Σε προηγούμενη συζήτηση αναφέρατε πως συναντάτε συχνά περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας κατά ασθενών, ακόμη και μεταξύ ανδρογύνων.

Δυστυχώς! Γι' αυτό είμαστε σε διαρκή επαφή με το υφυπουργείο γενικής γραμματείας ισότητας και οικογενειακής πολιτικής. Συχνά εγκαταλείπεται ο σύζυγος με την χρόνια πάθηση από τον άλλο…

Σημειώνω πως θεωρώ απάνθρωπο το οικογενειακό δίκαιο της χώρας μας, γιατί απαιτεί σειρά δικαστικών πράξεων και πολλά έξοδα. Θα μπορούσε να προβλεφθεί πως ο εγκαταλελειμμένος σύζυγος με αναπηρία και χαμηλό εισόδημα, θα λάμβανε αυτόματα διατροφή από τον άλλο, με αντίστοιχο διαμοιρασμό της κοινώς αποκτηθείσας περιουσίας. Θεωρώ πως το δίκαιο έχει ψηφιστεί από άνδρες, ακριβώς για την προστασία τους. Συχνότερα οι γυναίκες είναι τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας. Συνήθως οι άνδρες - σύζυγοι τους παίρνουν και το προνοιακό επίδομα και στην συνέχεια τις εγκαταλείπουν. Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν από γονείς εις βάρος των παιδιών με αναπηρία. Αντιμετωπίζουμε τραγικές καταστάσεις. Δεν μιλάμε για οικογένειες αγγελικά πλασμένες. Η υφυπουργός ισότητας και οικογενειακής πολιτικής παραδέχτηκε ότι στην πρώτη καραντίνα, φυγάδευαν γυναίκες από τα σπίτια τους εξαιτίας της ενδοοικογενειακής βίας που υφίσταντο από τους άνδρες τους

Αν ένα παιδί με αναπηρία αποφασίσει μετά την ενηλικίωση να δοκιμάσει να ζήσει μόνο του θα πρέπει να το ενημερώσουμε πως μπορεί σήμερα να λάβει και το ΚΕΑ και ένα μικρό ποσό επιδότησης ενοικίου.

Πρέπει να θεσπιστεί ένα επίδομα που να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες επιβίωσής μας, τουλάχιστον 500 ευρώ. Πρέπει να πάψει η ισχύς του κριτηρίου λειτουργικότητας, που ρίχνει το ποσοστό αναπηρίας και πάρα πολλοί χάνουν το ελάχιστο ποσό του προνοιακού επιδόματος και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα φάρμακά τους.

Οι άνθρωποι αυτοί αν δεν έχουν ένα οικογενειακό περιβάλλον να τους βοηθήσει δεν μπορούν να ζήσουν.

Πρέπει να τονίσω στο σημείο αυτό πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Συνήθως η οικογένεια δεν είναι φιλική στην ασθένεια. Είναι μύθος η καλή και αγγελικά πλασμένη ελληνική οικογένεια που προστατεύει τα μέλη της. Σας πληροφορώ πως μόνο στα σήριαλ και τα ευχάριστα πρωινά τηλεοπτικά προγράμματα υπάρχει περίπτωση να συναντήσουμε τέτοιες οικογένειες. Αυτά που φτάνουν ως πληροφορίες σε μένα είναι φρικτά!

Μας αναφέρατε τα στοιχεία που υποπίπτουν στην αντίληψή σας για δραματικές καταστάσεις ενδοοικογενειακής κακοποίησης χρονίως πασχόντων και αναπήρων. Τονίσατε πως η κατάσταση είναι φρικτή.

Δυστυχώς είναι αλήθεια. Αποτελεί σκληρή πραγματικότητα το γεγονός πως ενήλικοι και ανήλικοι με αναπηρία ή χρόνια πάθηση στερούνται το πενιχρό προνοιακό επίδομα που τους παρέχει η πολιτεία, το οποίο τους αποσπά συνήθως ο σύζυγος ή άλλα μέλη της οικογένειας όπως τα αδέρφια. Δεν παρατηρούνται ευτυχώς συχνά τέτοια φαινόμενα από την πλευρά των γονέων κατά των παιδιών τους με αναπηρία. Θα αναφερθώ σε ένα σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζουν γυναίκες με ψυχική αναπηρία, οι οποίες έχουν νοσηλευτεί κατά καιρούς. Παρά τις σχετικές οδηγίες των ψυχιάτρων για την ενδεδειγμένη από πλευράς της οικογένειας συμπεριφορά, μετά την επιστροφή της νοσηλευόμενης στο σπίτι, είναι συχνή η κακοποίηση που υφίσταται. Συνεχώς αιωρείται η απειλή ενός επόμενου εγκλεισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα. Η ψυχικά ασθενής τρομοκρατείται διαρκώς με την φράση "θα σε κλείσω μέσα για πάντα".

Η πληροφόρησή σας προκύπτει από μαρτυρίες γυναικών που έχουν υποστεί ανάλογες δυσάρεστες καταστάσεις στην οικογένειά τους ή από φορείς προστασίας κακοποιημένων γυναικών;

Η πληροφόρησή μου προέρχεται από τις ίδιες τις γυναίκες που κακοποιούνται. Με αφορμή την αναφορά σας στις γραμμές βοήθειας να αναφέρουμε πως οι τηλεφωνικές κλήσεις υποστήριξης πολιτών παρέχονται δωρεάν, όλο το 24ωρο, από ειδικούς επιστήμονες, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Όσοι έχουν ανάγκη βοηθείας πρέπει να μην φοβούνται να καλέσουν στο 15900, από το οποίο θα λάβουν ανάλογες οδηγίες για να απευθυνθούν στα κέντρα του Υφυπουργείου ισότητας και οικογενειακής πολιτικής. Οι αξιόλογοι επιστήμονες που στελεχώνουν τα κέντρα αυτά παρέχουν αρχικά ψυχολογική υποστήριξη στις γυναίκες, ώστε να κατανοήσουν πως δεν φταίνε οι ίδιες για την κακοποίηση που υφίστανται. Όταν διαγνωστεί πως η κατάσταση έχει ξεφύγει και η σωματική και ψυχική κακοποίηση έχει φτάσει σε επικίνδυνο στάδιο, με πιθανές απειλές για την ακεραιότητα και την ζωή ακόμη των κακοποιημένων γυναικών, τα κέντρα μεριμνούν για την φιλοξενία τους σε ξενώνες.

Στο Α' μέρος της συνέντευξης αναφέρατε περιπτώσεις γυναικών που φυγαδεύτηκαν για να σωθούν.

Δυστυχώς στην πρώτη καραντίνα είχαμε πολλά τέτοια περιστατικά και ελπίζω να μην συμβαίνουν και τώρα. Αυτός ήταν και ο λόγος που μεταδιδόταν σχετικό ενημερωτικό μήνυμα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και σας πληροφορώ πως έχω ζητήσει να μεταδοθεί και τώρα το μήνυμα αυτό.

Πόσο εύκολο είναι να λάβουν βοήθεια μόνο μέσω τηλεφώνου; Μήπως είναι χρήσιμη και η προσωπική επαφή με τον ειδικό;

Μετά την επικοινωνία με το 15900 η κακοποιημένη γυναίκα κατευθύνεται στο εξειδικευμένο κέντρο που οι ειδικοί θα έρθουν σε άμεση επαφή μαζί της. Στην Αθήνα λειτουργεί ένα τέτοιο κέντρο με εξαιρετικό προσωπικό στην οδό Νίκης.

Ας ελπίσουμε να μπορούν όλες να φτάσουν στο εξειδικευμένο κέντρο και να λάβουν τις υπηρεσίες τους.

Συνολικά πάνω από 40 τέτοια κέντρα λειτουργούν στην Ελλάδα.

Είναι απαραίτητο να ενημερωθούν όλες και όλοι για το δίκτυο υποστήριξης στην Ελλάδα.

Αυτό κάνουμε και εμείς αυτήν την στιγμή. Αναφέρω το 15900. Επίσης η ελληνική αστυνομία προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες μέσω του ειδικού τμήματος ενδοοικογενειακής βίας, με εξειδικευμένο προσωπικό υψηλού επιπέδου,, στο οποίο μπορεί κάποιος να απευθυνθεί τηλεφωνικά 2131520903 και 2131520904. Τονίζω πως είτε γυναίκα είτε άνδρας μπορεί και πρέπει να απευθύνεται στο τμήμα ενδοοικογενειακής βίας της ελληνικής αστυνομίας. Μην ανέχεστε την κακοποίηση και την βία. Κλείνοντας να αναφέρουμε και την γραμμή 24ης λειτουργίας του Υπουργείου Υγείας, στον τηλεφωνικό αριθμό 197. Μπορεί καθένας να καλέσει σε όλες αυτές τις τηλεφωνικές γραμμές και να ζητήσει οδηγίες και συμβουλές ακόμη και ανώνυμα. Λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο και η κλήση είναι χωρίς χρέωση. Ομοίως και η περιφέρεια Αττικής προσφέρει ανάλογη υποστήριξη στον αριθμό τηλεφώνου 10306. Είναι σημαντικό να μιλήσετε με ειδικό, με ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό και όχι με έναν φίλο που φυσικά δεν μπορεί να προσφέρει όσα ένας ειδικός.

Ευχαριστούμε για τα όσα σημαντικά θέσατε στην συζήτησή μας.

Ευχαριστώ και εγώ. Πρέπει να νικήσουμε τον φόβο μας. Πρέπει να σταθούμε με αξιοπρέπεια απέναντι στον θύτη και να τον καταγγείλουμε, όποιος και αν είναι αυτός.