Τι πραγματικά συνέβη με το πλοίο Mary Celeste;

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το μυστήριο του πλοίου Mary Celeste είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά στη ναυτική ιστορία. Βρέθηκε να επιπλέει άσκοπα και σχεδόν άθικτο, αυτό το φαινομενικά εγκαταλελειμμένο πλοίο που έχει γίνει θρύλος. Ένα λεγόμενο πλοίο φάντασμα.

Το Mary Celeste ήταν ένα αμερικανικό εμπορικό πλοίο 282 τόνων. Στις 7 Νοεμβρίου 1872, απέπλευσε από το λιμάνι της Νέας Υόρκης με ένα φορτίο περίπου 1.701 βαρελιών βιομηχανικής αλκοόλης. Η μοίρα του δεν έμελε να ολοκληρώσει το προβλεπόμενο ταξίδι του στη Γένοβα της Ιταλίας.

Ποιος βρήκε το Mary Celeste

Η ημερομηνία δείχνει 5 Δεκεμβρίου 1872 όταν το βρετανικό πλοίο, Dei Gratia βρισκόταν περίπου 400 μίλια ανατολικά των Αζορών, όταν τα μέλη του πληρώματος εντόπισαν ένα πλοίο να παρασύρεται στις ταραγμένες θάλασσες. Ο πλοίαρχος David Morehouse αιφνιδιάστηκε όταν ανακάλυψε ότι το ακυβέρνητο σκάφος ήταν το Mary Celeste, το οποίο είχε φύγει από τη Νέα Υόρκη οκτώ ημέρες πριν από αυτόν και θα έπρεπε να είχε ήδη φτάσει στη Γένοβα της Ιταλίας. Άλλαξε πορεία για να προσφέρει βοήθεια.

Ο Morehouse έστειλε μια ομάδα διάσωσης στο πλοίο. Κάτω από τα καταστρώματα, οι χάρτες του πλοίου είχαν πεταχτεί και τα υπάρχοντα των μελών του πληρώματος ήταν ακόμα στα δωμάτια τους. Η μοναδική σωσίβια λέμβος του πλοίου έλειπε και η μία από τις δύο αντλίες του είχε αποσυναρμολογηθεί. Τρεισήμισι μετρά νερό, έπεφταν στον πυθμένα του πλοίου, αν και το φορτίο των 1.701 βαρελιών βιομηχανικής αλκοόλης ήταν σε μεγάλο βαθμό άθικτο. Υπήρχε απόθεμα τροφής και νερού για 6 μήνες αλλά δεν βρισκόταν κανείς εκεί για να το καταναλώσει.

Το πλοίο ξεκίνησε το μοιραίο ταξίδι του στις 7 Νοεμβρίου 1872, πλέοντας με επτά μέλη του πληρώματος, τον καπετάνιο Μπέντζαμιν Σπούνερ Μπριγκς, τη σύζυγό του Σάρα και τη 2χρονη κόρη του ζευγαριού, Σοφία. Το Brigantine 282 τόνων πάλεψε για δύο εβδομάδες με τα κύματα για να φτάσει στις Αζόρες, όπου και έγινε η τελευταία καταγραφή του πλοίου, στις 5 το πρωί της 25ης Νοεμβρίου.

Αφού εντόπισαν το Mary Celeste δέκα ημέρες αργότερα, τα μέλη του πληρώματος της Dei Gratia, ρυμούλκησαν το πλοίο περίπου 800 μίλια έως το Γιβραλτάρ, όπου ένα βρετανικό δικαστήριο του αντιναυαρχείου συγκάλεσε μια ακρόαση διάσωσης, η οποία συνήθως περιοριζόταν στον προσδιορισμό του εάν οι διασώστες (σε αυτήν την περίπτωση, τα μέλη του πληρώματος του Dei Gratia) δικαιούνταν πληρωμή από τους ασφαλιστές του πλοίου.

Αλλά ο γενικός εισαγγελέας που ήταν υπεύθυνος για την έρευνα, Φρέντερικ Σόλι-Φλοντ, υποπτεύτηκε δόλο και ερεύνησε ανάλογα. Μετά από περισσότερους από τρεις μήνες, το δικαστήριο δεν βρήκε στοιχεία για επιθετικό παιχνίδι. Τελικά, οι διασώστες έλαβαν μια πληρωμή, αλλά μόνο το ένα έκτο των 46.000 δολαρίων για τα οποία το πλοίο και το φορτίο του είχαν ασφαλιστεί, υποδηλώνοντας ότι οι αρχές δεν ήταν απολύτως πεπεισμένες για την αθωότητα του πληρώματος της Dei Gratia.

Το μυστήριο του Mary Celeste

Τα γεγονότα για το Mary Celeste όταν ανακαλύφθηκε έθεσαν περισσότερα ερωτήματα από όσα απάντησαν. Υπήρχαν κάποιες ενδείξεις χάους, κυρίως μια σωσίβια λέμβος που έλειπε και πάνω από τρία μέτρα νερό στο αμπάρι. Εννέα από τα βαρέλια ήταν άδεια και μια από τις δύο αντλίες του πλοίου ήταν αποσυναρμολογημένες. Και εάν αυτό ήταν μία ένδειξη ότι το πλοίο εγκαταλείφθηκε, υπήρχαν εξίσου πολλές, αν όχι περισσότερες, όπου έδειχναν το αντίθετο.

Ένα από αυτά ήταν ότι το πλοίο συνέχιζε να πλέει κανονικά και τα πράγματα των επιβατών και των μελών του πληρώματος, ήταν ακόμα ασφαλή κάτω από το κατάστρωμα. Η καταπακτή του φορτίου ήταν κλειστή και τα τρόφιμα και οι προμήθειες ήταν επίσης σε καλή κατάσταση και άφθονα, αρκετά έτσι ώστε να διαρκέσουν για ακόμα έξι μήνες. Ακόμη και το ημερολόγιο του καπετάνιου ήταν εκεί, με την τελευταία καταχώριση να είναι στις 25 Νοεμβρίου όπου αναφερόταν μόνο στη θέαση της γης.

Συνεχιζόμενες Θεωρίες

Ένα γιγάντιο χταπόδι, ένα θαλάσσιο τέρας, πειρατές και ακόμη και το (όχι πολύ κοντινό) Τρίγωνο των Βερμούδων, έχουν τεθεί ως θεωρίες για το γιατί οι άνθρωποι στο Mary Celeste εγκατέλειψαν το πλοίο.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο σενάρια με ένα μέτρο επιστημονικής υποστήριξης. Και τα δύο προσφέρουν λόγους για τους οποίους ένας έμπειρος καπετάνιος μπορεί να είχε εγκαταλείψει το πλοίο. Μια μελέτη του UCL το 2006 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια έκρηξη όπου προκλήθηκε από αναθυμιάσεις από τα βαρέλια με διαρροή αλκοόλ θα μπορούσε να ήταν αρκετά δυνατή για να τον κάνουν να εγκαταλείψει το πλοίο, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει σημαντική ζημιά στο ίδιο το πλοίο ή να αφήσει ορατά ίχνη της έκρηξης.

Ωστόσο μια μελέτη του 2007, έδειξε ότι το νερό που πλημμύριζε το αμπάρι και η αποσυναρμολογημένη αντλία ίσως είναι οι καλύτερες ενδείξεις. Υπέθεσαν ότι ο καπετάνιος Μπριγκς, πιθανώς χαμένος και σε θαλασσοταραχή, πίστευε ότι το πλοίο έπαιρνε πάρα πολύ νερό, φέρνοντας έτσι τους πάντες στη σωσίβια λέμβο.

Ένα διαρκές μυστήριο

Μπορεί να μην υπάρξει ποτέ μια τελική απάντηση στο μυστήριο της Mary Celeste. Αλλά το πλοίο ταξίδεψε μέχρι το 1885. Τότε ήταν που ο τότε καπετάνιος του, G.C. Ο Parker, πιστεύεται ότι το έριξε σκόπιμα σε έναν ύφαλο σε μια τελικά ανεπιτυχή προσπάθεια να διαπράξει ασφαλιστική απάτη. Το ναυάγιο της Mary Celeste παραμένει εκεί έως και σήμερα.