Μέθεξη στο όραμα του Φάρου του Ταινάρου

Γράφει ο Ανάργυρος Δ. Μαριόλης

Αρχόμενοι από το Κέντρο Υγείας της Αρεόπολης, μαζί με τους φοιτητές Ιατρικής που ασκούνται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τους υπηρετούντες συναδέλφους αγροτικούς ιατρούς, πραγματοποιήσαμε την καθιερωμένη επίσκεψη στο Ακρωτήριο Ταίναρο.

Η πρωτόλεια προσπάθεια επαφής του ανθρώπου με τη δεσπόζουσα φύση και το κυρίαρχο όραμα που η παρουσία του φάρου ορίζει, αναπαριστάται καθ’ ομοίωσιν της αρχικής επαφής του ασθενούς με το σύστημα υγείας μέσα από το δίκτυο της πρωτοβάθμιας φροντίδας.

Ο περιηγητής στο άκρο του μίτου πρέπει να καθοδηγείται επαρκώς και καταλλήλως σε μία σαφώς σηματοδοτημένη οδό, για να πραγματώσει τον σκοπό, για τον οποίο ξεκίνησε.

Το δαιδαλώδες καθιστά τη διαδρομή επισφαλή και την ανάβαση δυσλειτουργική.

Οι συζητήσεις μας για την Προληπτική Ιατρική και τη Δημόσια Υγεία εμπνέονταν από τους παραλληλισμούς που η υπαρκτή πραγματικότητα υπαγόρευε και οι υπήνεμοι ορμίσκοι που συναντούσαμε στη διαδρομή φιλοξενούσαν το συμπόσιο ιδεών μας.

Η μαθητεία στη λογική της διηνεκούς αναζήτησης του ορθότερου παρακείμενου είναι μια τέχνη υπερρεαλιστική, συνονθύλευμα της γνώσης, του οράματος και της ελπίδας.

Στο ακροτελεύτιο της Ηπειρωτικής Ευρώπης, στο Ταίναρο, ο φάρος φωτίζει τις αέναες διαδρομές της θάλασσας και διαβρέχεται από την αλμύρα των κυμάτων που προστάζει.

Στο μεταίχμιο μεταξύ θαλασσινού και ουράνιου ορίζοντα, στο διάφανο εκείνο μπλε, που ασαφοποιεί το επίγειο από το επουράνιο, ο φάρος εκπέμπει με αναλαμπές την δέσμη ελευθερίας του φωτός.

Το να φωταγωγείς την Ιθάκη των ταξιδιωτών είναι μια μορφή ασκητικής προσήλωσης στο ιδεώδες της ανθρωπιάς.

Μετέρχεσαι το φως όταν η δύση δυσχεραίνει την πορεία των πλεούμενων προς το αναζητούμενο καραβοστάσι.

Ευκταία η αγκυροβόληση στο λιμάνι, όταν η ανάσα και η ψυχή θέλει να ξαποστάσει.

Οι φαροφύλακες, που θητεύουν στα ιδανικά μας, θα επιτηρούν πάντοτε τα όνειρά μας.

Αγαπητοί φοιτητές, θέλω να ελπίζω ότι θα πάρετε αρκετούς σπόρους στο μαντήλι σας από τα λουλούδια της άνοιξης της Μάνης, γιατί την ομορφιά της διαδρομής τούτη τη φορά δεν μπόρεσε να την υποκλέψει ο πουνέντες του Ταινάρου.

Ακόμη και τα άγρια βράχια της Μάνης συμφιλιώθηκαν με το φιλομαθές βλέμμα σας, που σφυρηλατούσε πάνω στις λαλούδες τα γράμματα μίας πρωτοποριακά βιωμένης νέας αλφαβήτου.

Εκμαιεύεται η γνώση μέσα από τη συναπτικότητα της διαλεκτικής μεθόδου.

Τα ελεύθερα πνεύματα διαβάζουν γράμματα στις ατράκτους του έναστρου ουρανού και ευαγγελίζονται την ελπίδα στην ξαστεριά.

Σας ευχαριστώ για τη συγκινητική συνοδοιπορία.