ΚΟΣΜΟΣ. Η δροσιστκή γλυκιά απόλαυση που συνδέεται όσο τίποτα άλλο με τις παιδικές, ανέμελες αναμνήσεις, δεν είναι άλλη από το πολύχρωμο παγωτό. Δεν είναι τυχαίο πως μπορεί να μας φτιάξει το κέφι από την πρώτη μπουκιά. Ίσως γιατί έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία του ανθρώπου, ας δούμε λοιπόν την εξέλιξή του.

500 π.Χ.

Οι αρχαίοι Έλληνες απολάμβαναν ένα παγωμένο παρασκεύασμα από μέλι και φρούτα συνδυασμένα με χιόνι, το οποίο διετίθετο στην αγορά της Αθήνας. Βέβαια αυτή η εκδοχή του παγωτού δεν θύμιζε και πολύ τη σημερινή κρεμώδη λιχουδιά με την πληθώρα γεύσεων. Λέγεται πως ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, ενθάρρυνε τους ασθενείς να τρώνε πάγο σε συνδυασμό με μέλι και γάλα, διότι πίστευε πως ο πάγος αυξάνει τους χυμούς της ευζωίας.

Κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, παρασκεύαζαν παγωτό και οι Πέρσες, η συνταγή των οποίων απαιτούσε την απλή πρόσμιξη χυμού σταφυλιών και χιονιού. Επιπλέον το συγκεκριμένο παγωτό καταναλώνονταν μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ως κάτι δροσιστικό, παρά ως μια γλυκιά απόλαυση, κάτι που, όπως θα δούμε, έπειτα από έναν αιώνα έπαψε να ισχύει.

400 π.Χ.

Ο ίδιος λαός έδωσε στο παγωτό μια πιο πολυτελή χροιά, δημιουργώντας μια ειδική συνταγή που προορίζονταν για τις βασιλικές οικογένειες. Παγωμένο ροδόνερο, φιδές, σαφράν, φρούτα και άλλα φυσικά γλυκαντικά ήταν τα συστατικά για αυτό το ιδιότυπο παγωτό Κανταΐφι, μόνο για ευγενείς ουρανίσκους. Ακόμα τον ίδιο αιώνα ο Μέγας Αλέξανδρος απολάμβανε το αγαπημένο του γεύμα, το οποίο δεν ήταν άλλο από μέλι και νέκταρ ανακατεμένο με χιόνι.

200 π.Χ.

Η κινεζική αυτοκρατορική οικογένεια απολάμβανε ένα παγωμένο πιάτο, που φτιάχνονταν από γάλα και ρύζι το οποίο καλύπτονταν με χιόνι. Ο αυτοκράτορας Tang της δυναστείας των Chang είχε προσλάβει πάνω από ενενήντα «χιονάνθρωπους», οι οποίοι ήταν ουσιαστικά chef patissiers που είχαν ως καθημερινή αποστολή την προμήθεια χιονιού και την παρασκευή αυτού του ιδιότυπου παγωτού με βάση το ρύζι, που περιείχε αλεύρι, καμφορά, βουβαλίσιο γάλα και φυσικά πάγο. Επιπλέον στους Κινέζους αποδίδεται η κατασκευή της πρώτης «παγωτομηχανής». Η συγκεκριμένη μηχανή δεν ήταν τίποτα άλλο από πήλινα δοχεία, που γέμιζαν με διάφορα είδη σιροπιού, τα οποία έπειτα θάβονταν σε ένα μίγμα από χιόνι και αλάτι. Το αποτέλεσμα έμοιαζε με τα σημερινό παγωτό σορμπέ.

37-68 μ.Χ.

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων αρέσκονταν στις παγωμένες λιχουδιές. Αυτή του η αγάπη εξελίχθηκε σε μανία και τον οδήγησε να προσλάβει προσωπικό που εξορμούσε καθημερινά στις χιονισμένες βουνοκορφές και προμήθευε το παλάτι με πάγο, τον οποίο αναμίγνυαν με φρούτα και μέλι. Ποιος ξέρεις, ίσως τη μέρα που πυρπόλησε τη Ρώμη να μην του είχαν φτιάξει παγωτό.

800 – 900

Το παγωτό όπως το ξέρουμε σήμερα δεν προήλθε ούτε από τους Πέρσες ούτε από τους Κινέζους και τους Ρωμαίους, αλλά από τους Άραβες! Οι Άραβες εφηύραν τη βασική συνταγή που περιέχει το γάλα και τη ζάχαρη ως βασικά της συστατικά. Ήδη από το 10ο αιώνα, παγωτά με βάση γάλα, κρέμα, αρωματισμένο ροδόνερο, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς καταναλώνονταν σε όλες τις αραβικές κτήσεις, ειδικά στη Βαγδάτη, στη Δαμασκό και στο Κάιρο.

1100

Στην Κίνα κάτι άλλαζε: τα καλοκαίρια, εκτός από τις βασιλικές οικογένειες, εύποροι πολίτες δροσίζονταν καταναλώνοντας παγωμένα καλούδια.

Τέλη 13ου αιώνα

Ο Marco Polo επιστρέφει από την Κίνα στην Ιταλία και μαζί του φέρνει την ιστορία και φυσικά τη συνταγή του παγωτού. Η Ιταλία γοητεύεται από τις γεύσεις της Μέσης Ανατολής και της Ασίας και ανακαλύπτει το δικό της gelato. Εν τω μεταξύ ξεκινάει η Αναγέννηση.

1533

Επί ευρωπαϊκού εδάφους, το παγωτό είναι δημοφιλές μόνο στην Ιταλία. Αυτό φυσικά μέχρι το γάμο της Αικατερίνης των Μεδίκων με τον Ερρίκο 2ο της Γαλλίας και την εισαγωγή του παγωτού στη Γαλλία και στη συνέχεια σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρος.

1649

Κι όμως το παγωτό μπορεί να γίνει αιτία θανάτου. Αυτό τουλάχιστον έγινε στην περίπτωση του chef που υπηρετούσε τον Κάρολο 1ο της Αγγλίας. Ο chef αποκεφαλίστηκε λίγο μετά τη διαρροή της διάσημης μεν, κρυφής δε, συνταγής για παγωτό που άρχισε να γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό. Πέθανε γιατί αθέτησε τον όρκο σιωπής, που είχε δώσει στον Κάρολο, σχετικά με τη συγκεκριμένη συνταγή.

Τέλη 17ου αιώνα – Τι κι αν ο Κάρολος προσπάθησε να διαφυλάξει το παγωτό από τις μάζες. Tο παγωτό άρχισε να σερβίρεται δημόσια στα παρισινά café, συγκεκριμένα το café Procope θεωρείται ως το πρώτο που σέρβιρε τη γαλλική εκδοχή του παγωτού, το οποίο παρασκευάζονταν από γάλα, κρέμα, βούτυρο και αβγά. Να σημειώσουμε πως το συγκεκριμένο café λειτουργεί ακόμα στο Παρίσι και αποτελεί το μακροβιότερο στην ιστορία της πόλης.

1744

Σκότοι άποικοι φέρνουν στη Βόρεια Αμερική τη συνταγή του παγωτού. Για την ακρίβεια, υπάρχει έγγραφη αναφορά για την επίσκεψη ένας άποικου σκοτσέζικης καταγωγής, ο οποίος επισκέφθηκε την οικία του κυβερνήτη του Maryland, Thomas Bladen, όπου γεύτηκαν ως επιδόρπιο παγωτό φράουλα.

1774

Ο Philip Lenzi, Άγγλος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείτε στο χώρο του catering, μεταναστεύει στη Νέα Υόρκη και μπαίνει δυναμικά στην πώληση παγωτού. Μάλιστα, ο ίδιος το 1777 θα δημοσιεύσει στην εφημερίδα «New York Gazette» την πρώτη διαφήμιση για παγωτό, στην οποία ανέφερε πως στο κατάστημά του διανέμεται παγωτό κάθε μέρα.

1813

Η Dolly Madison, σύζυγος του Αμερικανού προέδρου James Madison, σερβίρει για πρώτη φορά παγωτό σε επίσημη εκδήλωση στο Λευκό Οίκο.

1835

Το ελληνικό κοινό γεύτηκε για πρώτη φορά παγωτό στην Αθήνα, σε εκδήλωση του Βαυαρού αντιβασιλέα Άρμανσπεργκ. Την εκδήλωση είχε διοργανώσει η σύζυγός του με σκοπό να διαφημίσει το ζαχαροπλαστείο που θα άνοιγε ένας Ιταλός, ονόματι Κάλβος, ο οποίος της πρότεινε να παρασκευάσει παγωτά για τους προσκεκλημένους της. Η όλη προσπάθεια εξελίχθηκε σε φιάσκο, καθώς ο Κάλβος, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπωσιακά παγωτά, χρησιμοποίησε χημικές χρωστικές, λόγω έλλειψης αντίστοιχων φυσικών, με αποτέλεσμα να πάθουν όλοι δηλητηρίαση!

Διαβάστε επίσης: Αν θυμάσαι αυτά τα 5 παγωτά που δεν υπάρχουν πια, τότε είσαι σίγουρα πάνω από 40

1846

Η Nancy Johnson από το New Jersey εφευρίσκει τον πρώτο χειροκίνητο, φορητό καταψύκτη.

1870

Ο Γερμανός Carl von Linde εφευρίσκει ένα βιομηχανικό σύστημα ψύξης. Αυτό, σε συνδυασμό με άλλες τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής, όπως η ατμοκίνηση, τα μηχανοκίνητα και η ηλεκτρική ενέργεια, καθιστούν πολύ πιο εύκολη την παραγωγή, διανομή και αποθήκευση του παγωτού.

1904

Η ζήτηση παγωτού σπάει ρεκόρ στο St. Louis, αναγκάζοντας τους πωλητές να δημιουργήσουν το πρώτο χωνάκι παγωτού, σε συνεργασία με πωλητές βάφλας, οι οποίοι παρασκεύαζαν ειδικά για αυτούς τα χωνάκια.

1926

Τελειοποιείται ο καταψύκτης, γεγονός που σηματοδοτεί την παγκοσμιοποίηση της παγωτοβιομηχανίας.

1934

Παρασκευάζεται η πρώτη «Πίτα του Εσκιμώου»: ήταν το πρώτο παγωτό με επικάλυψη σοκολάτας.

1939

Η αποθέωση του παγωτού και εγκαθίδρυσή του στη συλλογική συνείδηση ως αμερικανική εφεύρεση. Αποτέλεσμα της προπαγανδιστικής χρήσης του ως μέσου εμψύχωσης των στρατευμάτων των συμμαχικών δυνάμεων, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Δεύτερο μισό του 20ού αιώνα

Φθηνές μηχανές ψύξης, με αποτέλεσμα την εκτίναξη των εταιρειών μαζικής παραγωγής παγωτού και της παραγωγής κρεμώδους παγωτού.
Σύμφωνα με την Datamonitor, το 2015 καταναλώθηκαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 15 δισεκατομμύρια λίτρα παγωτού, με αύξηση 15% από το 2010, με πιο δημοφιλή γεύση τη βανίλια και Top 5 χώρες κατανάλωσης τις Αμερική, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Δανία και Βέλγιο.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις