ΣΠΑΡΤΗ. Το άσμα περασμένων εποχών του Λουκιανού βρίσκει, μια κάποια σατιρική εφαρμογή, στο έργο της Παλαιολόγου.

Τί θα πει μας τα ‘παν αλλιώς;
Τί θα πει τα 'φάγαν οι άλλοι;
Τί θα πει πως φταίει ο χοντρός;
Φταίει κι ο χοντρός κι ο λιγνός
Θα πει πως φταίμε κι εμείς
Φταίτε κι εσείς ναι φταίνε κι οι άλλοι
Φταίμε κι εμείς φταίτε κι εσείς
Να σου κι ο Χατζηπετρής
Τί θα πει θα φάτε καλά;
Τί θα πει δεν έχουμε μία;
Τί θα πει χρωστάγαν πολλά;
Ήτανε στημένο αλλά…
Θα πει πως φταίμε κι εμείς
Φταίτε κι εσείς ναι φταίνε κι οι άλλοι
Φταίμε κι εμείς φταίτε κι εσείς
Φταίει κι ο Χατζηπετρής

Τεχνικό Συμβούλιο, έκπτωτοι άγγελοι, μελέτες αμελέτητες, Σπάρτη χωρίς ρήτρες, αποφάσεις που δεν έχουν καθαρογραφεί, μπουλντόζες που σκάβουν, πολίτες να ξύνουν την κούτρα τους και επιχειρηματίες στα «κάγκελα»… Ποιος δεν έκανε, δεν κάνει και δεν θα κάνει καλά τη δουλειά του; Πούρο ανάβει ο κατακτητής της Παλαιολόγου, σβήνουν οι αμαρτίες αλλά ανοίγουν τρύπες, τεχνάσματα θηλιές και η Σπάρτη σε εγχείριση ανοικτής καρδιάς με τον χειρουργό να πίνει καφέ με ολίγη σκόνη. Μαρούλια στη μνήμη, αγγούρια για την όρεξη, στραβά πλατάνια, κομμένοι ευκάλυτποι, Μallών Λαβέ…

Τελικά φταίει ο Χατζηπετρής…

Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις