ΣΠΑΡΤΗ. Σε κατάρτιση ψηφίσματος με προμετωπίδα «Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι Απεργία, ημέρα Μνήμης και Διεκδικήσεων», προχώρησαν εργαζόμενοι και άνεργοι, νέες και νέοι, από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αγρότες αγρότισσες, εργάτες και εργάτριες, που ανταποκρίθηκαν στο κοινό κάλεσμα από το Εργατικό Κέντρο Λακωνίας και το Νομαρχιακό Τμήμα Λακωνίας της ΑΔΕΔΥ, και παρευρέθηκαν στην κοινή απεργιακή συγκέντρωση, φόρο τιμής στην Εργατική Πρωτομαγιά, την Κυριακή 1η Μαΐου (10:30), στον χώρο του Εργατικού Κέντρου Λακωνίας, στη Σπάρτη.

  • «Ο μισθός δεν φτάνει και ο λογαριασμός δεν βγαίνει»

Σχετικά με την αύξηση του κατώτατου μισθού που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση, τονίζεται, πως «…για εμάς, η αύξηση που ανακοινώθηκε ήρθε καθυστερημένα και δεν αρκεί.

Ο μισθός δεν φτάνει και ο λογαριασμός δεν βγαίνει.»

Στο ψήφισμα, υπογραμμίζεται η αδήριτη ανάγκη για «ενίσχυση των διαθέσιμων εισοδημάτων στη μισθωτή εργασία», αλλά και για «…δημοκρατική επαναρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και του Συλλογικού Εργατικού Δικαίου».

  • «Βιομηχανική Επανάσταση 4.0»

Ας υπογραμμιστεί η αναφορά στην Βιομηχανική Επανάσταση 4.0, για την οποία η συζήτηση ήδη έχει ανοίξει, όπως έχει ανοίξει, στην Ευρωπαϊκή Ένωση μα οι αλλαγές που θα επιφέρει δεν έχουν γίνει ακόμη πλήρως αντιληπτές από τους κοινωνικούς εταίρους:

«Ο μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου και η Βιομηχανική Επανάσταση 4.0 οφείλουν να τοποθετήσουν τον εργαζόμενο στο επίκεντρο, και όχι στο στόχαστρο, με γνώμονα ένα νέο ανθρωποκεντρικό κοινωνικό συμβόλαιο».

Τέλος τονίζεται η απαίτηση για «… την αποκατάσταση της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Προόδου και της Δικαιοσύνης στην Ουκρανία»

Το Ψήφισμα

«Συγκεντρωθήκαμε σήμερα 1 Μάη 2022 στο Εργατικό Κέντρο Λακωνίας, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι Ιδιωτικού και δημοσίου τομέα και τιμούμε όλους εκείνους που βγήκαν στο δρόμο, διαδήλωσαν, λοιδορήθηκαν, χτυπήθηκαν, δολοφονήθηκαν για να κρατήσουν όρθια την εργατική τάξη!

Τιμούμε τους αγώνες εκείνων που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα δικαιώματά μας.

Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη μπροστά σε ολοένα πιο ανησυχητικές εξελίξεις.

Πρόσφατα η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού.

Είπε μάλιστα ο πρωθυπουργός πως με την αύξηση αυτή δίνεται ένας 15ος μισθός στους χαμηλόμισθους. Για εμάς, η αύξηση που ανακοινώθηκε ήρθε καθυστερημένα και δεν αρκεί.

Ο μισθός δεν φτάνει και ο λογαριασμός δεν βγαίνει.

Και η κατάσταση που δημιουργείται από την ακρίβεια, επιδεινώνεται από την ενεργειακή κρίση. Τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στενάζουν όταν ανοίγουν τους λογαριασμούς ρεύματος.

Η ενεργειακή και πληθωριστική κρίση ακολούθησε της πανδημίας του κορονοϊού, όπου οι ζωές των εργαζομένων μπήκαν σε αναστολή και σε καραντίνα, με τους εργοδότες να αυθαιρετούν σε βάρος μας, με τις ώρες δουλειάς ακόμα και από απόσταση να πολλαπλασιάζονται και φυσικά οι αμοιβές να μην είναι αντίστοιχες και τις εργασιακές σχέσεις που έγιναν λάστιχο.

Και πριν τον κορονοϊό, είχαμε την οικονομική κρίση. Τα μνημόνια που γονάτισαν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα που «τσάκισαν» κυριολεκτικά τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, που πετσόκοψαν τους μισθούς μας, που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες στην ανεργία, που έδιωξαν τους νέους και τις νέες μας από τη χώρα, τους έδιωξαν από τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους, τους απομάκρυναν από τους φίλους τους.

Η χώρα μας εξακολουθεί να παραμένει σε εποπτεία διότι η πλειονότητα του πολιτικού συστήματος εξακολουθεί να επιδεικνύει μια ανυπόφορη αντιφατικότητα προτάσεων αλλά και στάσεων.

Ο πόλεμος στην ευρύτερη γειτονιά μας απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια, με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές να καταγράφεται.

  • Απαιτούμε κατακτήσεις, στην προοπτική μιας καλύτερης ζωής.

Λύση προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η βίαιη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων είναι η ενίσχυση των διαθέσιμων εισοδημάτων στη μισθωτή εργασία.

Κι αυτή η ενίσχυση πρέπει να συνοδευτεί και με τη δημοκρατική επαναρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και του Συλλογικού Εργατικού Δικαίου.

Κάθε ημέρα καθυστέρησης επιδεινώνει τη θέση του κόσμου της μισθωτής εργασίας και η ευθύνη βαρύνει εξολοκλήρου την Κυβέρνηση.

Η εργασία είναι αναφαίρετο δικαίωμα που επιβάλλεται να προστατεύει από τη φτώχεια, και όχι απλά να τη διακρίνει σε μερική ή απόλυτη.

Ταυτόχρονα, τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα, οι επαγγελματικές ασθένειες, η εξουθένωση και οι επιπτώσεις τους πιστοποιούν εμφατικά την ανάγκη ενός ισχυρού θεσμικού πλαισίου για μέτρα υγείας και ασφάλειας, δραστικό περιορισμό της εντατικοποίησης, απόκρουση της εργοδοτικής παραβατικότητας και των καταχρηστικών πρακτικών.

Ο μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου και η Βιομηχανική Επανάσταση 4.0 οφείλουν να τοποθετήσουν τον εργαζόμενο στο επίκεντρο, και όχι στο στόχαστρο, με γνώμονα ένα νέο ανθρωποκεντρικό κοινωνικό συμβόλαιο.

Η στήριξη της πλήρους και σταθερής απασχόλησης ενάντια στην ακραία ευελιξία και η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κάθε κλάδο, επάγγελμα και επιχείρηση αποτελούν τις βασικότερες προϋποθέσεις για την εμπέδωση της εργασιακής δικαιοσύνης και την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.

Ενώνουμε τη φωνή της εργατικής τάξης στην Ελλάδα για:

  • Την αποκατάσταση της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, της Κοινωνικής Προόδου και της Δικαιοσύνης στην Ουκρανία.
  • Ουσιαστικό διάλογο για την Ειρήνη και την αποτροπή του Παγκόσμιου Οικονομικού Επεκτατισμού και κυριαρχίας με την απειλή χρήσης υπερόπλων και οικονομικής – κοινωνικής εξαθλίωσης και εξόντωσης των λαών…

Τα Συνδικάτα, οι συνδικαλιστικές δράσεις και ελευθερίες συμβάλλουν ουσιαστικά στην κοινωνική πρόοδο, στην άμβλυνση του εισοδηματικού χάσματος, στην αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης θωρακίζοντας τη θέση του μεμονωμένου εργαζόμενου, που είναι ο αδύναμος πόλος της εργασιακής σχέσης.

Η ιστορία του εργατικών αγώνων αποδεικνύει περίτρανα πως όλα κατακτήθηκαν και τίποτα δεν μας χαρίστηκε.

Οι μόνες χαμένες μάχες, άλλωστε, είναι εκείνες που δεν δόθηκαν.

Οι Απεργοί της 1ης Μαΐου 2022»

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις