Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Φίλε συμπολίτη – ψηφοφόρε

Εσύ που παρέμεινες στο «μαντρί» των κομμάτων εξουσίας ή επιστρέφεις σ’ αυτό, αφού έκανες τη δημοσκοπική «επανάστασή» σου , χρησιμοποιώντας δικαιολογίες τόσο ανάλαφρες , διάφανες κι εύθραυστες , όσο και οι κοινές … σαπουνόφουσκες .

Αυτός ο καιρός δεν είναι σαν τους άλλους και αυτές οι εκλογές δε μοιάζουν με άλλη καμιά . Μπορεί στο παρελθόν να ψήφιζες για «πλάκα» ή από συνήθεια ή γιατί έτσι ήταν το οικογενειακό εκλογικό σου εθιμικό δίκαιο ή γιατί σου είχαν κάνει ένα ρουσφέτι ή γιατί προσδοκούσες να σου κάνουν ένα ρουσφέτι ή γιατί σε «τσάντιζε» κομματικά ο φίλος σου , ο γνωστός σου , ο γείτονάς σου , ο συνάδελφός σου …που σήκωνε την παντιέρα του αντίπαλου κόμματος και σε πόλωνε εκλογικά ή , ακόμη , γιατί σε χτύπησε στον ώμο (!!!) και σε αποκάλεσε με το μικρό σου όνομα (!!!) ο βουλευτής ή ο πολιτευτής …

Τώρα όμως , φίλε συμπολίτη - ψηφοφόρε , η βόμβα έχει σκάσει πάνω στο σπίτι σου και αν δε σε ξύπνησε ο κρότος , η πυρκαγιά , οι ζημιές και τα θύματα που σκόρπισε γύρω της , τότε δεν πρόκειται να ξυπνήσεις ΠΟΤΕ στη ζωή σου .

Αυτή τη στιγμή συντελείται «γενοκτονία» σε βάρος ενός Λαού , του ελληνικού Λαού , που μέρος του είσαι κι εσύ και η οικογένειά σου . Αυτή τη στιγμή δημιουργείται με ραγδαίους ρυθμούς μια επίγεια κόλαση , όχι μόνο για τη δική σου ζωή ( για το σήμερα το δικό σου) αλλά και για το αύριο των παιδιών σου , των εγγονών και των δισεγγονών σου ακόμη .
Σου παίρνουν βίαια , προκλητικά , βάναυσα , αλαζονικά και με το έτσι θέλω τη δουλειά σου , το μισθό σου , τη συνταξή σου , την υγεία σου , τη εκπαίδευση των παιδιών σου , την κοινωνική φροντίδα , τα εργασιακά σου δικαιώματα , τα δημόσια αγαθά , τη δημόσια περιουσία , απειλούν το σπίτι που έχτισες με κόπους , θυσίες και αιματηρά δάνεια , σου στερούν την όποια ποιότητα ζωής είχες κατακτήσει , τις μικροχαρές της ζωής που απολάμβανες , στοχοποιούν το μαγαζί σου ή την επιχείρησή σου , διαταράσσουν την ψυχική σου υγεία και ηρεμία , σκοτώνουν την Ελπίδα σου , κλέβουν την ίδια σου τη Ζωή , σου στερούν την αξιοπρέπειά σου … και πάνω απ’ όλα καταλύουν την Ελευθερία , τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία αυτής της χώρας , της Ελλάδας μας , που δε μας χαρίστηκαν , αλλά κατακτήθηκαν με το αίμα ,τις θυσίες και τους αγώνες (εθνικούς και κοινωνικούς) των προγόνων μας .

Για όλα αυτά (και για πολλά άλλα) , φίλε συμπολίτη - ψηφοφόρε , θα είναι οι επόμενες εκλογές . Και τους υπεύθυνους αυτής της «γενοκτονίας» τους γνωρίζεις πολύ καλά ΚΙ εσύ , όσο κι αν προφασίζεσαι ότι δεν τους βλέπεις , φορώντας παρωπίδες και γυαλιά χρωματιστά που κάνουν το μαύρο - άσπρο ή τρικολόρε .

Φίλε συμπολίτη - ψηφοφόρε , ο ελληνικός Λαός ( κι εσύ μαζί με τους δικούς σου όλους ) βρίσκεται στημένος στον «τοίχο της Καισαριανής» και το «γερμανοντυμένο εκτελεστικό απόσπασμα» είναι παραταγμένο μπροστά του και μπροστά σου με προτεταμένες τις κάνες των ντουφεκιών και των πολυβόλων , παίρνει προστάγματα , πυροβολεί , εκτελεί , ξαναγεμίζει , πυροβολεί , εκτελεί , γεμίζει ξανά και καθώς τα κορμιά στρώνονται στη γη , αυτοί , χωρίς κανένα έλεος , συνεχίζουν , σκοπεύοντας να μην αφήσουν κανέναν όρθιο .
Τότε μόνο θα σηκωθούν και θα φύγουν , όταν δε θα υπάρχει πια καμιά ανάσα ζωής σε τούτη τη χώρα . Αυτούς που βρίσκονται μπροστά σου και σε πυροβολούν (και μας πυροβολούν) ανελέητα , τους ξέρεις , όσο κι αν σου έχουν δέσει τα μάτια με τα κομματικά τους μαντίλια . Κι εκείνους που δίνουν τα προστάγματα στο «εκτελεστικό απόσπασμα» , πάλι τους γνωρίζεις και τους ξέρεις καλά : Είναι τα ξένα και τα ντόπια αφεντικά που θησαυρίζουν από το αίμα και τη λεηλασία της ζωής των Λαών του κόσμου .

Λοιπόν , φίλε συμπολίτη - ψηφοφόρε , σ’ αυτές τις εκλογές δεν μπορείς να πεις ότι δεν ήξερες , ότι έκανες λάθος , ότι θα δώσεις άλλη μια ευκαιρία κλπ , κλπ . Μετά απ’ αυτές τις εκλογές δε θα μπορείς να δηλώνεις (για άλλη μια φορά κοψοχέρης) και να επιχειρείς , όπως το `χεις κάνει πολλές φορές στο παρελθόν , να συντάσσεσαι με τους αγωνιζόμενους πολίτες στις απεργίες , στις διαδηλώσεις , στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις κλπ , να πατάς , δηλαδή , με δυο πόδια σε δυο βάρκες . Δε θα σε ανεχτεί πια κανείς , γιατί με την ψήφο σου θα έχεις πάρει θέση στο αντίπαλο στρατόπεδο , στο στρατόπεδο των υπεύθυνων για την καταστροφή του Λαού και της χώρας , με την ψήφο σου θα έχεις γίνει συνειδητά υπεύθυνος και συνένοχος για όσα έπραξαν , πράττουν και θα πράξουν σε βάρος του Λαού και του τόπου , με την ψήφο σου στα κόμματα εξουσίας σε τούτες τις εκλογές , θα `χεις λιποτακτήσει από το σώμα του αγωνιζόμενου Λαού και θα `χεις πάρει , συνειδητά , θέση κι εσύ στο «εκτελεστικό απόσπασμα» που βάλλει κατά του Λαού .

Φίλε συμπολίτη - ψηφοφόρε : Όπως είπε κάποιος φίλος , σε μια μάζωξη πολιτών , το ντουφέκι της ψήφου που κρατάς αυτή τη φορά , είναι μονόβολο . ΕΣΥ θα διαλέξεις , αν τη μοναδική αυτή σφαίρα που διαθέτει , θα την κατευθύνεις προς τα δύο «μεγάλα» κόμματα που ευθύνονται για την κατάντια σου και την κατάντια του Λαού ή θα την κατευθύνεις προς τον ελληνικό Λαό και την πατρίδα σου , την ώρα που αγωνίζονται για να αποτινάξουν από πάνω τους το σάβανο που με περισσή φροντίδα τούς έχουν ράψει .

Τώρα , πραγματικά , φίλε συμπολίτη – ψηφοφόρε , είσαι ΜΟΝΟΣ μπροστά στην ευθύνη σου .
Η απόφαση ανήκει ΜΟΝΟ σε ΣΕΝΑ και σε άλλον κανένα .
Το Aύριο , μετά τις εκλογές , δε θα μοιάζει καθόλου με το Σήμερα .
ΕΣΥ , διάλεξε , ΤΩΡΑ , με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις .

Τέλος , αγαπητέ συμπολίτη – ψηφοφόρε , αν δεν μπορούν να σε πείσουν τα λόγια που σου απευθύνω , σου αφιερώνω το παρακάτω απόσπασμα από το ποίημα «ΑΙ ΕΥΧΑΙ» που γράφτηκε στα 1825 από το μεγάλο μας ποιητή Ανδρέα Κάλβο , τότε που οι ΄Ελληνες μάχονταν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αλλά συγχρόνως και οι ξένοι προστάτες μας ( οι ίδιοι είναι ΚΑΙ σήμερα ) μάχονταν , κι εκείνοι , για την κηδεμονία της χώρας :

AI EYXAI
Της θαλάσσης καλήτερα
φουσκωμένα τα κύματα
να πνίξουν την πατρίδα μου
ωσάν απελπισμένην ,
έρημον βάρκαν .


Στην στεριάν , στα νησία
καλήτερα μίαν φλόγα
να ιδώ παντού χυμένην ,
τρώγουσαν πόλεις , δάση ,
λαούς και ελπίδας .

Καλύτερα , καλήτερα
διασκορπισμένοι οι Έλληνες
να τρέχωσι τον κόσμον,
με εξαπλωμένην χείρα
ψωμοζητούντες

Παρά προστάτας να `χωμεν…
(Ανδρέας Κάλβος , «Λυρικά» , 1825)

ΥΓ : Φίλε συμπολίτη , ψηφοφόρε , αυτή τη στιγμή που κλείνω την επιστολή μου , η τηλεόραση μεταδίδει την αυτοκτονία ενός συνταξιούχου 77 ετών στο κέντρο της Αθήνας εξαιτίας της κρίσης . ΄Ισως , τελικά , θα πρέπει να βγάλω τα εισαγωγικά από τη φράση «εκτελεστικό απόσπασμα» . Πρόσεξε καλά , φίλε συμπολίτη – ψηφοφόρε, μήπως με την ψήφο σου πάρεις κι εσύ το κρίμα στο λαιμό σου.