ΣΠΑΡΤΗ. Το πρώτο «πραξικόπημα» στην Παράταξη Βακαλόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης. Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο «αντάρτικο» για δεν συνάδει με την γόμωση της αντίδρασης τριών δημοτικών συμβούλων και μάλιστα αντιδημάρχων της νέας δημοτικής Αρχής Σπάρτης. Μετά λοιπόν από το «δεν κάνω ανταρτοπόλεμο» του δημάρχου Μιχάλη Βακαλόπουλου και τη «νοσταλγία» της Σπάρτης του δημάρχου Λιναρδάκη κατά το φύτεμα τριανταφυλλιών, στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Κοκκορός, Κουρτσούνης και Βαγιακάκου, διαφώνησαν με τον δήμαρχο και την Παράταξή τους και καταψήφισαν την μετονομασία του Α’ Δημοτικού Σχολείου Σπάρτης σε Σχολείο «Ηρώ Κωνσταντοπούλου. Αίτημα του Σχολείου και ευκαιρία για την πόλη της Σπάρτης. Μάλιστα ο δήμαρχος Σπάρτης αστειευόμενος προειδοποίησε τους τρεις καταψηφίσαντες ότι θα τους «πάρει τα κεφάλια»… εξ αιτίας της στάσης τους. (video στο 1:21:38 λεπτό)

Γενικά κατά την συζήτηση του θέματος ήταν ευδιάκριτη μια ελαφρότητα στην προσέγγιση και μια τάση για αστεϊσμούς.

Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, με εισήγηση του Σπαρτιάτη καθηγητή της Φιλοσοφίας, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, τίμησε την ηρωίδα με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της, αναγνωρίζοντας έτσι και τη συμβολή της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα. Το 1981 ο Νίκος Φώσκολος μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη ζωή της («17 σφαίρες για έναν άγγελο: Η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου»), με πρωταγωνίστρια τη Μαίρη Βιδάλη. Οι εφημερίδες της εποχής αφιέρωσαν πολλές στήλες στην Ηρώ του αγώνα. Άγαλμά της έχει στηθεί σε δήμο της Αττικής.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης πέρασε κατά πλειοψηφία το θέμα της μετονομασίας του Α’ Δημοτικού Σχολείου.

Ας δούμε όμως ποια ήταν η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, για να καταλάβουμε και τον λόγο της διαφωνίας της άκρας δεξιάς Βακαλόπουλου.

«Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1927 και εκτελέστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 σε ηλικία 17 χρονών, ήταν αγωνίστρια της εθνικής αντίστασης. Οι γονείς της ήταν από τη Σπάρτη. Η ίδια γεννήθηκε κι έζησε στην Αθήνα. Ήταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, όπου βρισκόταν το αρχηγείο της Κομαντατούρ, αναφέρεται ότι τους "μαστίγωνε" στη γλώσσα τους.

Όταν συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, ο εύπορος πατέρας της καταφέρνει να την ελευθερώσει. Λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών, συμμετέχει στην ανατίναξη ενός τρένου που μετέφερε πυρομαχικά και ξανά συλλαμβάνεται στις 31 Ιουλίου 1944. Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν.

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944, μαζί με άλλους 49 κρατούμενους, οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο "17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου"».

Βιβλιογραφία

  • Θ.Καρζή, Η γυναίκα της νέας εποχής, Αθήνα 1990
  • Δ.Σολωμού, Ποιήματα και Πεζά, επιμ. Στ.Αλεξίου, Αθήνα 1994
  • Δημοτικά τραγούδια
  • Σ. Μόσχου-Σακορράφου, Οι γυναίκες στη Γαλλική Επανάσταση, Ν.Εστία, Χριστούγεννα 1989
  • Κ.Σιμόπουλου, Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα, Αθήνα 1981
  • Duby-M.Perrot, Γυναίκες και Ιστορία, (Πρακτικά Συμποσίου) Αθήνα 1995
Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις