ΚΟΣΜΟΣ. Υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία της Κουβανικής Επανάστασης και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεωρία και την τακτική του ανταρτοπόλεμου. Πίστευε στην επικράτηση του σοσιαλισμού μέσα από μια παγκόσμια επανάσταση. Με το πέρασμα των χρόνων ο Τσε έγινε το σύμβολο της αιώνιας επανάστασης και αντικείμενο λατρείας, ένα ποπ είδωλο παντός καιρού.

Παιδικά και νεανικά χρόνια

Ο Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα (Ernesto «Che» Guevara) γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου 1928. Ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας αριστερών τάσεων, με βασκικές και ιρλανδικές ρίζες. Από μικρός έγινε γνωστός για τις δυναμικές και ριζοσπαστικές απόψεις του, που αποσκοπούσαν στην «υπεράσπιση των φτωχών και των αδυνάτων». Αν και υπέφερε από κρίσεις άσθματος, που τον ταλαιπώρησε σε όλη του τη ζωή, διακρίθηκε για τις αθλητικές του επιδόσεις. Έπαιξε ράγκμπι, ποδόσφαιρο, ήταν δεινός ποδηλάτης και σκοπευτής. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες και αποφοίτησε τον Μάρτιο του 1953.

Τα καλοκαίρια περνούσε τις διακοπές του ταξιδεύοντας μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής (Περού, Χιλή, Βενεζουέλα, Κολομβία) με μια πεντακοσάρα «Νόρτον» του 1939. Οι παρατηρήσεις του πάνω στα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα των χωρών της Λατινικής Αμερικής τον έπεισαν ότι η μόνη λύση είναι η επανάσταση. Οι αναμνήσεις του από τα ταξίδια αυτά κυκλοφόρησαν το 1992 σε βιβλίο με τίτλο «Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας» και το 2004 μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη από τον βραζιλιάνο σκηνοθέτη Βάλτερ Σάλες.

Μετά την αποφοίτησή του πήγε στη Γουατεμάλα, όπου ο συνταγματάρχης Χακόμπο Άρμπενς ηγείτο ενός προοδευτικού καθεστώτος, το οποίο μέσα από την αναδιανομή της γης, απέβλεπε στην πραγματοποίηση της κοινωνικής επανάστασης. Την εποχή εκείνη, ο Γκεβάρα απέκτησε και το περίφημο υποκοριστικό του «Τσε», από μια γλωσσική συνήθεια των αργεντινών, που δίνουν έμφαση στο λόγο τους με το επιφώνημα «che». Η ανατροπή του καθεστώτος Άρμπενς το 1954 με πραξικόπημα υποστηριζόμενο από τη CIA, τον έπεισε ότι οι ΗΠΑ θα καταπολεμούσαν πάντα τις αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής και των άλλων αναπτυσσόμενων χωρών του κόσμου. Η πεποίθησή του αυτή αποτέλεσε τη βάση των σχεδίων του για την επικράτηση του σοσιαλισμού μέσα από μια παγκόσμια επανάσταση.

Η γνωριμία με τον Φιντέλ Κάστρο και η σχέση του με την Ίλδα Γκαδέα

Το Σεπτέμβριο του 1954, ο Γκεβάρα ταξίδεψε στο Μεξικό, που αποτελούσε τον προορισμό των εξόριστων Λατινοαμερικανών. Στην πόλη του Μεξικού, συνάντησε τον Κουβανό εξόριστο Νίκο Λόπες, ενώ επανασυνδέθηκε και με την Ίλδα Γκαδέα. Εκεί εργάστηκε ως γιατρός και φωτογράφος. Μέσω της Ίλδα ο Γκεβάρα θα συνδεθεί με πολλούς κουβανούς εξόριστους και θα έρθει σε επαφή με νέα επαναστατικά ρεύματα της Λατινικής Αμερικής.

Το καλοκαίρι του 1955, ήρθε σε επαφή με τον Ραούλ Κάστρο, από τον οποίο πληροφορήθηκε για την επικείμενη την άφιξη του Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό. Στις αρχές Ιουλίου του ίδιου έτους ο Τσε πρωτοσυνάντησε τον Φιντέλ, o οποίος ήταν ηγέτης της αποτυχημένης ένοπλης επίθεσης στο στρατόπεδο της Μονκάδα το 1953, και είχε καταφύγει στο Μεξικό μετά την αποφυλάκισή του. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, η Γκαδέα ήταν έγκυος και ο Γκεβάρα της ζήτησε να παντρευτούν. Ο γάμος τους τελέστηκε στις 18 Αυγούστου 1955, στο χωριό Τεποτσοτλάν.

Λίγους μήνες αργότερα θα γεννηθεί η κόρη τους Ιλντίτα-Μπεατρίς. Χώρισαν το Μάη του 1959 και ο Τσε παντρεύτηκε την Αλεϊδα Μαρτς. Η Γκαδέα έμεινε στην Κούβα και πέθανε στην Αβάνα το 1974. Πριν πεθάνει είχε ολοκληρώσει τα απομνημονεύματά της με τίτλο "Η ζωή μου με τον Τσε".

Ο αγώνας για την Κουβανική Επανάσταση

Ο Γκεβάρα συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου, με στόχο την ανατροπή του κουβανικού καθεστώτος. Παρόλο που συμφώνησε να συμμετάσχει με την ιδιότητα του γιατρού, τελικά έλαβε μέρος στην στρατιωτική εκπαίδευση των ανταρτών, το 1956, υπό τις οδηγίες του Μεξικανού παλαιστή Αρσάνιο Βαγένας, καθώς και του πρώην συνταγματάρχη του Ισπανικού Δημοκρατικού Στρατού, Αλπέρτο Μπάγιο.

Στις 25 Νοεμβρίου του 1956, 82 επαναστάτες, μεταξύ αυτών ο Φιντέλ Καστρο και ο Τσε Γκεβάρα, ξεκίνησαν με το πλοιάριο Γκράνμα από τον ποταμό Τούξπαν του Mεξικoύ και στις 2 Δεκεμβρίου έφτασαν παράνομα στην παραλία Λας Κολοράδας της Κούβας. Τρεις μέρες αργότερα, η ομάδα έπεσε σε ενέδρα του κυβερνητικού στρατού και αποδεκατίστηκε. 22 μαχητές κατάφεραν να γλιτώσουν, μεταξύ των αυτών ο Φιντέλ, ο αδελφός του, Ραούλ, και ο Γκεβάρα. Οι αντάρτες κατάφεραν να ανασυνταχθούν και να καταφύγουν στην οροσειρά της Σιέρρα Μαέστρα, που έγινε το ορμητήριό τους.

Ο ρόλος του Τσε Γκεβάρα στον ανταρτοπόλεμο διαφοροποιήθηκε σταδιακά, λαμβάνοντας όλο και πιο ενεργό μέρος στις ένοπλες δραστηριότητες τον επαναστατών. Οι ικανότητές του σύντομα οδήγησαν στην άνοδό του στην ιεραρχία του αντάρτικου σώματος, κερδίζοντας το σεβασμό των ανταρτών, χωρίς να απουσιάζει και το αίσθημα του φόβου που προκαλούσε ενίοτε η σκληρότητά του, μιας και ήταν υπεύθυνος για εκτελέσεις ανταρτών που λειτουργούσαν ως πληροφοριοδότες του κουβανικού καθεστώτος.

Ο Κάστρο του εμπιστεύτηκε την ηγεσία της Δεύτερης Φάλαγγας του αντάρτικου στρατού, έχοντας μόνο τον Κομαντάντε εν Σέφε Φιντέλ Κάστρο ως ανώτερό του στην ιεραρχία.

Αυτή την περίοδο έγινε η αποφασιστική μεταμόρφωση του ρομαντικού διανοούμενου Ερνέστο Γκεβάρα σε χαρισματικό "Κομαντάντε Τσε". Η μεγαλύτερη ίσως στρατιωτική επιτυχία του Γκεβάρα ήταν η κατάκτηση της Σάντα Κλάρα το Δεκέμβριο του 1958. Είχαν προηγηθεί δύο χρόνια ανταρτοπολέμου στην Σιέρρα Μαέστρα εναντίον του στρατού του Μπατίστα, o οποίος δεχόταν και την υποστήριξη των ΗΠΑ. Την μάχη στη Σάντα Κλάρα ακολούθησαν και άλλες σημαντικές πολεμικές συγκρούσεις, πριν την τελική επικράτηση των ανταρτών.

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις