ΣΠΑΡΤΗ. Καλοκαίρι 2021. Η Ελλάδα φλέγεται. Εκκενώσεις χωριών και υποδοχή της φωτιάς ως κατακτητή. Πυροσβεστική σε πρωτοφανή στάση, πολίτες σε απόγνωση, δεν έχουμε νεκρούς αλλά τα δάση έγιναν στάχτη.

Πόσο έτοιμη ήταν η χώρα για την πύρινη επίθεση; Γνωρίζοντας τα επερχόμενα είχαμε ανοίξει αντιπυρικές ζώνες; Είχαμε έτοιμες δεξαμενές για εφοδιασμό των πυροσβεστικών οχημάτων; Συντηρήσαμε τους δασικούς δρόμους; Προβλέψαμε τον ανεφοδιασμό των ελικοπτέρων στα βουνά;

Το notospress.gr έκανε μια ενδεικτική εξόρμηση σε ένα από τα ομορφότερα δάση της Λακωνίας. Στη Λουσίνα του βόρειου Ταϋγετου. Πήγαμε επί τόπου να διαπιστώσουμε την προετοιμασία. Δυστυχώς η κατάσταση που αντικρίσαμε μας υποχρεώνει να εξορμήσουμε και σε άλλα δάση της περιοχής.

Το δάσος της Λουσίνας είναι ένα υπέροχο οικοσύστημα με πανίδα και χλωρίδα που θα ζήλευαν πολλές χώρες. Μέσα στο δάσος ζουν εποχιακά πολίτες. Το δασαρχείο της Καλαμάτας έχει την ευθύνη της περιοχής.

Στην πηγή της Λουσίνας συναντήσαμε τον αντιπρόεδρο του Συλλόγου Φίλων της Λουσίνας κ. Γιάννη Ζούζουλα και τον προκαλέσαμε να μας ξεναγήσει στην περιοχή.

Από το ξεκίνημα της διαδρομής διαπιστώνει κανείς προβλήματα αφού οι δρόμοι που οδηγούν από το Καστόρι προς το δάσος είναι τόσο στενοί που δεν περνούν όλα τα οχήματα της Πυροσβεστικής. Ο δασικός δρόμος σχετικά καλός μέχρι να μπεις στο δάσος. Η Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας έχει κάνει δουλειά. Όμως όταν εισέρχεσαι στη δασοσκέπαστη Λουσίνα η εγκατάλειψη είναι ολοφάνερη. Τραγική η κατάσταση στις 3 αντιπυρικές ζωές όπου με δυσκολία περνά άνθρωπος και απ’ ότι φαίνεται έχουν να συντηρηθούν τουλάχιστον 4-5 χρόνια.

Ο Σύλλογος Φίλων της Λουσίνας εκλιπαρεί για νερό προκειμένου να γεμίσει τις δεξαμενές που έχει τοποθετήσει. Παρακαλεί για παρέμβαση στην μεγάλη κλειστή δεξαμενή του Δασαρχείου Καλαμάτας ώστε να επιχειρούν ελικόπτερα και προτείνει νέα θέση για ανοικτή δεξαμενή ανεφοδιασμού των ελικοπτέρων.

Οι εθελοντές του Συλλόγου και πολίτες που αγαπούν τον τόπο σβήνουν φωτιές ενώ η Πυροσβεστική χρειάζεται πάνω από 2 ώρες για να τις προσεγγίσει. Είναι παρόντες αλλά χωρίς υποδομές και μέσα. Κατόρθωσαν να φτιάξουν έργο αποταμίευσης νερού. Ο Γιάννης Ζούζουλας είναι σαφής και καίριος στις επισημάνσεις του. Σε αρκετά σημεία ο δρόμος «κόβεται» από χείμαρρους. Μια καλύβα του δασαρχείου καταρρέει. Την ζητά ο Σύλλογος για να συντονίζει από εκεί το έργο του και να υποδέχεται περιπατητές. Μάταια…

Αν κάποτε το δάσος της Λουσίνας απειληθεί θα ξέρουμε ότι μία από τις αιτίες θα είναι η απουσία του κράτους…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις