Η Miep Gies δεν επρόκειτο να μείνει απαθής, καθώς οι Ναζί συλάμβαναν ανθρώπους στην Ολλανδία και τους έστελναν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεων μόνο και μόνο επειδή ήταν Εβραίοι. Αντίθετα, διακινδύνευσε τη ζωή της για να τους βοηθήσει.

Γεννημένη ως Hermine Santrouschitz στις 15 Φεβρουαρίου 1909, η «Miep» στάλθηκε από το σπίτι της στη Βιέννη της Αυστρίας για να ζήσει με μια οικογένεια στην Ολλανδία όταν ήταν 11 ετών. Στα 24 της άρχισε να εργάζεται στο Άμστερνταμ για τον Ότο Φρανκ, έναν Εβραίο επιχειρηματία που ήταν ιδιοκτήτης μιας εταιρείας που έφτιαχνε υλικά για μαρμελάδα. Είχε μια κόρη που την έλεγαν Άννα Φράνκ.

Εκείνη ακριβώς την εποχή, ο δικτάτορας Αδόλφος Χίτλερ και το ναζιστικό του κόμμα πήραν τον έλεγχο της Γερμανίας και άρχισαν να θεσπίζουν νόμους εναντίον του εβραϊκού λαού που ζούσε εκεί. Τους απαγορεύτηκε να ασκούν επαγγελματικές θέσεις εργασίας και πολλές εβραϊκές επιχειρήσεις καταστράφηκαν. Τους αφαιρέθηκε ακόμη και η γερμανική υπηκοότητα.

Στη συνέχεια, το 1939, η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία , πυροδοτώντας τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακολούθησαν και άλλες εισβολές, συμπεριλαμβανομένης της Ολλανδίας το 1940. Εβραίοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά σε όλη την ήπειρο στέλνονταν τώρα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου αναγκάζονταν να ζουν σε στρυμωγμένες και βρώμικες συνθήκες, να εργάζονται πολλές ώρες με λίγο φαγητό, ακόμη και να σκοτώνονται.

Γνωρίζοντας ότι η οικογένειά του κινδύνευε, ο Otto Frank ζήτησε από την Miep Gies (η οποία είχε παντρευτεί τον Jan Gies το 1942) να τον βοηθήσει να κρύψει την οικογένειά του. Έτσι, έγινε ένα από τα πολλά άτομα που έκρυβαν την οικογένεια σε ένα μυστικό διαμέρισμα για περισσότερα από δύο χρόνια. Παρόλο που θα την έστελναν στη φυλακή —ή χειρότερα— αν την είχαν πιάσει, η Gies αγόρασε παράνομα κρέας και λαχανικά για να τα πάει κρυφά στην οικογένεια. Και συνέχισε να φέρνει περισσότερους Εβραίους, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας του συντρόφου του Frank και του δικού της οδοντιάτρου. Η Gies και ο σύζυγός της έκρυβαν επίσης έναν Εβραίο φοιτητή στο σπίτι τους.

Το 1944, η σοφίτα ανακαλύφθηκε και οι οικογένειες στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η Gies ρίσκαρε ξανά τη ζωή της, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να δωροδοκήσει αξιωματούχους για να τους απελευθερώσουν. Κράτησε επίσης τα ημερολόγια της Άννας, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα μπορούσε να της τα επιστρέψει.

Μόνο ο Ότο Φρανκ και ο μαθητής επέζησαν από το Ολοκαύτωμα. Αλλά λόγω της Gies, το ημερολόγιο της νεαρής Άννας Φρανκ δημοσιεύτηκε το 1947, βοηθώντας να διασφαλιστεί ότι οι φρικαλεότητες του Ολοκαυτώματος δεν θα ξεχαστούν . Η γενναιότητα της Gies επίσης δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Σε όλη της τη ζωή, μέχρι που πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2010, επέμενε ότι δεν ήταν ηρωίδα αλλά έκανε ακριβώς αυτό που έκαναν οι «καλοί Ολλανδοί».

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις