Από το Γύθειο στον Γράμμο με τα πόδια: Τρεις φίλοι που διέσχισαν τη μισή Ελλάδα περπατώντας

ΕΛΛΑΔΑ. Τρεις φίλοι, o Αντώνης Καστελλάνος, o Αλέξης Κολιτσόπουλος και o Γιώργος Μαυρίδης, ολοκλήρωσαν στις 26 Ιουνίου ένα όνειρο, τη διάσχιση της Ορεινής Ελλάδας πεζοπορώντας από το Γύθειο έως τον Γράμμο, καλύπτοντας 1.045 χιλιόμετρα. Ο Αντώνης μίλησε στο Newsomb για την εμπειρία, τις δυσκολίες και την προετοιμασία αυτής της πρωτοποριακής προσπάθειας.

Ο Αντώνης αναφέρθηκε στον χαρακτήρα της ομάδας: «Είμαστε ορειβατικός σύλλογος που κάνουμε πεζοπορίες και οργανωμένες εκδρομές. Ό,τι οροσειρά υπάρχει στην Ελλάδα την έχουμε διασχίσει. Πριν από δύο χρόνια είπαμε να διασχίσουμε όλη την Ελλάδα, δεν έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο. Υπάρχουν πολλές προσπάθειες πριν από εμάς, οι οποίες για καιρικά φαινόμενα, για τραυματισμούς, γιατί χάθηκαν ή γιατί η χαρτογράφηση δεν ήταν αρκετά καλή, δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν τη διάσχιση».

Η απόφαση να ξεκινήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα ήταν απλή αλλά απαιτητική:
«Και εμείς είμαστε απλά μια παρεούλα που ασχολούμαστε πολύ με αυτά και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Εμείς ξεκινήσαμε το Μάιο, 2 Μαΐου, από το Γύθειο».

Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις στο δρόμο

Η διάσχιση της Ελλάδας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ο Αντώνης περιγράφει τις πιο έντονες δυσκολίες: «Όταν είσαι μια παρέα, ό,τι δυσκολία και να προκύψει, τη λύνεις. Εμείς δεν βάλαμε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό όριο, οπότε αντιμετωπίσαμε πολλές προκλήσεις. Ο καιρός ήταν από τα πιο δύσκολα στοιχεία: βρεχόμασταν συνεχόμενα για πέντε-έξι ημέρες, τα παπούτσια και οι σκηνές μας ήταν διαρκώς υγρά, και κοιμόμασταν σε βρεγμένα. Συναντήσαμε χιόνι ακόμα και τον Ιούνιο στα Βαρδούσια, ενώ η ομίχλη και οι δυσκολίες των μονοπατιών συνέθεταν ένα απαιτητικό σκηνικό».

Η μεγαλύτερη πρόκληση, όπως σημειώνει, ήταν τα ίδια τα μονοπάτια: «Η μεγαλύτερη δυσκολία σε όλο το εγχείρημα ήταν τα μονοπάτια που πλέον δεν υπάρχουν. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ντοκιμαντέρ μας. Πλέον η ύπαιθρος ερημώνει – χωριά που είχαν 200-300 κατοίκους πλέον έχουν ελάχιστους. Κάποια είναι εντελώς εγκαταλελειμμένα. Περάσαμε από πολλά χωριά που είναι σχεδόν ερειπωμένα, και τα μονοπάτια που συνδέουν τα χωριά αυτά δεν τα περπατάει πια κανείς».

Αναφερόμενος στην ιστορική βιβλιογραφία, προσθέτει: «Από βιβλιογραφία που ψάξαμε, η καταγραφή των μονοπατιών ξεκινά από το 1963. Σχεδόν όλα τα καταγεγραμμένα μονοπάτια είτε είναι σε εγκατάλειψη είτε δεν υπάρχουν πια».

Η προετοιμασία και η ομάδα πίσω από την προσπάθεια

Ο Αντώνης μίλησε και για την προετοιμασία και την υποστήριξη από το συνεργείο που κατέγραψε την προσπάθεια: «Όλο αυτό το εγχείρημα το έχουμε γυρίσει σε ταινία-ντοκιμαντέρ, που πιθανόν θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες από τον Μάιο. Από τεχνικής πλευράς, διανύσαμε 1.045 χιλιόμετρα με θετική υψομετρική περίπου 50.000 μέτρα».

Επισημαίνει τη σημασία της ομάδας που τους συνόδευσε: «Δεν ήμασταν μόνο εμείς οι τρεις. Είχαμε και ένα συνεργείο για το ντοκιμαντέρ μας, ο σκηνοθέτης, ο βιντεογράφος και οι ηχολήπτες. Είναι ο Χρήστος Κεκές, και ο Φάνης Τσιογκρής. Αυτά τα παιδιά μας βοήθησαν πέρα από τη βιντεοσκόπηση και το υλικό τους είναι ολοκληρωμένο, όχι μόνο τα μικρά βίντεο που ανεβάζουμε στα social media».

«Όταν είσαι μια παρέα, ό,τι δυσκολία και να προκύψει, τη λύνεις»

Στο τέλος, ο Αντώνης τονίζει τη σημασία της ομάδας και της παρέας στην επιτυχία του εγχειρήματος: «Όταν είσαι μια παρέα, ό,τι δυσκολία και να προκύψει, τη λύνεις. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να βρεις το μονοπάτι και να προσανατολιστείς στο βουνό. Ακόμη και με τα μέσα που έχουμε, αν χαθείς μπορεί να είναι επικίνδυνο. Το ένστικτό σου σε καθοδηγεί και προσπαθείς να βρεις πού μπορεί να οδηγεί το μονοπάτι».

Η εμπειρία της διάσχισης ήταν μοναδική και, όπως υπογραμμίζει, θα καταγραφεί σε ένα ντοκιμαντέρ που θα φέρει τους θεατές πιο κοντά στην πραγματική αίσθηση της περιπέτειας.