Ποιος το περίμενε, και τώρα όπως και τότε να συμμετέχει η Εκκλησία, με τη διαφορά ότι τότε αναδείκνυε τους ήρωες που βάδιζαν ενάντια στη λογική ενώ σήμερα υποδεικνύει το μέτρο και το πλαίσιο της πίστης, του θαύματος ακόμα και του Θεού…

Ποιος το περίμενε το 2021 ο αναστοχασμός για όσα οι Έλληνες κατόρθωσαν το 1821 να οδηγεί σε διχασμό και όχι σε αδελφοσύνη, με τους καλούς από τη μια και τους κακούς από την άλλη, τους αμαρτωλούς από εδώ και τους συγχωρεμένους από κει, με τους λογικούς να καλούν τους παράλογους…

Ποιος το περίμενε ότι σήμερα δεν θα γράφαμε «Ελευθερία ή Θάνατος» αλλά «Ελευθερία» ή «Θάνατος» διαχωρίζοντας απόλυτα τις έννοιες.

Το 1821 όλοι μαζί αν δεν πετύχαιναν την ελευθερία θα οδηγούνταν στο θάνατο. Το 2021, διχασμένοι και καταδικασμένοι οι μεν στην «ελευθερία» και οι δε στον «θάνατο».

Τότε η λογική νικήθηκε από την πίστη και την ενότητα, σήμερα το συναίσθημα νικιέται από την απιστία και τον διχασμό.

200 χρόνια δεν είναι αρκετά για να κυβερνήσει η μεγαλοσύνη, να πρυτανεύσει ο ανθρωπισμός και να κυριαρχήσει το δίκαιο. 200 χρόνια και πάλι οι κορυφαίοι δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν το σύνολο. 200 χρόνια και ακόμα οι έχοντες το καθήκον είναι κατώτεροι από αυτούς που έχουν την υποχρέωση. 200 χρόνια και συνεχίζεται ένας σπαραγμός τέτοιος που όταν δεν στάζει αίμα στάζει δάκρυ και όταν ούτε δάκρυ στάζει τότε «στάζει» σκοτάδι.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις