Αντιγόνη Κουλουκάκου: Όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, θέλω να βάλω τα κλάματα

ΕΛΛΑΔΑ. Η Αντιγόνη Κουλουκάκου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Vita, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της προσωπικής της ζωής. Η ηθοποιός εξομολογείται ότι διανύει την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής της, με τον γιο της να αποτελεί πλέον το επίκεντρο της καθημερινότητάς της.

Δηλώνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ, τονίζοντας πως για πρώτη φορά νιώθει ολοκληρωμένη και σε αρμονία με τον εαυτό της. «Πολύ! Όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση, θέλω να βάλω τα κλάματα. Γιατί είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω τόσο ευτυχισμένη. Με μένα», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η Αντιγόνη Κουλουκάκου εξηγεί πως, αν και ο έρωτας παραμένει κινητήρια δύναμη στη ζωή κάθε ανθρώπου, η πραγματική πληρότητα έρχεται μέσα από την προσωπική ισορροπία. «Σίγουρα θέλεις να έχεις έναν σύντροφο, να είσαι ερωτευμένη, να μοιράζεσαι. Ο έρωτας είναι κινητήρια δύναμη. Όμως το πιο σημαντικό είναι να είσαι καλά με σένα και ο άλλος δεν μπορεί να σου δώσει αυτό το αίσθημα πληρότητας. Κι αν το κάνει, θα είναι προσωρινό», σημειώνει, προσθέτοντας πως ο άνθρωπός της είναι απλώς ένα «συν» που πολλαπλασιάζει την ευτυχία της, αλλά δεν τη διαιρεί.

Η ίδια παραδέχεται ότι η αυθεντικότητα είναι τόσο το μεγαλύτερο της προτέρημα όσο και το μεγαλύτερο της «ελάττωμα». «Αυτό που βιώνω το δείχνω, φαίνεται στο πρόσωπο μου και το λέω», αναφέρει, δείχνοντας ότι δεν φοβάται να εκφράσει τα συναισθήματά της.

Όσον αφορά τη συγχώρεση, η ηθοποιός τονίζει ότι προσπαθεί να συγχωρεί τον εαυτό της για όσα βιώνει, αλλά είναι αμείλικτη απέναντι στην προδοσία της εμπιστοσύνης. «Στις ανθρώπινες σχέσεις, εξαρτάται ποιον και τι. Αν προδώσεις την εμπιστοσύνη που σου έχω δώσει απλόχερα και με αγάπη, συγχωρώ εμένα που μου επέτρεψα να το βιώσω. Εσύ όμως έχεις τελειώσει για μένα. Η συγνώμη μου είναι μόνο για τα μικρά πράγματα», επισημαίνει.

Παράλληλα, δηλώνει πως εκτιμά τους ανθρώπους που παραδέχονται τα λάθη τους και επανορθώνουν ουσιαστικά. «Είμαστε πολύ ισχυρά όντα από τη φύση μας, οπότε όλοι επιβιώνουμε. Το θέμα είναι να μη μας δώσει ο Θεός όσα μπορούμε να αντέξουμε», προσθέτει, κλείνοντας με μια φράση που φανερώνει τη φιλοσοφική της διάθεση για τη ζωή και τις δυσκολίες της.