Η «Ωραία Κοιμωμένη» του Έβερεστ: Η τραγική ιστορία της Francys Arsentiev

Η σορός της Francys Arsentiev έμεινε για χρόνια στο Έβερεστ, σαν σύμβολο μιας κορυφής που δεν συγχωρεί
ΚΟΣΜΟΣ. Στις 22 Μαΐου 1998, η Francys Arsentiev έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κατέκτησε την κορυφή του Έβερεστ χωρίς τη βοήθεια συμπληρωματικού οξυγόνου. Ωστόσο, η δόξα της θα αποδεικνυόταν σύντομη. Στις 24 Μαΐου, η Francys άφησε την τελευταία της πνοή κατά την κατάβαση — και όταν το πτώμα της δεν κατέστη δυνατό να απομακρυνθεί, έγινε γνωστή ως η «Ωραία Κοιμωμένη» του Έβερεστ.
Για σχεδόν εννέα χρόνια, το στοιχειωμένο σώμα της «Ωραίας Κοιμωμένης» παρέμεινε εκεί όπου είχε πέσει, στις ανώτερες πλαγιές του βουνού. Τελικά, το 2007, η Francys κηδεύτηκε όπως πρέπει και η τραγική της ιστορία έφτασε στο τέλος της.
Ένα ανατριχιαστικό προαίσθημα πριν την μοιραία ανάβαση
Ένα βράδυ του 1998, ο 11χρονος Paul Distefano ξύπνησε από έναν τρομακτικό εφιάλτη. Είχε δει δύο ορειβάτες παγιδευμένους σε ένα βουνό, περικυκλωμένους, ανήμπορους να ξεφύγουν από το χιόνι που έμοιαζε να τους «επιτίθεται».
Αναστατωμένος, τηλεφώνησε αμέσως στη μητέρα του, Francys Arsentiev. Εκείνη επρόκειτο να αναχωρήσει για την αποστολή της στο Έβερεστ και ο μικρός ένιωθε πως δεν ήταν τυχαίος ο εφιάλτης που είδε το βράδυ πριν από την αναχώρησή της για την ανάβαση στο Έβερεστ, ωστόσο, αγνόησε τους φόβους του και επέμεινε ότι θα συνέχιζε το ταξίδι της, λέγοντας στον μικρό της γιο «πρέπει να το κάνω αυτό».
Το ζευγάρι που θέλησε να γράψει ιστορία
Αρχικά, θα φαινόταν πως η Francys δεν είχε πιθανότητες απέναντι στο Έβερεστ. Ήταν 40 ετών, όχι επαγγελματίας ορειβάτισσα, ούτε μανιώδης εξερευνήτρια. Ήταν όμως παντρεμένη με τον διάσημο Ρώσο ορειβάτη Sergei Arsentiev, ο οποίος ήταν γνωστός ως «Λεοπάρδαλη του Χιονιού» , που είχε ανέβει στις πέντε υψηλότερες κορυφές της Ρωσίας.
Μαζί αποφάσισαν να επιχειρήσουν κάτι πρωτοποριακό: να φτάσουν στην κορυφή του Έβερεστ χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο.
Οι θανάσιμοι κίνδυνοι του Έβερεστ – και τα σώματα που μένουν πίσω

Το Έβερεστ έχει έναν τρόπο να υπενθυμίζει στους ορειβάτες ότι δεν πρέπει να διακατέχονται από υπερβολική αυτοπεποίθηση, ούτε να υποτιμούν τη δύναμη της φύσης. Δεν υπάρχει τεχνολογία στον κόσμο που να μπορεί να βοηθήσει κάποιον σε υψόμετρο 8.800 μέτρα, σε θερμοκρασίες έως και –60 βαθμούς Κελσίου.
Όποιος ξεκινά την ανάβασή του με αυτοπεποίθηση, γρήγορα συνειδητοποιεί τις δυσκολίες που έχει μπροστά του. Τα σώματα άτυχων ορειβατών χρησιμεύουν ως μακάβριοι "οδηγοί" κατά μήκος της διαδρομής προς την κορυφή. Διατηρημένα άψογα από το παγερό ψύχος και φορώντας εξοπλισμό που μαρτυρά τις δεκαετίες στις οποίες υπέκυψαν στη δύναμη του βουνού, αυτά τα σώματα παρέμειναν εκεί όπου έπεσαν — αφού ήταν υπερβολικά επικίνδυνο να μεταφερθούν.
Ο θάνατος της Francys Arsentiev και το προσωνύμιο «Ωραία Κοιμωμένη»

Τον Μάιο του 1998, η Francys και ο Sergei κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή, όμως δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την κατάβαση. Κινούμενοι αργά και εξαντλημένοι, εγκλωβίστηκαν για πολλή ώρα στη λεγόμενη «Ζώνη Θανάτου» (πάνω από τα 8.000 μέτρα), όπου η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί σύγχυση και κόπωση.
Καθώς προσπαθούσαν να κατέβουν, χωρίστηκαν στο σκοτάδι. Η Francys βρέθηκε μόνη, κοντά στην κορυφή.
Το ζευγάρι Ian Woodall και Cathy O’Dowd, κατά τη δική τους προσπάθεια ανάβασης, συνάντησε ένα σώμα με μωβ μπουφάν — αρχικά νόμισαν πως ήταν νεκρό, μέχρι που είδαν ότι το σώμα κινούνταν σπασμωδικά. Ήταν η Φράνσις. Τη θυμήθηκαν αμέσως, καθώς την είχαν γνωρίσει στο base camp, όπου τους είχε μιλήσει για τον γιο της και το σπίτι της — όχι σαν μια «μανιακή» ορειβάτισσα, αλλά ως μια γυναίκα με ισχυρούς δεσμούς.
Η Francys ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, επαναλαμβάνοντας συνεχώς τρεις φράσεις:
– «Μην με αφήσετε»
– «Γιατί μου το κάνετε αυτό;»
– «Είμαι Αμερικανίδα»

Οι φράσεις αυτές δεν ήταν αποτέλεσμα συνειδητής σκέψης· τις επαναλάμβανε μηχανικά, σαν «σπασμένος δίσκος».
Το πρόσωπό της δεν είχε πρηστεί από τα κρυοπαγήματα, αλλά είχε γίνει λευκό και σκληρό, σχεδόν κέρινο — δίνοντάς της την όψη αγάλματος. Έτσι, απέκτησε το προσωνύμιο «Ωραία Κοιμωμένη».
Οι διασώστες αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν
Οι συνθήκες έγιναν τόσο επικίνδυνες, που το ζευγάρι αναγκάστηκε να φύγει, φοβούμενο για τη δική του ζωή. Δεν είχαν τρόπο να τη μεταφέρουν και κινδύνευαν να γίνουν κι αυτοί ακόμη δύο «σημάδια» του βουνού. Στο Έβερεστ, δεν υπάρχει χώρος για συναισθηματισμούς.
Έτσι, η Francys πέθανε στις 24 Μαΐου 1998, και η ιστορία της παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις πιο στοιχειωτικές του Έβερεστ.
Η ταφή της «Ωραίας Κοιμωμένης» το 2007
Τα λείψανα του Sergei εντοπίστηκαν το επόμενο έτος. Ο μικρός Paul έζησε για σχεδόν μια δεκαετία με τις εικόνες της παγωμένης μητέρας του να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και στα μέσα.

Το 2007, ο Ian Woodall, στοιχειωμένος από την εικόνα της ετοιμοθάνατης γυναίκας, ο Woodall ηγήθηκε αποστολής για να προσφέρει στη Francys Arsentiev μια πιο αξιοπρεπή ταφή: ο ίδιος και η ομάδα του κατάφεραν να εντοπίσουν το σώμα της, να την τυλίξουν με την αμερικανική σημαία και να μετακινήσουν την “Ωραία Κοιμωμένη” μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των καμερών.
Με πληροφορίες από allthatsinteresting.com