Γράφει ο Βασίλης Βλαχάκος

Με τη μάσκα του χρόνου στο πρόσωπο

με το γέλιο μελένιο τα χείλη

η αγάπη με αγκαλιές και φιλιά

(το παρελθόν στη σκιά του απρόσωπο)

μνήμες και αναμνήσεις-ένα σταφύλι

τσιμπολογούσαμε τις ρόγες όπως παλιά.

*

Με μια τούρτα γλυκιά στην επέτειο

(αν και βράζαμε στο ίδιο καζάνι)

ξαναζήσαμε αυτή την καλή εποχή

που αν και η φτώχεια ήταν το αίτιο

δεν γυρίσαμε, για να μας πει, το φλυτζάνι

μα κάναμε όλοι την ίδια ευχή:

*

Να δώσει ο Θεός, υγεία να έχουμε

στα «εβδομήντα» μην έχουμε απόντα

(κάποιοι ʺφεύγουνʺ, άλλοι δε μπορούν)

και να βρεθούμε, όσοι αντέχουμε

στα εκατό να γιορτάσουμε τα «ογδόντα»

«έχει ο Θεός» για όσους απορούν.



Ακολουθήστε το notospress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις