ΚΟΣΜΟΣ. Η Oklahoma City εποικήθηκε στις 23 Απριλίου 1889. Όταν η περιοχή που ήταν γνωστή ως: οι «ανεκχώρητες γαίες» άνοιξε για Ευρωπαϊκό-Αμερικανικό εποικισμό σε ένα γεγονός γνωστό ως "The Land Run". Ήδη κατά την ίδρυσή τους, κατοικήθηκε αμέσως από 10.000 αποίκους και ο πληθυσμός της διπλασιάστηκε μεταξύ του 1890 και του 1900. Μεταξύ των πρώτων ηγετών της ανάπτυξης της πόλης, ήταν οι Anton Classen, John Shartel, Henry Overholser και James W. Maney.

Την περίοδο που η πολιτεία της Oklahoma εισήλθε στην Ένωση, το 1907, η Oklahoma City είχε ξεπεράσει το Γκάθρι, την εδαφική πρωτεύουσα, ως το κέντρο του πληθυσμού και εμπορικός κόμβος της νέας πολιτείας. Λίγο μετά, η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από το Γκάθρι στην Oklahoma City. Η Oklahoma City ήταν ένας μεγάλος σταθμός στον Route 66 κατά την διάρκεια του πρώτου μέρους του 20ού αιώνα· το 1946 μάλιστα αναφέρθηκε στο κλασικό τζαζ τραγούδι «Route 66» του Bobby Troup, το οποίο μεταγενέστερα γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη δημοτικότητα από τον Nat King Cole.

Πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Oklahoma City ανέπτυξε μεγάλες εγκαταστάσεις κτηνοτροφίας, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και έσοδα που πριν κατευθύνονταν στο Σικάγο και την Ομάχα. Με την ανακάλυψη του πετρελαίου το 1928 μέσα στα όρια της πόλης (μεταξύ των οποίων κάτω από το Πολιτειακό Καπιτώλιο), εξελίχθηκε αμέσως σε πετρελαιοπαραγωγικό κέντρο. Η μεταπολεμική ανάπτυξη επέφερε την κατασκευή του Interstate Highway System (Διαπολιτειακό Σύστημα Αυτοκινητοδρόμων), το οποίο έκανε την Oklahoma City έναν μεγάλο κόμβο στη σύγκλιση των αυτοκινητόδρομων I-35, I-40 και I-44. Βοηθήθηκε, επίσης, από την ομοσπονδιακή ανάπτυξη της Αεροπορικής Βάσης Τίνκερ.

Όπως συνέβη και με πολλές άλλες Αμερικανικές πόλεις, ο κεντρικός πληθυσμός της πόλης μειώθηκε τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, καθώς οι οικογένειες ακολούθησαν νεόδμητους αυτοκινητοδρόμους για να μετακινηθούν σε νέες κατοικίες σε κοντινά προάστια. Προγράμματα αστικής ανανέωσης κατά τη δεκαετία του 1970, περιλαμβανομένου του Pei Plan (Oklahoma City), είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση παλαιότερων ιστορικών κατασκευών, αλλά δεν κατάφεραν να φέρουν την ανάπτυξη και έτσι η πόλη έμεινε διάστικτη με κενά οικόπεδα που χρησιμοποιούνταν για στάθμευση. Μια από τις εξαιρέσεις ήταν η κατασκευή του Βοτανικού Κήπου Μύριαντ. Αρχιτεκτονικά σημαντικά κτίρια που κατεδαφίστηκαν εξαιτίας αυτών των προγραμμάτων, ήταν το Criterion Theater, το Baum Building, το Hales Building και το ξενοδοχείο Biltmore Hotel.

Το 1993, η πόλη έθεσε σε εφαρμογή ένα μαζικό πακέτο αναμόρφωσης γνωστό ως Metropolitan Area Projects (MAPS), με σκοπό να ξανακτισθεί ο πυρήνας της πόλης με αστικά έργα, ώστε να δημιουργηθούν περισσότερες δραστηριότητες και να αναζωογονηθεί το κέντρο της πόλης. Η πόλη προσέθεσε ένα νέο πάρκο μπέιζμπολ· κεντρική βιβλιοθήκη· ανακαινίσεις στο αστικό κέντρο, συνεδριακό κέντρο και εκθεσιακούς χώρους· και ένα υδάτινο κανάλι στην ψυχαγωγική περιφέρεια Μπρίκταουν. Τα υδάτινα ταξί μεταφέρουν επιβάτες μέσα στην περιφέρεια, προσθέτοντας χρώμα και δραστηριότητα κατά μήκος του καναλιού. Το MAPS έχει γίνει ένας από τους πιο επιτυχείς συνεταιρισμού δημοσίου-ιδιωτών που έχει αναληφθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπερβαίνοντας τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις. Ως αποτέλεσμα του MAPS, ο πληθυσμός που ζει σε κτίρια του κέντρου έχει ευρέως αυξηθεί, μαζί με την ζήτηση για καταστήματα οικιακού ενδιαφέροντος όπως παντοπωλεία, καταστήματα λιανικής και υπηρεσιών.

Μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων MAPS, η περιοχή του κέντρου της πόλης έχει βιώσει συνεχή ανάπτυξη. Αρκετά κτίρια του κέντρου υφίστανται ανακαίνιση/αποκατάσταση. Αξιοσημείωτη μεταξύ αυτών ήταν η αποκατάσταση του Skirvin Hotel το 2007. Ο ουρανοξύστης Φερστ Νάσιοναλ Σέντερ (First National Center) έχει ανακαινιστεί.

Οι κάτοικοι της Oklahoma City υπέστησαν σοβαρές απώλειες στις 19 Απριλίου 1995 όταν ο Τίμοθι ΜακΒέι πυροδότησε μια βόμβα έμπροσθεν του Ομοσπονδιακού κτιρίου «Alfred P. Murrah». Το κτίριο καταστράφηκε, περισσότερα από 100 παρακείμενα κτίρια υπέστησαν σοβαρές ζημιές, και 168 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Η τοποθεσία έχει ονομαστεί «Oklahoma City National Memorial and Museum». Από τα εγκαίνιά του το 2000, πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι το έχουν επισκεφθεί. Κάθε έτος στις 19 Απριλίου, οι επιζώντες, οι οικογένειες και οι φίλοι επιστρέφουν στο μνημείο για να διαβάσουν τα ονόματα όλων των ανθρώπων που χάθηκαν.

Το σχέδιο «Core-to-Shore» δημιουργήθηκε για να επαναχωροθετηθεί ο I-40 ένα μίλι (1,6 χλμ.) νότια και να αντικατασταθεί με μια λεωφόρο (boulevard) για να δημιουργηθεί μια διαμορφωμένη είσοδος προς την πόλη. Αυτό επίσης επιτρέπει στο κεντρικό τμήμα της πόλης να εκτείνεται νότια και να συνδέεται με την όχθη του Ποταμού Oklahoma. Αρκετά στοιχεία του "Core to Shore" συμπεριελήφθησαν στην πρόταση MAPS 3 που εγκρίθηκε από τους ψηφοφόρους στα τέλη του 2009.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις