Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα χάνεται στη φωτιά και στους καπνούς.

Δεν είναι τώρα που η χώρα δοκιμάζεται από μια δυσανάλογη, για το πλήθος των ανθρώπων της και τις υποδομές της, απειλή.

Πριν από το 2007 είχε δοκιμαστεί. Το 2007 συγκλονίστηκε. Κάηκε ξανά και ξανά. Το 2019 βίωσε την απόλυτη καταστροφή. Το 2020 ήρθε αντιμέτωπη και την πύρινη λαίλαπα και το 2021 ένιωσε πόσο ανίσχυρη είναι μπροστά στη φωτιά που σαρώνει ανενόχλητη...

Σε όλες αυτές τις δοκιμασίες, όλα αυτά τα χρόνια, ενώ η φωτιά μαινόταν και σύσσωμη η Ελλάδα παρακολουθούσε, από τις οθόνες, τις καταστροφές, κάποιοι ανώνυμοι πυροσβέστες μαχητές έδιναν την μάχη με ρίσκο τη ζωή τους.

Κάποιοι πολεμιστές της ειρήνης, που έχουν ήδη χάσει συναδέλφους στις μάχες με τη φωτιά, που αν χαθούν κι αυτοί ίσως να τους χρεώσουμε το λάθος.

Αυτός, ο ανώνυμος Έλληνας Πυροσβέστης αξίζει πρώτος και πάνω απ’ όλους το χειροκρότημα ενός ολόκληρου λαού!

Πρώτα αυτός και μετά όποιος άλλος…

Αυτός που ρίχνεται στη φωτιά χωρίς τα κατάλληλα άρβυλα.

Αυτός που δεν ξέρει αν το παλαιό όχημα που έχει θα τον βγάλει από τη φωτιά.

Αυτός που βλέπει στο ίδιο «χαράκωμα» συναδέλφους οικογενειάρχες που έχουν ανάγκη τη δουλειά και μπαίνει μπροστά τους.

Αυτός που επί χρόνια δεν έχαιρε της υπόληψης των πολιτών, γιατί άραγε;

Αυτός που σήμερα είδε τους ξένους πυροσβέστες να έρχονται με σύγχρονα μέσα, εξαρτήσεις, εκπαίδευση και να αποσπούν το χειροκρότημα.

Αυτός που όταν διεκδίκησε δεν πήρε και όταν απαίτησε απομονώθηκε.

Αυτός που πέφτει στη φωτιά γιατί καίγεται το χωριό του.

Αυτός που είναι εδώ, χειμώνα – καλοκαίρι, μέρα – νύκτα, για να υποστεί κριτική ακόμα και συκοφαντία όταν οι ανώτεροί του παίζουν «παιχνίδια εξουσίας».

Αυτός που δακρύζει όταν καίγεται μια εκκλησιά.

Αυτός που λυγίζει όταν ψελλίζει τη λέξη «Μάτι».

Αυτός που είναι στρατιώτης της Ζωής.

Αυτός που δέχεται εντολές είτε για να χαθεί στη φωτιά είτε για να σταθεί μακριά της.

Αυτός που στην θέα της στολής του συνέρχεται ο απελπισμένος.

Αυτός που υπερβαίνει την μετριότητα της χώρας και το βόλεμα της κοινωνίας, σε χρόνο μηδέν.

Αυτός που από στρατιώτης γίνεται Στρατηγός όταν αναμετριέται με τη φωτιά.

Αυτός που γνωρίζει όσο κανείς.

Αυτός που πονάει περισσότερο.

Αυτός που μιλάει λιγότερο.

Αυτός που ξυπνά με εφιάλτη.

Αυτός που θα στέκεται δίπλα σου και δεν θα τον ξεχωρίζεις.

Αυτός…

Αυτός ο πυροσβέστης είναι ο δικός μας πυροσβέστης. Ο Έλληνας, ανώνυμος μαχητής της φωτιάς!

Σε αυτόν απευθύνω εγκάρδιο ευχαριστώ. Σε αυτόν ζητώ συγνώμη αν τον πλήγωσα!

Αυτόν χειροκροτώ πρώτα! Αυτόν παρακαλώ να μείνει όρθιος! Αυτόν εύχομαι και προσεύχομαι να φυλάει η Παναγιά για να ζει με γαλήνη η οικογένεια μου, το χωριό μου, η κοινωνία μου…

Σε αυτόν τον Έλληνα πυροσβέστη που η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ευρώπη, του στέρησαν την ευχέρεια να εκπαιδεύεται, την δυνατότητα να εξοπλίζεται, το δικαίωμα να προστατεύεται…

Σε αυτόν τον Έλληνα Πυροσβέστη, ακουμπώ τις ελπίδες μου!

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις