένου να του αλλάξει γνώμη και να του εκμαιεύσει την τοποθεσία όπου βρισκόταν, αλλά οι προσπάθειές του έπεφταν στο κενό. «Θα σε πάρω όταν είναι να τραβήξω τη σκανδάλη για να με βρείτε και να μη με φάνε τα σκυλιά», ήταν τα συγκλονιστικά λόγια του 74χρονου πριν το τέλος.
Ο κ. Αρέστης ειδοποίησε τις αστυνομικές αρχές και άμεσα ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του. Ωστόσο, τον κάλεσε ακόμα μια φορά, όσο αυτός βρισκόταν στο ΑΤ Αρχαίας Ολυμπίας και ζήτησε να προσέξουν τον εγγονό του και τη νύφη του. Επιπλέον, εστίασε και στην τραγική απώλεια της γυναίκας του, πριν που φαίνεται να ήταν και αυτό που του στοίχισε περισσότερο…

Δεν είναι λιγότερο τραγική η αυτοκτονία του νεαρού DJ στη Σπάρτη Χρήστου Χρυσάφη. Όπως είναι γνωστό ο Χρήστος πριν από δύο χρόνια είχε εξαφανιστεί χωρίς κανέναν ίχνος πίσω του. Πολλοί τότε θεωρούσαν ότι ίσως και να έχει αυτοκτονήσει εξαιτίας αδιεξόδων στα οποία είχε οδηγηθεί από μόνος του. Επέστρεψε, ένιωσε την αγάπη του κόσμου, γνώρισε την αναγνώριση στη δουλειά του αλλά το αδιέξοδό του... τον οδήγησε, αυτή τη φορά στην αυτοκτονία. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Χρήστος ήταν αποφασισμένος. Αφού προσπάθησε να δώσει τέλος στη ζωή του με μία δερμάτινη ζώνη από το μονόζυγο του σπιτιού του και δεν τα κατάφερε το επιχείρησε με μια υφασμάτινη ζώνη. Έτσι τον βρήκαν οι Αστυνομικοί.

Αν ανατρέξει κανείς και σε άλλες αυτοκτονίες που έχουν συγκλονίσει την κοινωνία θα δει ότι οι αυτόχειρες έχουν σχεδιάσει από πριν τα βήματά τους και καταλήγουν σε αυτή την ενέργεια αποφασισμένοι. Γι αυτούς αποτελεί λύτρωση ο θάνατος εφόσον τα αδιέξοδα και η απόγνωση εν ζωή είναι τόσα που την καθιστούν δυσβάσταχτη.
Οι περισσότεροι στον χώρο δουλειάς, ο βιοτέχνης που κρεμάστηκε από τον γερανό της βιοτεχνίας του, ο κρεοπώλης που βρέθηκε κρεμασμένος στο τσιγκέλι του κρεοπωλείου του, ο επιχειρηματίας – κυνηγός που αυτοπυροβολήθηκε στο γραφείο του είναι κάποια παραδείγματα. Στον χώρο δουλειάς, ή στον χώρο απομόνωσής τους οδηγούνται ανενόχλητοι στην τελευταία τους πράξη.

Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και παρατηρητικοί αναφορικά με ανθρώπους που έχουν προβλήματα, που δηλώνουν τάση αυτοκτονίας, που απομακρύνονται, που εξαφανίζονται ή που εκφράζουν αρνητικές απόψεις για την ζωή τους. Άνθρωποι με αδιέξοδα, με έντονες αναμετρήσεις με τη ζωή, άνθρωποι που χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ηττημένο ή αδικημένο από την ζωή.
Οι αυτοκτονίες μπορεί να είναι αποτέλεσμα εύθραστων χαρακτήρων και ευαίσθητων ή διαταραγμένων προσωπικοτήτων, συνήθως, αλλά πάντα έχουν και σκιές από τον ανθρώπινο περίγυρο και το κοινωνικό περιβάλλον.