Σαν σήμερα η πρώτη Ιντιφάντα

ΚΟΣΜΟΣ. Η πρώτη Ιντιφάντα, που στα αραβικά σημαίνει «ταρακούνημα», υπήρξε μία νεανική εξέγερση. Ονομάστηκε και «πετροπόλεμος», επειδή οι νεαροί Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν κυρίως πέτρες και άλλα αυτοσχέδια όπλα για να αντιμετωπίσουν τον προηγμένο τεχνολογικά ισραηλινό στρατό.

ΚΟΣΜΟΣ. Η πρώτη Ιντιφάντα, που στα αραβικά σημαίνει «ταρακούνημα», υπήρξε μία νεανική εξέγερση. Ονομάστηκε και «πετροπόλεμος», επειδή οι νεαροί Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν κυρίως πέτρες και άλλα αυτοσχέδια όπλα για να αντιμετωπίσουν τον προηγμένο τεχνολογικά ισραηλινό στρατό. Στην πρώτη εκδοχή της ήταν ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Εκ των υστέρων, PLO και Χαμάς έδωσαν σκληρή μάχη για να την οικειοποιηθούν και να τη χρησιμοποιήσουν, η κάθε μία για λογαριασμό της.

Η πρώτη Ιντιφάντα ή πρώτη Παλαιστινιακή Ιντιφάντα ήταν εξέγερση των Παλαιστινίων ενάντια στην κατοχή της Δυτικής Όχθης και της Γάζας από το Ισραήλ, η οποία έλαβε χώρα από το Δεκέμβριο του 1987 μέχρι το συνέδριο της Μαδρίτης το 1991, αν και μερικοί τοποθετούν τη λήξη της το 1993, με την υπογραφή των συμφώνων του Όσλου.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης έχασαν τη ζωή τους περίπου 1.500 Παλαιστίνιοι και περίπου 400 Ισραηλινοί. Το αποτέλεσμα των ειρηνευτικών διαδικασιών ήταν η δημιουργία της Παλαιστινιακής Αρχής και η αναγνώριση του Ισραήλ από την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Η ιντιφάντα ξεκίνησε στις 9 Δεκεμβρίου 1987, στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπάλια μετά τη σύγκρουση ενός φορτηγού των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) με ένα πολιτικό αυτοκίνητο, σκοτώνοντας τέσσερις Παλαιστίνιους εργάτες, τρεις από τους οποίους ήταν από τον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλία.

Οι Παλαιστίνιοι κατηγόρησαν ότι η σύγκρουση ήταν μια σκόπιμη απάντηση για τη δολοφονία ενός Εβραίου στη Γάζα μέρες νωρίτερα. Το Ισραήλ αρνήθηκε ότι η σύγκρουση, η οποία σημειώθηκε σε περίοδο αυξημένης έντασης, ήταν σκόπιμη ή συντονισμένη. Η παλαιστινιακή απάντηση χαρακτηρίστηκε από διαμαρτυρίες, πολιτική ανυπακοή και βία.

Υπήρχαν γκράφιτι, οδοφράγματα, και εκτεταμένες ρίψεις από πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά του Ισραηλινού Στρατού και των υποδομών του στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις πολιτικές προσπάθειες, όπως γενικές απεργίες, μποϊκοτάζ των θεσμών της ισραηλινής Πολιτικής Διοίκησης στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη, ένα οικονομικό μποϊκοτάζ που αποτελείται από άρνηση εργασίας σε ισραηλινούς εποικισμούς για ισραηλινά προϊόντα, άρνηση πληρωμής φόρων και άρνηση οδήγησης παλαιστινιακών αυτοκινήτων με ισραηλινές άδειες.

Το Ισραήλ ανέπτυξε περίπου 80.000 στρατιώτες ως απάντηση. Τα ισραηλινά αντίμετρα, τα οποία αρχικά περιλάμβαναν τη συχνή χρήση πραγματικών πυρών σε περιπτώσεις ταραχών, επικρίθηκαν ως δυσανάλογα. Οι κανόνες εμπλοκής των IDF επικρίθηκαν επίσης ως υπερβολικά ελεύθερη χρήση θανατηφόρου βίας. Το Ισραήλ υποστήριξε ότι η βία από τους Παλαιστίνιους απαιτούσε σθεναρή απάντηση.